«ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;» …ΜΕ ΠΙΣΤΟΛΙΑ ΚΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Ξημερώνει αύριο, -καλά και σώοι και αρτιμελείς να είμαστε!-, η παραμονή των Χριστουγέννων και ως γνωστόν, τα αθώα παιδάκια ανά πάσαν την επικράτειαν, από συνήθεια και με καθόλου θρησκευτικό αίσθημα πλέον, από όρθρου πρωΐας, θα χτυπήσουν τις πόρτες μας, για να μας πουν τα κάλαντα.

Σύμφωνα με το έθιμο, -το οποίο ακόμη τηρείται απαρεκλίτως-, ζήλια και τρίγωνα, θα ηχήσουν συνοδεύοντας τις αγγελικες φωνές τους,  καθώς τα παιδιά των περασμένων αιώνων δεν γνώριζαν ότι θα μπορούσαν να τραγουδούν και συνοδεία όπλων και μαχαιριών.

Αλλάζουν οι εποχές, αλλάζουν και τα ήθη, και η σύγχρονη παιδαγωγική, φαίνεται σαν να μην επιδρά επάνω στους παιδικούς χαρακτήρες περισσότερο από ότι οι κινηματογραφικές ταινίες με τα εγκληματικά πρότυπα και την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής.

Τα παιδιά του σήμερα, -τζάμπα μάγκες της εποχής μας-, φημίζονται πλέον για τα βάρβαρα ένστικτά τους και αυτό το αντιλαμβανόμαστε καθημερινής, όλο και πιο έντονα, -και άλλωστε και σε τί δίνουμε πλέον έμφαση ή σημασία;-, άσχετον, αν νίπτουμε τα χείρας μας, επιρρίπτοντες τις ευθύνες για το κατάντημα, αναλόγως στο σχολείο ή στο σπίτι, και με το ποιόν έχουμε στο μάτι και θέλουμε να ενοχοποιήσουμε περισσότερο.         

Τα τελευταία θλιβερά νέα για την χώρα μας και εν όψει Χριστουγέννων μάλιστα, φέρνουν στο προσκήνιο, αντί για κάλαντα, την παρενόχληση δύο γυναικών αστυνομικών με άσεμνες χειρονομίες και λόγια στον Τύρναβο, από δύο ανήλικους.

Στην Θεσσαλονίκη πάλι, και κατά την διάρκεια εκδρομής Λυκείου, από αυτές τις εξαίρετες πενθήμερες, μαθητές ακινητοποίησαν δεκαεπτάχρονο συμμαθητή τους, του έβγαλαν τα ρούχα, τον πλάκωσαν στο ξύλο και του έδωσαν με την βία να πιεί νερό με ούρα!

Τέλος, -και Καλά Χριστούγεννα νάχουμε-,  μία παρέα δέκα με δεκαπέντε μαθητών στην Πάρο, θύμωσαν με «παρατήρηση» που τους έκαναν δύο άντρες, και ένας από αυτούς, δέκα έξη ετών και περισσότερο ευέξαπτος, έβγαλε μαχαίρι και τους μαχαίρωσε.