“Σουρεάλ” σκηνές στο νησί…

Ευανθία Μιχάλαινα Λατανιώτη

Νωρίς το πρωί, στα Παλούκια είδα εικόνα μπροστά μου, πολύ σουρεάλ, άνετα βγαλμένη από ταινία του Κουστουρίτσα.

Είδα -ελλείψει βρύσης στα πέριξ -, εκπαιδευτικούς της Σαλαμίνας να τραβάνε το λάστιχο και με ένα παλιό κουτί από μπογιά σε ρόλο κουβά να προσπαθούν να ποτίσουν τα ελάχιστα δεντράκια απέναντι από τα παρκαρισμένα φέρρυ !!

Με ένα χαμόγελο καλοσυνάτο, αλλά γεμάτο απελπισία αλλά και με επιμονή και υπομονή, πότιζαν τα ελάχιστα δεντράκια που είχαν επιβιώσει δίπλα στις ξεραμένες μαργαρίτες που τις κατέτρωγαν τα σαλιγκάρια.

Απέναντι τα πάμπλουτα φέρρυ, παρκαρισμένα στον δικό τους πλανήτη και φερμένα από έναν άλλον κόσμο χωρίς λουλούδια, χωρίς φύση με μόνο αγαπημένο πράσινο το πράσινο του χρήματος.

Μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά ένας δήμαρχος απών για τη φύση, σε έναν άλλον κόσμο, αυτόν της συγκέντρωσης ψήφων και του μόνιμα φορεμένου, αλαζονικού χαμόγελου στα χείλη.

Η εικόνα της ταινίας Κουστουρίτσα είναι άλλη μια εικόνα έμπνευσης για μεγάλους σκηνοθέτες και παραγωγούς ταινιών, ιδίως αυτούς που ειδικεύονται σε trendy ταινίες, πχ πώς θα καταστραφεί ο πλανήτης από εμάς τους ανθρώπους.

Μερικές φορές αισθάνομαι τυχερή που απολαμβάνω live τόσες (κινηματο)γραφικές εικόνες στο νησί μας, άλλες φορές μου έρχεται να δωρίσω ένα άγαλμα με τη μορφή όλων αυτών των ενεργών δημοτών που μάχονται για να μας χαρίσουν έστω μια όαση πρασίνου και φροντίδας σε αυτό το χάος, και άλλες φορές μου έρχεται να πιάσω το λάστιχο…. για να αυτολουστώ μπας και ξυπνήσω και σταματήσω να βλέπω … όνειρα καλοκαιρινής, αφρικανικής πραγματικότητας στο νησί μας.