ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και πέρα από την ευλογία Του, ας επικαλεσθούμε και για μία ακόμη φορά το έλεος και την βοήθειά Του, σε καιρούς τόσο χαλεπούς για το «πνεύμα» μίας ολόκληρης Ανθρωπότητας. Ποιός στα αλήθεια δεν συμφωνεί στην εξόφθαλμη πραγματικότητα πως κάθε είδους «πνεύμα» εξέλειπε του ανθρωπίνου είδους, το οποίο ολοσχερώς απαρνήθηκε την πνευματική του υπόσταση, υποτασσόμενο σε ένα άλλο «πνεύμα», αυτό των καιρών, το οποίο δήθεν «νεωτεριστικό» και «προοδευτικό», αποστέωσε παντελώς την πνευματική μας εξέλιξη από ένα σημείο και πέρα, καταδικάζοντάς-μας στην πλήρη αποπνευματοποίηση; Διαγράψαμε παντελώς πλέον την φιλοσοφία των λαών και την φιλοσοφία, την οποία μέσω των μεγάλων και υψηλών νοών τόσων αιώνων, είχαμε κατακτήσει, προκειμένου να εγκαθιδρύσουμε την φιλοσοφία των αδαών και της αποστέωσης του πνεύματος. Αναφωνούντες το γνωστό λατινικό απόφθεγμα συμφοράς και απελπισίας «O tempora, o mores!», ας συνεχίσουμε να θρηνούμε την πνευματική μας εξαθλίωση, ευχόμενοι μία νεότερη, αν είναι δυνατόν, επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, πριν αυτοκαταστραφούμε ολοσχερώς.