Ροφός: Το Ψάρι «Τρόπαιο»…

Είναι ένα ψάρι που όλοι οι ψαροκυνηγοί σχεδόν ονειρεύονται να πιάσουν. Είναι ένα ψάρι που “στοιχειώνει” τα όνειρά μας και που θεωρείται ψάρι τρόπαιο. Αυτό δεν είναι άλλο από τον “βασιλιά” ροφό. Η επιστημονική του ονομασία είναι epinephelus marginatus και ανήκει στην οικογένεια των σερανιδών. Το συναντάμε σε βάθος έως 300 μέτρα και στις ελληνικές θάλασσες το βάρος του μπορεί να ξεπεράσει τα 25 κιλά.

Είναι ψάρι κοντόχοντρο με πολύ μεγάλο κεφάλι (σχεδόν το 1/3 του ψαριού). Τα δόντια του είναι ψιλά και πριονωτά. Έχει πολύ μεγάλα μάτια και ιδιαίτερα σκληρό κρανίο. Το χρώμα του είναι σκούρο καφέ με ασπροπράσινες κηλίδες, ενώ η κοιλιά του είναι ανοιχτό καφέ. Δεν συνηθίζει να κινείται σε κοπάδια και ζει σε βραχώδεις σχισμές και σπηλιές.

Διατροφικές συνήθειες του ροφού

Συνήθως ο ροφός καταβροχθίζει ότι ελκυστικό βρεθεί κοντά στο θαλάμι του. Τρέφεται με κάθε λογής μικρότερα ψάρια όπως μελανούρια, σκορπίνες και σαργούς, ενώ αγαπημένη του τροφή είναι το χταπόδι και γενικά όλα τα μαλάκια. Επίσης του αρέσουν πολύ τα κυδώνια και τα στρείδια.

Βιολογία του ροφού

Ο ροφός είναι ψάρι ερμαφρόδιτο. Από τον πρώτο χρόνο της ζωής του παράγει αυγά. Τα πρώτα 10 χρόνια είναι γένους θηλυκού, ενώ μετά ξεκινά να μετατρέπεται σε αρσενικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν σε μία περιοχή υπάρχει ένα αρσενικό το οποίο για κάποιο λόγο ψοφήσει ή εγκαταλείψει την περιοχή, τότε  ξεκινάει  άμεσα η μετατροπή ενός άλλου θηλυκού ροφού σε αρσενικό. Ποτέ στην ίδια περιοχή δεν συναντάμε πάνω από έναν αρσενικό ροφό.

Ψάρεμα του ροφού και εξοπλισμός

Το ψάρεμα του ροφού γίνεται συνήθως με την τεχνική του ψαχτηριού, χωρίς να αποκλείουμε και το χτύπημα με άλλους τρόπους όπως το πλανάρισμα. Όπως είπαμε, ο ροφός ζει μέσα σε τρύπες και πολλές φορές δεν είναι ορατός απ έξω. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν εντοπίσουμε τον ροφό, γιατί υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να μην καταφέρουμε να βγάλουμε το ψάρι έξω, με καταστροφικά αποτελέσματα γι αυτή την τρύπα. Με την τεχνική του ψαχτηριού ένα δυνατό 90άρι όπλο, ίσως είναι ικανό να φέρει στην επιφάνεια έναν ροφό. Λέω ίσως, γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν αρκεί μια βολή αλλά αρκετές. Η πρώτη βολή θα πρέπει να είναι στον εγκέφαλο, ο όποιος είναι πάρα πολύ σκληρός και υπάρχει κίνδυνος η βέργα να μην ξεπεράσει το ψάρι. Θα πρέπει να είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα πριν επιχειρήσουμε βολή, γιατί το ξεβράχωμα του ροφού είναι μια διαδικασία πολύ επίπονη. Αν παρόλη την σιγουριά μας δεν καταφέρουμε να βγάλουμε το ψάρι, το πρώτο που θα πρέπει να κάνουμε, είναι να το θανατώσουμε με βολές στον εγκέφαλο με βέργες χωρίς φτεράκι. Θα χρειαστούμε ένα όπλο κοντό με χοντρή βέργα και πεντάενα, το οποίο θα μας βοηθήσει στην μετακίνηση του ψαριού.

