ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ Η ΕΛΛΑΔΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Τα τελευταία χρόνια, η πατρίδα μας γίνεται πολλαπλός στόχος παρατηρήσεων, καταγγελιών, και καταδικών ακόμη, και αυτό, σαν Έλληνα, με πονάει πολύ.

Με πονάει πολύ και η εσωτερική κατάσταση, όταν όχι μόνο διαβάζω στατιστικές και διεθνείς ή δικές μας έρευνες και σφυγμομετρήσεις, οι οποίες λίγο έως πολύ πιστοποιούν φτωχοποίηση, ενέργειες κατά της χώρας από ξένα συμφέροντα, σκάνδαλα , τα οποία αποκαλύπτονται καθημερινά και καταδίκες από την Ευρωπαϊκή Ένωση για αμέλεια ως προς τις επιταγές της, οι οποίες κάποιες φορές δεν τελεσφορούν, αλλά και για την ζωή σε αυτόν τον τόπο.

Οι «τίτλοι» των αντιπολιτευομένων εφημερίδων καταδικάζουν, ενώ, αυτοί, των συμπολιτευομένων εκθειάζουν και σαν Έλληνας πολίτης, δεν δύναμαι πλέον να πιστέψω, περισσότερο από το ό,τι αποδεικνύει μόνον η καθημερινή πραγματικότητα.

Η δε, πραγματικότητα είναι ότι πολλά δεν πάνε καλά στην χώρα. Πολλές είναι οι διαμαρτυρίες, πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα και παντού να μην φαίνεται ένα καλύτερο μέλλον.

Πέραν φυσικά των υποσχέσεων, οι οποίες όλο και κάπου «κολλάνε», -όπως επί του θέματος των αναδρομικών στις συντάξεις-, και όλο περισσότερο προσπαθεί και δεν καταφέρνει να επιβιώσει ο Έλληνας πολίτης, μόνο ένα αμφίβολο μέλλον διακρίνεται.

Από την άλλη πλευρά, για τους ιθύνοντες, -και αυτοί ξέρουν φυσικά, πολύ καλύτερα από εμάς-, όλα πάνε καλά, όλα είναι ρόδινα και προχωράμε προς την κορύφωση της ευδαιμονίας και της αναγέννησης της χώρας.

Όπερ έδει δείξαι.