Το σχολείο της οργής

Εχθές, Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2025 (η ημέρα σημειώνεται) έλαβε χώρα μια μεγάλη διαμαρτυρία στο Δημαρχείο της Σαλαμίνας από γονείς και εκπαιδευτικούς για το θέμα των πολλών και ιδιαίτερα σοβαρών κτιριακών προβλημάτων στα σχολεία του νησιού. Σε αυτή την διαμαρτυρία, πρωτοστάτησαν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου & Λυκείου Αμπελακίων, εκείνοι δηλαδή που αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο πρόβλημα αλλά και τον μεγαλύτερο εμπαιγμό.

Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο, αυτό της 31^ης Ιανουαρίου 2025, η αντιπολίτευση (η κ.Μπόγρη συγκεκριμένα) έφερε ως θέμα το ζήτημα των εργασιών που δεν ολοκληρώνονται στο κτίριο του Γυμνασίου-Λυκείου Αμπελακίων. Οι γονείς των παιδιών του συγκεκριμένου σχολείου, όσοι μπόρεσαν, βρέθηκαν από τις 17:00 στο δημαρχείο προκειμένου να εκφράσουν την γνώμη τους και να ζητήσουν δεσμεύσεις σχετικά με το θέμα της ολοκλήρωσης αυτών των εργασιών. Το θέμα τελικά συζητήθηκε στις 21:50, καθώς προηγουμένως προτάχθηκε το μεγάλο θέμα της εγκληματικότητας στην περιφέρεια της Σαλαμίνας (όπου συμμορίες κυρίως Ρομά έχουν ρημάξει περιουσίες και έχουν σπείρει τον τρόμο στους κατοίκους), με την παρουσία πολλών κατοίκων από τα Βασιλικά, το Αιάντειο και άλλες περιοχές.

Οι γονείς των Αμπελακίων είχαν την ευκαιρία να δουν με τα μάτια τους και να ακούσουν με τα αυτιά τους πολλά. Και να μάθουν επίσης πολλά (όχι όμως από τους «πολιτικώς προϊσταμένους»). Πολλά, εκτός από λύση.

Γεγονότα

Ας δούμε τα γεγονότα, συνοπτικά μεν, στην πραγματική τους διάσταση δε.

Το σχολικό κτίριο του Γυμνασίου και του Λυκείου στα Αμπελάκια αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα, τα οποία χειροτερεύουν. Το 2021, στις 17 Σεπτεμβρίου, ο λυκειάρχης των Αμπελακίων εκφράζοντας την ανησυχία του για τα αυξανόμενα προβλήματα και την εγκατάλειψη από τεχνική άποψη του κτιρίου (πέρα από τα βαψίματα που διαφημίζονται ως «έργα» λες και το μέϊκ απ δίνει σε μια γηρασμένη γυναίκα την χαμένη νιότη της), ζητά από την Περιφέρεια Αττικής μια γνωμοδότηση για την κατάσταση του κτιρίου και κατά πόσο αυτό είναι πια επικίνδυνο η όχι για τους μαθητές. Η απάντηση της Περιφέρειας, με την μορφή Τεχνικής Έκθεσης (εδώ), δόθηκε στις 27 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου. Σε αυτήν, αφού υπήρξε λεπτομερής αναφορά στα πάμπολλα προβλήματα που υπάρχουν, ορισμένα εκ των οποίων είναι σοβαρά δομικά προβλήματα, εξηγείται ότι σε περίπτωση ισχυρού σεισμού (με επιτάχυνση εδάφους όπως του 1999), παρ’ όλο που δεν υπάρχει περίπτωση άμεσης κατάρρευσης και τα παιδιά θα έχουν την δυνατότητα να απομακρυνθούν, το κτίριο θα υποστεί τόσο μεγάλες ζημιές που θα πρέπει ουσιαστικά να κατεδαφιστεί.

Αφού στις αρχές του 2022 έγινε καταγγελία στην Εισαγγελία για την επικινδυνότητα που παρουσιάζει το σχολείο, εκπονήθηκε τον ίδιο χρόνο μελέτη στατικής επάρκειας από τον πολιτικό μηχανικό Π.Βιλλιώτη (εδώ) στην οποία υπεδείχθησαν οι αστοχίες στα δομικά στοιχεία του σχολείου και προτάθηκαν μια σειρά προσωρινών λύσεων με υποστυλώματα σε συγκεκριμένα σημεία που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα έως ότου ολοκληρωθούν οι μελέτες επεμβάσεων και να προχωρήσουν οι διαδικασίες ανάθεσης σε ανάδοχο με διαγωνισμό. Οι προσωρινές αυτές επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν – χωρίς βεβαίως να επιλύονται τα προβλήματα.