Επίσης καλό θα είναι να υπάρχει στο σκάφος ένας γάντζος πτυσσόμενος με τον οποίο θα μπορέσουμε να τραβήξουμε έξω το ψάρι. Όταν δούμε ένα ψάρι σε κάποιο πλανάρισμα και θέλουμε να επιχειρήσουμε μακρινή βολή θα πρέπει το όπλο να είναι δυνατό και η βολή να γίνει μόνο στον εγκέφαλο. Ο ροφός είναι περίεργο ψάρι και είναι πολλές οι περιπτώσεις που θα μας αφήσει να τον πλησιάσουμε αρκετά. Σε αυτές τις περιπτώσεις αμέσως μετά την βολή ανοίγουμε το μουλινέ του όπλου και ξεκινάμε ανάδυση.

Εμπειρίες

Πριν λίγο καιρό αποφασίσαμε με το ζευγάρι μου τον Πέτρο να πάμε ψάρεμα σε ένα κοντινό μέρος που κατά το παρελθόν μας έχει δώσει αρκετά μαύρα ψάρια. Λόγω της σωστής διαχείρισης του τόπου πάντα παίρνουμε κάτι καλό από αυτό τον τόπο.

Φτάνοντας κοντά στο σημείο που θέλαμε, αρχίσαμε να ψάχνουμε στα ρηχά για να κάνουμε και το απαραίτητο ζέσταμα. Ψάχναμε σε σημεία γνωστά και σε ένα από αυτά ο Πέτρος εντόπισε ένα ροφό ο οποίος μετά την βολή έγινε άσπρος. Αυτό είναι αποτέλεσμα της καλής βολής και δείχνει ότι το ψάρι πέθανε ακαριαία. Συνεχίσαμε προς τα βαθιά κάνοντας πλαναρίσματα για τον εντοπισμό ψαριών. Σε κάποιο από αυτά βρήκα άλλον ένα ροφό μέσα σε ένα χαράκι και επιχείρησα  βολή. Για κακή μου τύχη η πετονιά της βέργας έμπλεξε σε ένα παλιό παραγάδι κι έτσι δεν μπόρεσα να ανεβάσω το ψάρι στην επιφάνεια κι εκείνο βράχωσε επιπόλαια στην σχισμή. Ευτυχώς η βολή ήταν πολύ καλή και μετά από μια βουτιά του φίλου μου και άλλη μια δική μου το ψάρι ήρθε στην επιφάνεια. Ήμασταν ευχαριστημένοι με αυτά τα δυο ψάρια και αποφασίσαμε να κάνει ο Πέτρος μια τελευταία βαθιά βουτιά στα …άντα και μετά να φύγουμε.

Χαλάρωσε αρκετή ώρα ενώ εγώ πρόσεχα τον κάθε λογής μ@κ@κ@ που νόμιζε ότι πρέπει να περάσει πάνω από τον πλωτήρα μας. Ξεκίνησε για κάτω και μετά από λίγο ξεκίνησα κι εγώ. Ξαφνικά άκουσα τον γνώριμο ήχο της βέργας και απλά περίμενα να δω τι ήταν αυτό που είχε χτυπήσει. Ήταν ένας ροφός αρκετά καλός και χωρίς να χάσω χρόνο πήγα και δευτέρωσα το ψάρι για να είμαστε σίγουροι. Στην επιφάνεια άρχισαν τα πανηγύρια γιατί με τρεις βολές είχαμε τρία πολύ όμορφα ψάρια. Μετά γυρίσαμε πίσω στο σκάφος για τις απαραίτητες φωτογραφίες και είπαμε ότι κι αυτό το καλοκαίρι ο συγκεκριμένος τόπος μας έδωσε τα δώρα του.

Ο ροφός είναι ένα ψάρι που έχει μειωθεί αρκετά ο αριθμός του στις θάλασσες μας γι αυτό θα πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι και συντηρητικοί και να μην βγάζουμε τα μικρά άτομα του είδους.

του Λεωνίδα Καλόγερα – kynigesia.gr