ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙΑ;

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Έκπληξη μου προκαλεί η απόφαση της Κυβέρνησης να κατάσχει σπίτια άλλοτε προσφύγων, τα οποία τους είχε παραχωρήσει το ίδιο το Κράτος από τον προ-περασμένο αιώνα και όταν προ μερικών δεκαετιών τους κάλεσαν να νομιμοποιήσουν την παραχώρηση δεν πήγαν, -για δικό του λόγο ο καθένας-, άρα τώρα, οι ιδιοκτησίες τους, πρέπει να περιέλθουν στο Κράτος.

Καθεστώς φυσικά έχουμε και με εκείνα τα ερημοδάνεια που με την ανοχή του Κράτους, μας τηλεφωνούσαν οι Τράπεζες και μας θερμοπαρακαλούσαν να συνάψουμε δάνεια, ακόμη και για να πάμε καλοκαιρινές και χριστουγεννιάτικες διακοπές και κατόπιν, ανελέητα, με την παραμικρή καθυστέρηση αποπληρωμής δόσης, τα ζήτησαν πίσω και τέλος τα πούλησαν στα ξένα «φαντς» και έχουν ξεσπιτωθεί χιλιάδες Έλληνες.

Τώρα, αντιμετωπίζουμε την απειλή να χάνουμε μισθούς και σπίτια αν χρωστάμε στο Δημόσιο, πάνω από 500 ευρώ, και μάλιστα την στιγμή κατά την οποίαν το ίδιο το Δημόσιο χρωστάει παντού, ακόμη και σε εμάς, καθώς μας κόβει παροχές υγιειονομικής περίθαλψης και συντάξεις, όταν ήδη κατά την διάρκεια των εργάσιμων χρόνων μας, καταθέταμε «ασφάλιστρα» στο Κράτος για τα συντάξιμα γηρατειά μας, – τα «υπερήφανα» και συγχρόνως «τραγικά» γηρατειά της χώρας μας.

Καλό θα ήταν να είμαστε πλούσιοι και να μην χρωστάμε στο Κράτος, όταν βέβαια και αυτό, μας αμείβει τουλάχιστον λογικά και δεν μας περικόπτει συνεχώς και δεν μας υπερφορολογεί, και μπορεί να αντιπαρέρχεται τους πληθωρισμούς και να του είμαστε και ευγνώμονες.

Τώρα μάλιστα, όπως λέγεται, ψηφίζεται νέος νόμος, σύμφωνα με τον οποίον, οι μισθοί των Ελλήνων θα είναι πλέον κυμαινόμενοι, ανάλογα με τις εκτιμήσεις του Κράτους και φυσικά χωρίς σταθερότητα, και τα χρέη των πολιτών θα αυξάνονται και τα οι περιουσίες θα δημεύονται.

Ήταν κι εκείνος ο Αριστοτέλης μας, ο οποίος επίστευε πως το «Κράτος συγκροτείται για το καλό των πολιτών του».