Αφού ακολουθήθηκε η σχετική διαδικασία (κατόπιν συνεχών διαμαρτυριών γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών που έφτασαν και σε κατάληψη του σχολείου αλλά και μιας σειράς συναντήσεων με τους πολιτικούς προϊσταμένους του δήμου στις οποίες υπήρξαν ενημερώσεις, δεσμεύσεις και υποσχέσεις) και ανατέθηκε μια νέα μελέτη για την αποκατάσταση του κτιρίου σε τεχνικό γραφείο της Πάτρας(!), στις 07.12.2023 προκηρύχθηκε ο σχετικός διαγωνισμός με τίτλο έργου «Επισκευή-Συντήρηση Σχολικών Κτιρίων ΣΑΤΑ 2023», με προϋπολογισμό 197.579,07 € πλέον ΦΠΑ (τελικό ποσό 244.998,05€) με λήξη προθεσμίας υποβολής προσφορών την 28.12.2023 και ημερομηνία αποσφράγισης των προσφορών την 03.01.2024. Και ερχόμαστε στις 02.02.2024.

Την ημέρα εκείνη, η τριμελής επιτροπή διαγωνισμού συνεδρίασε και διαπίστωσε ότι στον διαγωνισμό έλαβαν μέρος 5 εταιρείες, εκ των οποίων η μία (με το… αστρολογικό όνομα «Υδροχόος») έδωσε την μεγαλύτερη έκπτωση (με το… αστρονομικό ποσοστό του 27,97%) και ως εκ τούτου θα πρέπει το έργο να κατοχυρωθεί σε αυτήν αφού είχε την πιο συμφέρουσα προσφορά (εδώ).

Όμως, σημειώνει ξεκάθαρα:

«Κάνοντας κατόπιν τον έλεγχο του ποσοστού έκπτωσης του προσωρινού αναδόχου[ο πρώτος κατά σειρά μειοδοσίας], βρέθηκε η οικονομική προσφορά του να κρίνεται μη αποδεκτή.
Το κόστος της προσφοράς του για την σύμβαση του ως άνω έργου κρίνεται ως ασυνήθιστη χαμηλή προσφορά [100% – 27,94% = 72,06%], σύμφωνα με το άρθρο 88 του Ν. 4412/16, κατά 0,15 % ήτοι 215,75 ευρώ.
Κατόπιν τούτου η αναθέτουσα αρχή θα πρέπει να απαιτήσει από τον προσωρινό ανάδοχο οικονομικό φορέα να κληθεί προς παροχή εξηγήσεων για την τιμή ή το κόστος που προτείνει στην προσφορά του, εντός προθεσμίας είκοσι [20] ημερών από την κοινοποίηση της πρόσκλησης της αναθέτουσας αρχής.
Η πρόσκληση θα κοινοποιηθεί εφόσον από την συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής, παρθεί σχετική απόφαση.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η διαγωνιστική διαδικασία προχωρεί κανονικά.»

Παρ’όλη την προειδοποίηση της επιτροπής, το «red flag» όπως λένε σήμερα, αναδείχθηκε ως προσωρινός ανάδοχος της σύμβασης η εταιρεία «ΕΤΕΚ ΥΔΡΟΧΟΟΣ Ι.Κ.Ε», έχοντας καταθέσει την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφοράς με ποσοστό έκπτωσης 27,94 % (εδώ).

Μετά; Οι εργασίες καρκινοβατούν. Οι διαμαρτυρίες γονέων και παιδιών το μόνο αποτέλεσμα που φέρνουν είναι νέες διαβεβαιώσεις (και από τον εργολάβο αυτή την φορά). Οι όποιες εργασίες διακόπηκαν λόγω της λειτουργίας του σχολείου και των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Δεν έγινε καμμιά εργασία το καλοκαίρι λόγω… καύσωνα! (υπήρξε καύσωνας επί δίμηνο δηλαδή, από τις αρχές Ιουλίου ως τις αρχές Σεπτεμβρίου). Με το ξεκίνημα της λειτουργίας του σχολείου, ο εργολάβος μπορούσε να εργαστεί φυσικά μόνο το Σάββατο (όχι το Σαββατοκύριακο – το Σάββατο). Σε συνάντηση των συλλόγων γονέων με τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων και τον εργολάβο, οι γονείς έμαθαν μάλιστα ότι οι σκαλωσιές και οι υποστηρίξεις είχαν μπει μόνο και μόνο για… ψυχολογικούς λόγους(!).

