ΑΓΑΠΗ, ΠΡΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ…

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Ένας  εικοσιτριάχρονος νεαρός, ονόματι Ed Chapman από το Λιντς της Αγγλίας, μετά από πολλές σκέψεις και ύστερα από πιθανές απορρίψεις, ή άλλα αίτια, όπως δειλία να προβεί σε σύναψη ερωτικών σχέσεων, αποφάσισε να βρει την αγάπη με ένα αρκετά παράδοξο τρόπο.

Έχοντας δοκιμάσει τα πάντα, -όπως ομολογεί ο ίδιος-,  απελπίστηκε σφόδρα και η ξέροντας τι άλλο να κάνει, θεώρησε καλό και αξιοπρεπές να αγοράσει μία διαφημιστική πινακίδα, από αυτές που υψώνονται συχνά στις μέσες των δρόμων και αναλόγως σε προκαλούν να τρακάρεις ή να αδιαφορήσεις παντελώς στην θέα τους.

Άπαξ και την απέκτησε, πήρε πόζα μπροστά σε μία φωτογραφική μηχανή, φωτογραφήθηκε με πλούσιο χαμόγελο και πονηρή ματιά, μεγέθυνε την φωτό στα μέτρα του ωφέλιμου χώρου της πινακίδας, και σημείωσε επ’  αυτής και με μεγάλα γράμματα για να το βλέπουν και να το εμπεδώνουν άπασες οι διαθέσιμες υποψήφιες να δοκιμάσουν τα θέλγητρα του απελπισμένου εραστή: «Βγες ραντεβού μαζί μου». 

Τα ευεργετικά ή μη αποτελέσματα, θα τα μάθουμε κάπως αργότερα, ευχόμενοι να είναι τα δυνατόν καλύτερα, προκειμένου δε, ο δύσμοιρος, να μην υποστεί και άλλη μία οδυνηρή απογοήτευση, παρά τις ευγενείς, πλην όμως και απέλπιδες προσπάθειές του.

Τα ο γεγονός πάντως, μας κάνει να σκεφτούμε, πόσοι άλλοι και πολλοί μάλιστα, υποφέρουν κατά τις ημέρες μας, από παρόμοια στέρηση, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πολιτισμένου κόσμου μας.

Βλέπεις, ο σύγχρονος πολιτισμός τού αμοραλισμού και της απαξίωσης των συναισθημάτων, συντείνει σε τέτοιου είδους στερήσεις.

Οι Άνθρωποι, αλλάζουν όλο και πιο πολύ όσον αφορά στα συναισθήματα και την συντροφικότητα, και σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλαβαίνουν υποφέρουν όλοι, και αυτοί που ακολουθούν τους νέους τρόπους «απελευθέρωσης» του ατόμου, αλλά και εκείνοι που παραμένουν αισθηματίες και  πιστοί στα κλασικά χαρακτηριστικά του Ανθρώπου.