ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Αντίθετα με τις πρόσφατα, κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίες προσπάθησαν να δείξουν πως «ο παλιός είναι αλλιώς», αυτές οι εσωκομματικές του ΣΥΡΙΖΑ, τείνουν να μας αποδείξουν πως «ο νέος είναι ωραίος», κατά το ελληνικόν ασμάτιον.

Άσχετα με κάθε πολιτική ή και υποκειμενική ανάλυση,  φαίνεται οι ψηφοφόροι να επιχειρούν και πάλι έναν προσανατολισμό αλλαγής όπου νέοι άνθρωποι και νέοι πολιτικοί, -άσχετα με τα όσα τους προσάπτουν οι απέναντί τους-, καλούνται να επιδείξουν το πολιτικό ανάστημά τους, καθώς περί των παλαιότερων οι ανοχές έχουν πλέον εξαντληθεί.

Το ζήτημα, μετά τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών, και άσχετα με τις καλοήθεις ή κακοήθεις κριτικές, είναι κυρίως το αν αυτοί, τους οποίους οι ψηφοφόροι τούς εμπιστεύονται, φανούν αντάξιοι της τιμής που τους επιδαψιδεύουν,  ή επαναπαυθούν σε έωλες δάφνες, μιμούμενοι τους προκατόχους τους, βαδίζοντες στα καθιερωμένα πολιτικά πρότυπα, τα οποία  άπαντες πλέον έχουν απορρίψει.

Αυτά δε, δεν αφορούν μόνο το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά όλη την πολιτική γκάμα στον ελληνικό χώρο. Οι παλαιοκομματικοί, ό,τι είχαν να προσφέρουν σε αντάλλαγμα της εμπιστοσύνης μας προς αυτούς, το προσέφεραν.

Μένει να διαπιστώσουμε κατά πόσον οι νεότεροι, τώρα, θα αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που τους παρέχονται ένεκα ελπίδων εκ μέρους των ψηφοφόρων τους.

Σε γενικότερες γραμμές πάντως, ήδη οι μεγάλες αποχές, καταδεικνύουν του λόγου το αληθές.