Μετά από την παράταση που δόθηκε τον Σεπτέμβριο (με νέες δεσμεύσεις πως ως το τέλος του χρόνου θα έχουν τελειώσει οι εργασίες), δεν προχώρησε τίποτα ουσιαστικό. Και στο δημοτικό συμβούλιο της 31.01.2025 δόθηκε και πάλι παράταση, ως το καλοκαίρι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η στάση των δημοτικών ταγών από τον Σεπτέμβριο και ύστερα έχει αλλάξει ως προς τον ανάδοχο. Επιρρίπτονται ευθύνες απολύτως σε αυτόν και, όπως εξήγησε στους γονείς κατά την διάρκεια του τελευταίου συμβουλίου ο κ.Δημητράκης της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου, οι παρατάσεις δίνονται προκειμένου να βρεθεί κάποιος άλλος εργολάβος για υποκατάσταση της αναδοχής αφού προφανώς δεν μπορεί να ολοκληρώσει το έργο. Και τούτο διότι η έκπτωση από την αναδοχή, θα σήμαινε ένα χρονικό διάστημα καθυστέρησης κάθε εργασίας από 4 μήνες έως 2 χρόνια (!) σύμφωνα με τις δυνατότητες που δίνει ο νόμος. Θεωρητικά, από ότι πληροφορήθηκαν οι γονείς δια χειλέων δημάρχου κ.Παναγόπουλου και αντιδημάρχου κ.Κόγια, αυτός ο νέος εργολάβος έχει βρεθεί από τον ανάδοχο και εντός του διαστήματος που δόθηκε με την νέα παράταση (την τελευταία που μπορεί να δοθεί αφού το μέγιστο των παρατάσεων είναι μιάμιση φορά η διάρκεια του έργου) θα προχωρήσει η υποκατάσταση κατά τα νόμιμα – χωρίς όμως να είναι απολύτως βέβαιο… τίποτα (!).

Εν κατακλείδι, ο ανάδοχος φάνηκε αναξιόπιστος. Πολύ αναξιόπιστος μάλιστα, αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι η εν λόγω εταιρεία ασχολείται με δημόσια έργα τα τελευταία τρία χρόνια μόνο και έχει βρεθεί υπό… την προστατευτική φτερούγα της δημοτικής αρχής, καθώς έχει αναλάβει μόνο μέσα στο 2022 και το 2023 εκτός από το σχολείο των Αμπελακίων:

• Την επισκευή και συντήρηση του δημοτικού κοιμητηρίου Σαλαμίνας (το 2022).
• Κυκλοφοριακά έργα με απ’ ευθείας ανάθεση (η γνωστή περίπτωση της νησίδας έξω από τα Λύκεια της Σαλαμίνας).
• Το σχολείο του Αιαντείου (με ανάλογα αυτών στα Αμπελάκια αποτελέσματα).
• Έργα οδοποιΐας.
• Την επισκευή και συντήρηση δημοτικού φωτισμού κοινόχρηστων χώρων.
• Την προμήθεια και τοποθέτηση οργάνων ανοικτού χώρου γυμναστικής με απ’ ευθείας ανάθεση.
• Την… Προμήθεια Η/Υ, Εκτυπωτών, Τablets και Συστήματος διαχείρισης επισκεπτών στο πλαίσιο του Έργου «Εκσυγχρονισμός των ΚΕΠ» (!).

Καθόλου άσχημα για έναν αγαπημένο ανάδοχο – μόνο που το «ευχαριστώ» του σε αυτούς που τόσο πολύ τον εμπιστεύτηκαν φαντάζει κάπως, ευγενικά μιλώντας, ανάρμοστο.

Παρεμπιμπτόντως, η απάντηση του αναδόχου είναι κάπως διαφορετική, έστω και ανεπίσημη. Διότι ενώ παραδέχεται και τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες για ολοκλήρωση του έργου, επιρρίπτει την ευθύνη απολύτως στην δεύτερη μελέτη (του εκ Πατρών τεχνικού γραφείου) βάσει της οποίας ανέλαβε το έργο και, κατ’ αυτόν, είναι λανθασμένη. Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι αυτός ο ισχυρισμός, εάν τα πράγματα φτάσουν στην δικαστική οδό, θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, και Κύριος οίδε πότε οι εργασίες θα ολοκληρωθούν. Ειδικά την στιγμή που δεν έχει επαρκώς εξηγηθεί ως σήμερα ο λόγος για την δεύτερη αυτή μελέτη και το γιατί ανατέθηκε σε γραφείο στην Πάτρα.

