ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Εσχάτως, έγιναν πολύ του συρμού, οι συνομοσιολογίες, ή περισσότερο καθώς πρέπει στην σημερινή ελληνική γλώσσα, τα «fake news», τα οποία άνθισαν ιδιαίτερα χάριν του COVID19, κατά την διάρκεια του οποίου, και οι πραγματικές ειδήσεις, -τις πήρε η μπάλα και-, πολιτογραφήθηκαν «ψευδείς».

Έτσι, βρισκόμαστε συχνά μπροστά στο δίλημμα να πιστέψουμε ή να απορρίψουμε κάτι ή, το κυριότερο, να αμφιβάλλουμε για ό,τι διαβάζουμε ή ακούμε. Πρόσφατα δε, ακούστηκε και μετ’ επιτάσεως μάλιστα ότι φτάνει ο καιρός που θα δούμε να αδειάζουν τα σουπερμάρκετς και θα τα βρούμε σκούρα με την διατροφή μας.

Σε έναν πλανήτη, όπου όλες οι χώρες, λένε, χρωστάνε και η οικονομία τους είναι εξαθλιωμένη, προστίθενται τώρα και οι συνέπειες των δύο τελευταίων ετών από πανδημία κορωνοϊού, μόλυνση της ατμόσφαιρας και κλιματικών αλλαγών, καταστροφές από θύελλες και καταιγίδες και τεράστιες πυρκαγιές σε όλη την Γη, που αλλάζουν κατά πολύ, αν όχι άρδην, την αποδοτικότητα των εδαφών σε παραγωγή τροφής.

Όλα είναι, ή τουλάχιστον φαίνεται να είναι μία αλυσίδα, το ένα φέρνει το άλλο και αυξανομένης της τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, όλα τα αγαθά ξεκινούν μία αναβατική πορεία και ο τιμάριθμος αντιμετωπίζει το δικό του Έβερεστ.

Ως εκ τούτου, λοιπόν, πολλοί είναι αυτοί, οι οποίοι υποστηρίζουν πως μόνο μία νέα Κιβωτός του Νώε, θα μπορούσε, έστω και μακροπρόθεσμα, να μας σώσει από την ακρίβεια, η οποία θα προέλθει από τις μη παραγόμενες, πλέον, πρώτες ύλες διατροφής, φυσικών και άλλων πόρων και πάει λέγοντας.