Και Συ Τέκνον Αθανάσιε;

της Υβόνης Αραβανή
Δημοτική Σύμβουλος 

Κι εκεί που αχνοφαίνονταν, ότι ήσουν ο μόνος ίσως, με πραγματικά πολιτική “συνέχεια” , να το πετιέται…

Η ταύτιση της πεπατημένης του αρχηγού, ανοίγοντας την αυλαία του διχασμού και της προσπάθειας αποδόμησης προσώπων, που μέχρι χθες αποθέωνες, γιατί σε στήριξαν, σε ψήφισαν και σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα, μετατρέποντας τον εαυτό σου σε δούρειο ίππο, με την γνωστή τακτική “επίκλησης στο συναίσθημα” της αδικίας στο “καλό παιδί”. 

Μήπως δεν “μπλόκαρες” , δεν απαξίωσες, αυτούς που μέχρι χθες ήσουν “παρέα” , γιατί χθες δεν σ’είχαν κρίνει ακόμη…

Σκουζέ, μηνύσεις κι απειλές;

Σαν δε ντρέπονται.

Η απόλυτη ταύτιση της άποψης του αρχηγού, χωρίς όμως να πούμε γιατί.

Μήπως επειδή δεν υπάρχει διάλογος, λόγω αποκλεισμών, λόγω απαξίωσης , σε ανθρώπινο επίπεδο βρε αδερφέ και τελικά η έσχατη λύση είναι αυτή της Σκουζέ;

Αναμενόμενο, σε μία “βρώμικη” πολιτική να “χρησιμοποιηθεί” η εύκολη λεία, αλλά κι εσύ…;

Αντί να “τραβήξεις το χαλί” σε εκείνους που θα έπρεπε να το είχες τραβήξει μήπως και από την πτώση συνέλθουν, λειτουργείς ως “εργαλείο” για να εξυπηρετήσεις με τη σειρά σου ό,τι πιο περιττό σε αυτόν τον τόπο.

Εσύ μόλις έγραψες στον προεκλογικό σου αγώνα, το πρώτο σου αυτογκόλ… Στο χέρι σου είναι να εξετάσεις πώς θα προχωρήσεις.

Δυναμικά στην επίθεση αποτελώντας παράδειγμα, ή στον πάγκο σαν ένας κομπάρσος αυτοδιοικητικός;

 Έτσι όταν κάποιος στερείται επιχειρημάτων και ικανοτήτων, καταφεύγει με ευκολία στην πεπατημένη του αρχηγού του. Στην αντίθετη περίπτωση ο έχοντας επιχειρήματα επιδιώκει έναν δημόσιο διάλογο, γιατί δεν έχει τίποτα να κρύψει.

Θλίψη μόνο… για όσους βαδίζουν την πεπατημένη και περιττή οδό της διχόνοιας σε έναν ιστορικό τόπο