Ερχόμενοι λοιπόν στο σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα έργο που το πιο πιθανό είναι να μείνει στις σκαλωσιές, να μπαίνουν νερά στις σχολικές αίθουσες από τα παράθυρα, τους τοίχους και τα ταβάνια, και τα παιδιά να κινούνται με μεγάλη προσοχή έχοντας πάντα στο νου τους τις ρωγμές…

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Και φυσικά, το Γυμνάσιο θα εξακολουθήσει να μην έχει δικές του τουαλέτες (θα χρησιμοποιεί τις τούρκικες του λυκείου προς δόξα του… Ευρωπαϊκού μέλλοντος της χώρας) ενώ τώρα τον χειμώνα η θέρμανση, και του Γυμνασίου και του Λυκείου, θα είναι πάντα ζήτημα του πόσες τρύπες θα εμφανιστούν στις σωληνώσεις του λέβητα…

Πολιτικοί, πολιτικές και επικοινωνίες

Αφού είδαμε το ουσιαστικό μέρος, ας έρθουμε στο επουσιώδες (όπως έχει καταντήσει): το πολιτικό. Και για να δώσουμε έναν παιδευτικό χαρακτήρα σε αυτό, θα συσχετίσουμε κάποια γεγονότα και κάποια στιγμιότυπα από το δημοτικό συμβούλιο της 31^ης Ιανουαρίου, με γνωστά γνωμικά περί πολιτικής.

Ας αφήσουμε κατά μέρος τις δεσμεύσεις και τις διακηρύξεις την ώρα των διαμαρτυριών προκειμένου να καθησυχάσουν οι γονείς και οι μαθητές και να καταλαγιάσουν οι φωνές. Άλλωστε «Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε» (Ουΐνστον Τσώρτσιλ). Τότε, την εποχή της κατάληψης και των διαμαρτυριών στα Αμπελάκια, αυτό που είχε ειπωθεί από γονείς προς άλλους γονείς (λόγω δικών τους συμφερόντων καθαρά και μόνο) είναι ότι όλα τα προβλήματα τα δημιουργεί… η αντιπολίτευση (!). Κλασσικό και αυτό: «Πολιτικός είναι κάποιος που διαιρεί τους ανθρώπους σε δυο τάξεις: σε υποχείρια και σε εχθρούς» (Φρήντριχ Νίτσε).

Στο δημοτικό συμβούλιο της 31^ης Ιανουαρίου, ο μόνος που έδωσε σαφείς και σοβαρές απαντήσεις στα ερωτήματα των γονέων που παρευρίσκοντο για το θέμα του σχολικού κτιρίου του Γυμνασίου και του Λυκείου Αμπελακίων ήταν ο κ.Δημητράκης. Ο πολιτικός μηχανικός της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου, ο οποίος με διάθεση και επιστημονική σοβαρότητα (οι επιστήμονες έχουν κατά κανόνα αλλεργία στα φληναφήματα) εξήγησε στο περιθώριο της συνεδρίασης και το γιατί έγινε ότι έγινε και το τί μπορεί να γίνει. Κανένας αιρετός. Διότι οι αιρετοί ήταν απασχολημένοι με τα δικά τους, θεωρώντας ότι ο ρόλος τους είναι το να υπογράφουν και να ακολουθούν απλώς διαδικασίες – όχι να δίνουν λύσεις.

Κάτι συνηθισμένο αλλά πάντα εντυπωσιακό, ήταν η εριστική διάθεση μεταξύ τους, σαν μαθητές του Γυμνασίου. Κάτι είπε κάποια κυρία της αντιπολίτευσης, κάτι ειρωνεύτηκε ο δήμαρχος, η αντιπολίτευση σηκώθηκε σύσσωμη και αποχώρησε λόγω ευθιξίας (εγκαλώντας μάλιστα και το κοινό γιατί ανέχεται την κακομεταχείρισή τους). Το είχε πει και ο Λένιν: «Ο καλύτερος τρόπος να ελέγχεις την αντιπολίτευση είναι να την καθοδηγείς» – ειδικά όταν είναι ευεπίφορη σε κάτι τέτοιο. Στην δε ερώτηση παριστάμενης μητέρας «ήταν ανάγκη να γίνει όλο αυτό» η απάντηση που δόθηκε μισή ήταν περί της συμπεριφοράς των «άλλων».

