ΠΑΤΑΩ ΕΝΑ ΚΟΥΜΠΙ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ …

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Θυμάμαι, πως όταν ήμασταν και εμείς μικρά παιδιά και παίζαμε «Κλέφτες και Αστυνόμους», και δεν διαθέταμε τότε, -άλλα χρόνια βλέπεις-, την παιδεία του «μπούλινγκ», του μαχαιριού και των διαφόρων όπλων, όταν, -στα παιχνίδια μας στους δρόμους της γειτονιάς, ψάχναμε να βρούμε κάτι, λέγαμε αστειευόμενοι «Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μιά χοντρή…», και όλα πήγαιναν καλύτερα.

Πού να φανταζόμασταν τότε, -που ούτε συνειδητοποιούσαμε πως και εμείς ακουσίως προκαλούσαμε λεκτικό «μπούλινγκ» στις ευτραφείς γυναίκες, και τους ζητάμε «συγνώμην» εκ των υστέρων, τώρα που το συνειδητοποιήσαμε δηλαδή-, ότι κάποια ημέρα θα μπορούσε να υπάρξει ένα «κουμπί» ενσωματωμένο σε ένα κινητό τηλέφωνο, το οποίο θα έσωζε πάσα κακή κατάσταση, κάτι σαν αυτόματος αστυνομικός, ο οποίος εν ριπή οφθαλμού θα εμφανίζεται στο σημείον και θα αποσοβεί άπαντα κίνδυνον.

Ε, λοιπόν, αυτό συνέβη. Το ανακοίνωσε παλαιότερα ο Υπουργός Πολιτικής Προστασίας, απηυδισμένος από τα όσα περί οικογενειακής βίας συμβαίνουν στην χώρα μας και φαίνεται πως είχε άριστα αποτελέσματα.

Εκ των αποτελεσμάτων δε, αυτών, ορμώμενος, ανακοίνωσε και εχθές, -στο πλαίσιο των μέτρων τα οποία λαμβάνει η Κυβέρνηση και θα εξαγγελθούν λεπτομερέστερα σήμερα στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης από τον Πρωθυπουργό-, πως κατά τον ίδιο τρόπο, λύνεται και το πρόβλημα κακοποίησης ανηλίκων.

Στο κινητό τηλέφωνο, -το οποίο πιστεύω θα πρέπει να κρατούν όλα τα παιδάκια, αφ’ ης  στιγμής βγαίνουν στον δρόμο, πάνε σχολείο, φροντιστήριο ή βόλτα, καθώς και τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι, τόσο οι γονείς, όσο και τα ίδια τα παιδιά, θα πρέπει να έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη.

 Έτσι, ψυχολογικά τουλάχιστον, θα πρέπει να αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια, γιατί θα έχουν συνειδητοποιήσει πως με ένα πάτημα του «μπουτόν», -αυτή είναι μία από τις νέες ελληνικές λέξεις του πάμπλουτου λεξιλογίου μας-, θα έχουν αντιμετωπίσει κάθε κίνδυνο και από εκεί και πέρα, θα αναμένουν τους αστυνομικούς να τους ευχαριστήσουν για την άμεση επέμβασή τους.