ΔΟΥΛΕΜΑ «ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ»

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Φαίνεται πως τελικά και πάλι την πατήσαμε! Περιμέναμε, αν όχι την ίδια την συντέλεια του κόσμου, τουλάχιστον την αναγγελία της αποφράδος στιγμής, αλλά κανένα από τα δύο δεν έγινε.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, τίμησε την ημέρα νίκης κατά του ναζισμού, όπως κάθε χρόνο με μεγαλοπρεπείς παρελάσεις σε ολόκληρη την Ρωσία, κατά την στιγμή που οι ευρωπαίοι σύμμαχοι γέμιζαν τα κελάρια τους με τρόφιμα διαρκείας και αποστειρωμένο ύδωρ και οι μεγάλοι του κόσμου-μας έτρεμαν την ανακοίνωση αυτή, η οποία ψυχολογικά τους είχε στοιχίσει μεγαλύτερη καταστροφή, ακόμη και από αυτήν, την οποία θα μπορούσε να προξενήσει και η ίδια η πυρηνική επίθεση.

Η κυρία Μπάϊντεν πάντως, λίγα χιλιόμετρα πιο εκεί από την εμπόλεμη ζώνη, όπου είχε ταξιδέψει για να ενθαρρύνει από την Πολωνία τους ουκρανούς πολεμιστές, απέδειξε πως τίποτε και κανέναν δεν φοβάται και αυτό είναι προς τιμή της και ίσως είναι η μόνη, η οποία δεν είχε πιστέψει στις εικασίες και την τρομολαγνεία της Δύσης και των -πάντα ειδικών- πολιτικών, στρατιωτικών και γεωπολιτικών ειδημόνων και αναλυτών.

Κατά τα άλλα και η Ευρώπη εξετέλεσε τα καθημερινά της τετριμμένα καθήκοντα, συνεδρίασε με θέμα και πάλι τις κυρώσεις κατά Ρωσίας και Ρώσων, εν μέσω αντιρρήσεων Βουλγαρίας και Ουγγαρίας, μη λαμβάνουσα και πάλι καμία απόφαση και προβαίνουσα όπως πάντα σε διάφορες ανακοινώσεις και απειλές, οι οποίες όμως, όπως φαίνεται πουθενά δεν οδηγούν.

Και εδώ είναι που τίθεται το ερώτημα, για όσους είναι ψαγμένοι και όχι ψεκασμένοι:

Ο Πούτιν είναι αυτός που μας δουλεύει ψιλό γαζί, ή η ίδια η Ευρώπη δουλεύεται μόνη της;