ΝΕΕΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Χωρίς και η ίδια να το θέλει, ως εκ των πραγμάτων όμως και ως προς το άπειρον άγνωστον, το οποίο υπάρχει μπροστά μας, και το οποίο σταδιακά ανακαλύπτουμε και αποκαλύπτουμε, η επίγειος Επιστήμη, βρίσκεται συχνά προ εκπλήξεων και ούσα έκπληκτη αντιλαμβάνεται πως υπάρχουν πολλά, τα οποία θα πρέπει να ψάξει ακόμη και να μάθει μέσα από τις εκάστοτε και αέναες ανακαλύψεις της.

Ερευνητές από τα πανεπιστήμια Columbia, ΜΙΤ, UCLA, Caltech και ΕΤΗ Ζυρίχης, καθώς και από το ερευνητικό κέντρο Ames της NASA, με επικεφαλής τον Ντέιβιντ Κίπινγκ του Πανεπιστημίου «Columbia» τής Νέας Υόρκης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Αστρονομίας «Nature Astronomy», ανακοίνωσαν ότι ένας –πιθανώς- δορυφόρος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον αέριο γιγάντιο «εξωπλανήτη» «Kepler-1708 b», μεγέθους περίπου ως αυτό τού Δία. Κινείται δε, σε απόσταση 5.500 ετών φωτός από τη Γη στην κατεύθυνση των αστερισμών τού Κύκνου και της Λύρας.

Τα φεγγάρια είναι πολυάριθμα γύρω από τους πλανήτες τού ηλιακού συστήματός μας, με πιο γνωστό ασφαλώς την δική μας Σελήνη. Ο Δίας και ο Κρόνος έχουν συνολικά περισσότερους από 100 δορυφόρους διαφόρων μεγεθών. Μέχρι στιγμής είχε βρεθεί, το 2018, άλλος ένας υποψήφιος δορυφόρος εξωπλανήτη, ο εξίσου τεράστιος Kepler-1625 b-i (ένα φεγγάρι που έχει το μέγεθος του Ποσειδώνα), όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί έως τώρα, ενώ και η επιβεβαίωση του δεύτερου υποψήφιου εξωδορυφόρου αναμένεται να αργήσει ανάλογα.

Η βασική αιτία αφορά στο ότι δεν είναι εύκολο με τα υπάρχοντα τηλεσκόπια που διαθέτουμε στον δικό μας πλανήτη να παρατηρηθούν με βεβαιότητα τόσο μακρινά «φεγγάρια», αν και πιστεύουν ακράδαντα πως ούτε κατά ένα τοις εκατό δεν μπορεί να πέφτουν έξω. Οι Επιστήμονες, πάντα κάπως έτσι σκέπτονται. Ως προς την σύνθεση, τώρα, της μάζας τού δορυφόρου. πρόκειται για αέρια όπως όλων αυτών των εξωπλανητών, οι οποίοι πιθανολογείται πως ξεκίνησαν τη ζωή τους ως πλανήτες, προτού «παγιδευθούν» στην τροχιά κάποιου ακόμη μεγαλύτερου πλανήτη και τον ακολουθήσουν, ενώ παράλληλα θεωρούν ότι τέτοιου είδους ουράνια σώματα μπορεί και να έχουν την δυνατότητα φιλοξενίας ζωής. Η Επιστήμη ακόμη, πρώτα υποθέτει και κατόπιν αξιοποιεί και επαληθεύεται ή όχι.