Μια μάχη ακόμα

του Λουκά Αναγνωστόπουλου

Δίνεις διαρκώς μάχες
εκ των προτέρων χαμένες.
Πληγές χαίνουσες γεμίζει
η ψυχή σου κάθε που πλαγιάζεις.

Ο κόσμος που ονειρεύτηκες
το ξέρεις δε θα έρθει.
Ζηλεύεις, σχεδόν μισείς
όσους μάχονται για τα όνειρα.

Ξαπλώνεις στο σκοτάδι.
Σκέφτεσαι την επόμενη μάχη.
Ψάχνεις λόγους να συνεχίσεις.
Δε μπορεί. Θα υπάρχουν.

Κλείνεις τα μάτια κουρασμένος.
Ένα παιδί σε κρατάει από το χέρι.
Σε κοιτάζει και σου χαμογελά.
Ξυπνάς. Είσαι έτοιμος για μια μάχη ακόμα.