Πολυπόθητο

της Άννας Ζανιδάκη

Όλο τελευταία αυτό ακούμε κι αυτό δεν βλέπουμε, λέμε σε συζητήσεις και πηγαδάκια εμείς οι άνθρωποι.

Άντρες και γυναίκες , αλλάξαν οι ψυχές τους και φώλιασε το αίμα σαν καρκίνος της ψυχής τους κι ολοένα συνεπαίρνει στο κατευόδιό του κι από μια ψυχή αντάμα.

Άντρες και γυναίκες γίναν άλλοι χαρακτήρες, άλλοι άνθρωποι και ψάχνεις να βρεις, απλά να αράξεις, το λιμανάκι σου, μα αυτοί, αυτές σε κερνούν μπόρες και πρωτοβρόχια.

Δεν έχουν ανάγκη ξέρετε κάποιες ψυχές απ τα πεταρίσματα μιας λαθραίας εισαγωγής έννοιας και αξίας της αγάπης, αν δεν το νιώθουν αληθινά και δεν το υποστηρίζουν εις το έπακρον όλο αυτό.

Μάθανε πια να βρίσκουν κάτι ευφήμερο και το άξιο και ικανό, το σκοτώνουν, το παραβλέπουν, το εξουσιάζουν λανθασμένα και προκλητικά, αποδίδοντας στους εαυτούς τους, ρόλους που είναι δυσπρόσιτοι και δύσκολα κουμπώνουν πάνω τους.

Προτιμούν να στραβοκουμπώσουν τα μανικετόκουμπα της ψυχής τους και να αφήσουν τις αλυσίδες τους, να κομπάσουν στα εδάφια της καρδιάς τους και συνολικά να καταδυναστεύουν τους αεραγωγούς της όσφρησης, ελπίδας και νοιαξίματός τους.

Ένα λιμάνι ζήτησαν, ζητούν και θα ζητούνε, μα οι καπετάνιοι της φρεγάτας τους, να δηλώνουν μόνιμοι κάτοικοι του αραξοβολιού εκείνου.

Παρά μούτσοι και αποθηκάριοι που θα έχουν να ασχολούνται με όλο και με κάθε τι κάθε φορά , να απασχολούν την ώρα τους.

Σκοτώνοντας ακόμα και υγιή αφή των βλέψεων της ψυχής τους.

Δεν τους αρκεί να προσαράζουν για λίγο, σταδιακά και εύκαιρα, παρά θέλουν κι αναζητούν εκεινο το λιμάνι που θα τους κλείσει το μάτι πονηρά και θα τους εγκαταστήσει, δηλωμένους και μονιμοποιημένους, στη βάση της καρδιάς που θα αναβοσβήνει φάρος τους, η αγάπη κι ο έρωτας τους.

Μα οι καρδιές ξελάφρωσαν, οι ψυχές απανθρακώθηκαν και απλά, μετράμε θύματα μιας επιπόλαιας τάχα φυγής,.

Μα εκείνης της έκδηλης κι απολύτως συνειδητής διαφυγής, απ τις άξιες και ικανές, σημαντικές και δαχτυλοδειχτούμενες, άλλων ψυχές! Αμέτρητα τα οικήματα που θέλησαν κι επιδίωξαν να εγκατασταθούν, μα οι αληθινές προσμονές τους , ασύλληπτες ανακατευθύνσεις της δικής τους απόλυτης κατάταξης και επιταγής τους!