ΜΕ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Μέχρι σήμερα, είχαμε σε γνώση μας το «καλό» παράδειγμα των αμερικανοπαίδων, τα οποία χωρίς λόγο και αφορμή, και προφανώς χωρίς αιτία, αρματώνονται όπλα και εισβάλουν σε σχολεία σκορπώντας τον θάνατο σε μαθητές και καθηγητές, κι αυτό συμβαίνει επί σειράν ετών, σε σειράν πολιτειών, και ουδείς γνωρίζει μέχρι πού θα φτάσει το κακό.

Σε πολλές, μάλιστα, άλλες χώρες του κόσμου, έχει αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και έχουν και εκεί σημειωθεί παρόμοια κρούσματα. Θέλω να πιστεύω, και ο καθένας θα το έχει διαπιστώσει, πως ο Άνθρωπος, κρύβει μέσα του και κάποια αισθήματα βίας, τα οποία μπορούν να εξαλειφθούν ή να καλλιεργηθούν κατά την παιδική του ηλικία, όταν οι γονείς και οι δάσκαλοί του διαπιστώσουν, -ακόμη και υποπτευθούν-, αυτήν την κίνηση, την οποία λίγο έως πολύ όλα τα παιδιά, από νήπια ακόμη εξωτερικεύουν απέναντι σε ομηλίκους τους.

Αυτή η κίνηση που στα αγγλικά αποκαλείται «bulling» και έχει επικρατήσει παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια, έχει παρεισφρήσει και στα σχολεία πάσης βαθμίδος και έχει δημιουργήσει μύρια-όσα κακά, μέχρι και αυτοκτονίες παιδιών και νέων που δέχονται λεκτική ή δια χειρός βία. Σε αντίθεση δε με την Αμερική, όπου όπως ανέφερα αρχικά, μπαίνουν οι μαθητές οπλισμένοι και σκοτώνουν τους συμμαθητές τους, στην αρίστως μιμούμενη κάθε κακό και ολέθριο, χώρα μας, φτάσαμε στο σημείο, την περασμένη εβδομάδα, μαθητής δεκατριών ετών, ο οποίος δεχόταν παντός είδους βία από συμμαθητές του, να ζωστεί αυτός το όπλο, ένα αεροβόλο, συνοδευόμενο και από ένα πολυεργαλείο με κατσαβίδι, προκειμένου να μπορεί να υπερασπίζεται την σωματική του ακεραιότητα.

Διαβάζω πως συνελήφθη το παιδί, αφέθηκε στην συνέχεια ελεύθερο με εντολή του εισαγγελέως, και σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος των γονέων του για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου. Σωστή και δίκαιη η απόφαση. Θα ήθελα όμως να γνώριζα γιατί, για τον ίδιο λόγο δεν ενάγονται και οι γονείς των όσων παιδιών επιχειρούν την βία.