ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΤΣΟΧΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Η παραμονή της Πρωτοχρονιάς, εδώ και αιώνες, προσφέρει πάντα την ευκαιρία στους ευκολόπιστους της τύχης να δοκιμάσουν την δικιά τους και να κερδίσουν «κάτι», ή ακόμη και να χάσουν «τα πάντα» επάνω στην πράσινη τσόχα τού εθίμου.

Τα «παιγνιόχαρτα», -καθώς ονομάζεται ελληνικά (αν δεν την έχουμε παραγράψει και αυτή τη λέξη), η μεταγραφή της ιταλικής λέξης «trappola»-, μακρόθεν έλκουν την καταγωγή τους, από την Αραβία, τις Ινδίες, την Αρχαία Αίγυπτο ή την Κίνα και εξ’ Ανατολών έφτασαν στην Ευρώπη ομού μετά των άλλων λαφύρων των δοξασμένων Σταυροφόρων τού Μεσαίωνα.

Η ιταλική τους μετονομασία μάλιστα, παραπέμπει ερμηνευτικά στην «παγίδα» καθώς άλλωστε grosso colpo παγίδας είναι και η πρακτική τους και αυτό το βιώνουν γερά στο πετσί τους οι κάθε λογής χαρτοπαίκτες. Για την Ιστορία, πάντως, να αναφέρουμε πως μαρτυρίες υπάρχουν για θρησκευτική χρήση τους στην Αρχαία Αίγυπτο, ενώ ένας κλάδος-τους αναφέρεται, -με την γνωστή τράπουλα «Ταρώ»-, και στον αποκρυφισμό και τις μαντικές τέχνες.

Αποκάλυψη του Μεσαίωνα άλλωστε, έδωσε στην Ευρώπη και κατάλληλες ονομασίες στα τραπουλόφυλλα κι έτσι μπορούμε να πούμε πως: Ο Ρήγας Κούπα, απεικονίζει τον Καρλομάγνο, γνωστός και ως «Κάρολος ο Μέγας, βασιλιάς των Φράγκων». Είναι ο μόνος «ρήγας» της τράπηλας που στην απεικόνιση δεν έχει μουστάκι και αυτομαχαιρώνεται καθώς ο θρύλος λέει ότι αυτοκτόνησε.

Ο Ρήγας Σπαθί, αναπαριστά τον Μέγα Αλέξανδρο. Ο Ρήγας Καρώ αναφέρεται στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα. Ο Ρήγας μπαστούνι είναι ο βασιλιάς Δαυίδ, η γνωστή ιστορική μορφή τής Βίβλου. Λαμβάνοντες τα πάρα-πάνω υπ’ όψιν σας, μην νομίσετε ότι κάτι αλλάζει στην τύχη σας, την οποία θα δοκιμάστε, -με δικαιολογία-, «για το καλό του χρόνου». Για όσους, ωστόσο, «βολέσει», ας ευχηθούμε από καρδιάς «Καλά κέρδη και Καλή Πρωτοχρονιά»!