ΤΩΡΑ Η ΒΙΑ ΠΕΡΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΗΠΙΑ;

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

‘Ένα αγοράκι, μόλις τεσσάρων ετών, ξυλοκοπήθηκε την περασμένη εβδομάδα, από άλλα αγοράκια της ηλικίας του σε νηπιαγωγείο και του έσπασαν τέσσερα δόντια, για να θυμάται σε όλη του την ζωή, τί θα πει «νηπιακή βία», η οποία φαίνεται πλέον να ακολουθεί τις «εφηβική» και «παιδική».

Όπως κατέθεσε η μητέρα του, σε τηλεοπτική εκπομπή του «Mega», οι δάσκαλοι εκεί, την ειδοποίησαν πως το παιδάκι «κουτουλήθηκε» τυχαία με ένα άλλο και έτρεχε λίγο αίμα από δύο δοντάκια του. Η αλήθεια είναι πως οι γιατροί του αφαίρεσαν τέσσερα κατεστραμμένα  δόντια, ενώ για τρία χρόνια θα ακολουθεί ειδικές θεραπείες.

Το γεγονός, πρέπει να ληφθεί ως «σοβαρό». Τέτοιου είδους συμπεριφορές, παραπέμπουν σε πρότυπα, όπως για παράδειγμα αυτών των οποίων την θέα έχουν από μωρά, τα παιδιά στην εποχή μας, μέσα από την τηλεόραση και τα «κινητά» τους, όπου κάποιοι γονείς τα παραπέμπουν για ατέλειωτες ώρες, προκειμένου να περνάει η ώρα τους, να μην γκρινιάζουν και ακόμη να τους αφήνουν ήσυχους.

Τα δε μαθήματα προς μίμησιν, τα οποία αποστηθίζουν, φυσικόν είναι, -μετά από αυτό-, να προξενούν την αδήριτη, πλέον, ανάγκη του μικρού παιδιού, να μιμηθεί και να καταναλώσει την καταπιεσμένη ενέργειά του, σύμφωνα με τα πρότυπα, τα οποία έχει αποστηθίσει.

Έλεγαν παλαιότερα πως το μυαλό του παιδιού στις πολύ μικρές ηλικίες είναι σαν σφουγγάρι και αποστηθίζει τα πάντα, πλην όμως σήμερα αυτά «τα πάντα» εκφράζονται διαφορετικά, και οι γονείς τα υιοθετούν, και τα παιδιά τα απορροφούν και κατόπιν τα εκφράζουν με τον δικό τους τρόπο.

Όσο δε για τους εκπαιδευτικούς, μάλλον θα έπρεπε να είναι όσο προσεκτικοί πρέπει και οφείλουν, ως προς την επιμέλεια και προσοχή των παιδιών, τα οποία τους εμπιστεύονται.