ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Στο συνέδριο, το οποίο πραγματοποίησε η Παγκόσμια Τράπεζα στην Ουάσιγκτον, -καθώς οι Τράπεζες όλο συνέδρια κάνουν, τα οποία αποσκοπούν στο «καλό» μας-, ο συμπρόεδρος του Συμβουλίου για την απασχόληση Σ. Θάρμαν δήλωσε ότι το βασικό πρόβλημα είναι η «μαζική αναντιστοιχία δεξιοτήτων», κάτι που δεν αφορά μόνο τις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και τις ανεπτυγμένες οικονομίες.

Κατά τη λογική, την οποία προτείνει,  τον σημαντικότερο ρόλο διαδραματίζουν τρία δεδομένα: μαθητεία-επαγγελματική εκπαίδευση – σύνδεση πανεπιστημίου με την αγορά.

Πρέπει να καλύψουμε το χάσμα μεταξύ εργοδοτών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με την αύξηση της πρακτικής άσκησης, την αύξηση αυτού που αποκαλείται διπλός τρόπος εκπαίδευσης, όπου οι άνθρωποι σπουδάζουν και εργάζονται ταυτόχρονα», είπε και πρόσθεσε ότι η τεχνολογία μπορεί επίσης να βοηθήσει στη λήψη πολύ πιο λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με το τι χρειάζονται οι εργοδότες και στη συνέχεια να τις τροφοδοτήσει στα προγράμματα σπουδών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Ο ίδιος πιστεύει ότι η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι μία από τις τρεις καθοριστικές προκλήσεις της εποχής μας – οι άλλες δύο είναι η κλιματική αλλαγή και η διατήρηση μιας «ανοιχτής παγκόσμιας τάξης, βασισμένης σε κανόνες, η οποία είναι απαραίτητη για τη ροή του εμπορίου, των επενδύσεων και των πληροφοριών, καθώς και για τη διατήρηση της ειρήνης», και τόνισε πως  η καταπολέμηση της ανεργίας είναι η βασική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστούν και τα υπόλοιπα παγκόσμια προβλήματα.

Την στιγμή, μάλιστα, όπου σε όλον τον κόσμο η ανεργία αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα, αλλά και αυξάνεται ακόμη πιοαπειλητικά, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας.

Όσο δε για την ίδια την χώρα μας,   ο διεθνής οικονομικός οίκος «WOOD», διαπιστώνει τον υψηλότερο πληθωρισμό σε όλη την Ευρώπη, με μεγάλη αδυναμία των καταναλωτών να προμηθεύονται ακόμη και τα είδη διατροφής πρώτης ανάγκης, το υπερβολικό κόστος στέγασης και άλλα πολλά.

Ας λέει ο κ. Θέρμαν τα δικά του περί εκπαίδευσης, ανεργίας και συγκερασμού σπουδών και εργασίας. Κάθε χώρα, αντιμετωπίζει διαφορετικά τις ανάγκες της, και τα τραπεζικά χρέη, πολλούς «πετάνε» στους δρόμους.

Και όσον αφορά στην αναγκαιότητα της «ειρήνης», κάθε ημέρα την μνημονεύουμε και εμείς, αλλά οι ελπίδες μας δεν πιάνουν τόπο.