ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΜΕ…

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Μπορεί ο Παντοδύναμος να έδωσε την ευχή Του να αυξανόμεθα ως η άμμος της γης, πλην όμως στην εποχή μας πλέον, ακόμη και οι δικοί του πιστοί λειτουργοί έπαψαν να ακολουθούν τις εντολές Του.

Φαίνεται δε, πως ο υπερπληθυσμός, για τον οποίον ακούμε συνεχώς και για τον οποίον οι Μεγάλοι αυτού του κόσμου ανησυχούν και δεν ξέρουν πώς να τα φέρου έτσι ώστε και οι γεννήσεις να μειωθούν, όπως καλή ώρα στην Κίνα δια νόμου.

Δύσκολο να λυθεί ένα τέτοιο πρόβλημα και ιδιαίτερα τώρα που ακόμη και τα μικρά παιδιά ανακαλύπτουν και διαπράττουν εντελώς ελεύθερα την ηδονή του σεξ και φυσικόν είναι να πολλαπλασιαζόμαστε.

Από την άλλη πλευρά, σαν να φαίνεται πως κάποια στοιχειά της φύσης και κάποιοι από εμάς τους ίδιους, συνηγορούμε σε αυτήν την μείωση, κάθε άλλο παρά με συσκέψεις και συμπεράσματα, αλλά με την μία και καλή.

Για παράδειγμα, οι πόλεμοι, οι οποίοι ξεσπούν και διαρκούν επί σειράν ετών παντού στον πλανήτη, με τα πυρηνικά μανιτάρια τους και άλλα όπλα καταστροφής, οι σεισμοί με τους καιάδες και τα τσουνάμια τους, τα ολοκαυτώματα των δασών μας, οι ανεμοστρόβιλοι και οι τυφώνες, τα παντός είδους τροχαία δυστυχήματα, οι πανδημίες, οι οποίες μας πλακώνουν θανατηφόρα η μία μετά την άλλη, οι δολοφονίες, οι πείνα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, οι οικονομικές κρίσεις, απανταχού του Κόσμου με τις επιπτώσεις τους φτώχιας,  και τόσα άλλα.

Έρχονται σιγά-σιγά και τα ρομπότ, τα οποία σε λίγο θα μας εκτοπίσουν, σκεπτόμενα και πράττοντα αντί εμάς και οπωσδήποτε για το δικό τους καλό, και δεν θα τους ενδιαφέρει αν ζούμε ή αν πεθαίνουμε.

Ναι, υπάρχει ελπίδα να μείνουμε λιγότεροι.