ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Θαμπορούσαν τα πράγματα να ήσαν και αλλιώς, όμως η «πολιτική» σε όλον τον κόσμο, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα-, έτσι πορεύεται, -να ενδιαφέρεται περισσότερο για την άγραν ψήφων και τις περίοπτες κυβερνητικές θέσεις και, αν περισσέψει και, λίγη καλή θέληση, και για τον συνάνθρωπο.

Τον τελευταίο καιρό, τα πράγματα αυτά έχουν αλλάξει τον ρυθμό της πορείας τους, και έχουν παρουσιαστεί κάποιες εσωκομματικές εξάρσεις, καθώς τα αντιπολιτευόμενα πολιτικά κόμματα αντιμετώπισαν την επανεκλογή του πρώην Πρωθυπουργού, -την οποία δεν περίμεναν-, και ένα από αυτά αντιμετώπισε την παραίτηση του προέδρου του από την κεφαλή του κορμού του, ενώ ενός άλλου αμφισβητήθηκε η πολιτική επάρκεια τού ηγέτη του.

Το κυβερνόν κόμμα, παρουσιάζει κάποιους τριγμούς αυτόν τον καιρό, ενώ τα άλλα δύο πιο ισχυρά σε ψήφους, σπαράσσονται από εσωτερικές διαμάχες, αμφισβητήσεις, αποχωρήσεις, επανεμφανίσεις, διαγραφές και άλλα τινά, τα οποία τα απασχολούν.

Μπορεί στο κυβερνόν κόμμα, να τρίζουν πότε-πότε κάποια δόντια, για διάφορες διαφωνίες μείζονος σημασίας, πλην όμως παραμένει αρραγές, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν κάποιες ανακατατάξεις, οι οποίες και αυτές πραγματοποιούνται με περίσκεψη και σπανίως.

Κι ενώ όλοι γνωρίζουμε πώς «για να ανατείλει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή», αυτό το συνειδητοποίησαν ως φαίνεται οι μνηστήρες του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι έφτασαν από το μακρινό παρελθόν και από το πρόσφατο παρόν, να κάνουν το επιχείρημα, πλην όμως όχι όλοι μαζί, αλλά ο καθένας χωριστά, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του νέου Δημάρχου Αθηναίων, ο οποίος είναι έτοιμος να διοικήσει και Δήμο και κόμμα.

Ωστόσο, στο στόχαστρο, κυρίως έχει μπει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετά την τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές τραβάει τα μύρια-όσα, καθώς επιμένει να υφίσταται. παρά την αποχώρηση της ηγεσίας του και την αναπάντεχη έλευση ενός νέου και δυναμικού, -ως φαίνεται-, νέου ηγέτη, κάτι, το οποίο δεν περίμεναν ούτε οι έσω, αλλά ούτε και οι εκτός, ανταγωνιστές.

Αλλά και μήπως το περίμενε ο πρώην ηγέτης και οι περί αυτόν, -καθώς και τα κόμματα διαθέτουν και αυτά την «αντιπολιτευτική» τους ομάδα-, αλλά και άλλα εσωκομματικά αντιφρονούντα με την ηγεσία παρακλάδια-, ώστε να ηρεμήσουν και να δουν πώς θα προχωρήσει το ίδιο το κόμμα, χωρίς αντιπαραθέσεις, αλλά με ομόνοια και κοινούς αγώνες;         

Στην αιχμή του δόρατος, βρίσκεται τώρα ο κύριος Παύλος Πολάκης, ο οποίος πάντα «ενοχλούσε», σήμερα δε, έγινε εξιλαστήριο θύμα, προκειμένου να χτυπηθεί η νέα ηγεσία του κόμματος αυτού και να στεγνώσουν τα δάκρυα ευαίσθητων ψυχών. Και ως φωνή διαμαρτυρίας, απειλούν άλλοι ογδόντα-επτά πικραμένοι να αποχωρήσουν.

Από καιρού εις καιρόν, βέβαια, και μία γενικότερη ανανέωση, νομίζω να μην βλάπτει.