Η ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Το αναφερόμενο σήμερα γεγονός, δεν είναι κάτι το καινούργιο, πλην όμως θα πρέπει να το εκλάβουμε ως άκρως ανησυχητικό, τόσο δε, όσο δεν έχει ανησυχήσει δεκαετίες ολόκληρες την ηθικοπλαστική κοινωνία μας, η οποία φαίνεται να κλείνει τα μάτια και να πορεύεται σαν μέσα στα σπλάχνα της να μην συμβαίνει κάτι το σπουδαίο.

Σύμφωνα με μία έρευνα, η οποία είδε το φως της δημοσιότητας, τα δίδακτρα στα φημισμένα και μη Πανεπιστήμια της Αγγλίας είναι δυσβάστακτα, γύρω στις δώδεκα χιλιάδες λίρες Αγγλίας τον χρόνο για τους γηγενείς και τα διπλάσια για τους ξένους. Και όχι μόνο εκεί, αλλά και σε αρκετές άλλες χώρες του κόσμου.

Δύσκολο με τέτοιες τιμές διδάκτρων να μπορούν να ανταπεξέλθουν οι οικογένειες, οι οποίες θέλουν να δώσουν πνευματικά εφόδια στα παιδιά τους, τα περισσότερα εκ των οποίων αναγκάζονται να δουλεύουν για να μπορούν να επιβιώνουν και να συνεχίζουν τις σπουδές τους, ακόμη και σε δύο δουλειές την ημέρα, με βέβαιο παρανομαστή την μη σωστή φοίτηση, αδυνατούντες ως εκ των πραγμάτων και με κίνδυνο να μην προσέρχονται επαρκώς στις παραδόσεις, τα εργαστήρια, ακόμη και στις εξετάσεις τους.

Το χειρότερο δε, είναι ότι ένεκα δυσκολιών, -όπως σε όλο τον κόσμο-, να βρουν εργασία, μία αρκετά μεγάλη μερίδα φοιτητών και των δύο φύλων, καταφεύγουν στην πορνεία, προσφέροντας κάθε είδους ερωτικές υπηρεσίες σε πλούσιους και μη, κυνηγούς τού είδους, ικανοποιώντας επίσης κάθε είδους σεξουαλική επιθυμία τους.

Τραγικότερο, ακόμη περισσότερο το ότι, όπως τα δημοσιεύματα διατείνονται, η συμπεριφορά αυτή εξεύρεσης χρημάτων των φοιτητών είναι αρκούντως γνωστή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και την Πολιτεία, εδώ και αρκετές δεκαετίες, οπότε και ξεκίνησε και σήμερα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.