Φυσικά όλοι κόπτονται «για τα παιδιά ΜΑΣ». Εννοείται. Ποιος θα πει ότι δεν τον ενδιαφέρουν και να γραφτεί στην μαύρη ατζέντα του ψηφοφόρου (=πολιτικού πελάτη)! Αλλά, βασική Βοναπάρτειος αρχή: «Τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου». Και ο ιδεαλιστικός στόχος προτάσσεται προκειμένου να σκεπαστούν όσο γίνεται οι ευθύνες (που φυσικά… δεν υπάρχουν). Γιατί «το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο. Το να κατηγορείς κάποιον άλλον είναι πολιτική» (Χιούμπερτ Χάμφρεϋ).

Κατά την διάρκεια της τοποθέτησης του κ.Κόγια σχετικά με το θέμα και της παράθεσης των διαδικασιών που υποχρεωτικά ακολουθήθηκαν από τον δήμο (ώστε να αποδειχθεί ότι ο δήμος έκανε την δουλειά του όπως έπρεπε και δεν φταίει σε τίποτα, φυσικά), υπήρξε ένα σχόλιο από μητέρα περί πολιτικών. Ο κ.Κόγιας την διέκοψε λέγοντάς της «δεν είμαστε πολιτικοί, είμαστε υπηρέτες των δημοτών». Τραγική ειρωνεία: «Προκειμένου να γίνει αφέντης, ο πολιτικός προσποιείται τον υπηρέτη» (Σαρλ Ντε Γκωλ).

Φυσικά, κατά τις εμβριθείς αναλύσεις των πολιτικών ταγών ακούστηκαν πολλά «μαργαριτάρια». Όχι, η κλιματική αλλαγή δεν κάνει πιο έντονους ή πιο καταστροφικούς τους σεισμούς. Όχι, δεν είναι το πρόβλημα μόνο το αν θα καταρρεύσει το κτίριο πάνω στα παιδιά αλλά το αν είναι επικίνδυνο στην καθημερινή τους παρουσία. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Διότι «Τα λόγια ενός πολιτικού δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριο του». (Τζωρτζ Γουΐλ).

Ερχόμενοι, τέλος, στην διαμαρτυρία που έλαβε χώρα εχθές (μπορείτε να την δείτε εδώ), διαπιστώνουμε ότι δεν πρέπει να έχουν οι διοικούντες κάποια σπουδαία ιδέα για το ακροατήριό τους. Στα πιεστικά ερωτήματα και τα αιτήματα των γονέων και εκπαιδευτικών που ετέθησαν, οι απαντήσεις ήταν οι γνωστές γενικολογίες περί ασφάλειας των εγκαταστάσεων, περί πραγμάτων που έχουν δρομολογηθεί, περί επιχορηγήσεων που αναμένονται και τα συνήθη χιλιοειπωμένα. Εξήγγειλαν νέες μελέτες (!) και υπαγωγή σε προγράμματα χρηματοδοτήσεων εκ των οποίων, όμως, κάποια έχουν ήδη λήξει…

Το μεγάλο θέμα είναι, τελικά, το πώς αντιμετωπίζεται ο πολίτης. Ο Στάλιν είχε πει ότι «το όπλο των πολιτικών είναι η λήθη των λαών». Όταν ο δήμαρχος δημοσιεύει στο ΤικΤοκ βίντεο (εδώ) στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι κάποιοι διαμαρτύρονται για τα έργα στο σχολείο των Αμπελακίων αλλά «τί να κάνουμε… είναι για το καλό των παιδιών», τί ακριβώς λέει για τους αγωνιούντες γονείς και εκπαιδευτικούς; Θα το ξεχάσουν άραγε και αυτό, μαζί με τους άλλους εμπαιγμούς;

Επειδή, όπως είχε πει ο Λένιν «στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα», καλό θα είναι επιτέλους να λυτρωθούν οι πολίτες από τις αυταπάτες τους. «Η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική» (Πωλ Κάρβελ) – ειδικά για βιοπορισμό. Και «είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούμε στους… πολιτικούς» (Σαρλ ντε Γκωλ).

Το είπε και ο Πυθαγόρας: «Κυάμων απέχεσθαι» – δηλαδή, μακριά από κουκιά. Φυσικά, και από αυτούς που τα μετρούν και που ζουν από τα κουκιά…

csisalamina.wordpress.com