ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΝΤΙΔΟΤΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Λένε οι Επιστήμονες, πως κάθε δηλητήριο, έχει και το αντίδοτό του. Έτσι αντιμετωπίζουν και τις διάφορες ασθένειες, οι οποίες μας μαστίζουν, φτάνει το αντίδοτό τους να βρεθεί.

Τί γίνεται όμως όταν το αντίδοτο μίας ασθένειας, μπορεί να είναι μία μάσκα; Επειδή δε, οι Επιστήμονες συνιστούσαν πέρα του εμβολίου, -αντιδότου εξπρές-, και τις μάσκες, τις οποίες πλήθος κόσμου φέρουν ακόμη στο στόμα τους και καμαρώνουν για την ανοσία τους, και πάλι οι Επιστήμονες, ψάχνουν να βρουν άλλα αντίδοτα, σε όσα κακά, αυτές προξενούν.

Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας, υπολογίζεται ότι χρησιμοποιούνταν περίπου 129 δισεκατομμύρια μάσκες το μήνα παγκοσμίως, οι οποίες ήταν κατασκευασμένες κυρίως από πολυπροπυλένιο και άλλα πλαστικά υλικά.

Αυτές οι μάσκες, παρά το γεγονός ότι προορίζονταν για την προστασία των ανθρώπων από τον ιό, αποτέλεσαν μια νέα περιβαλλοντική απειλή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τους Δόκτωρες Anna Bogush και Ivan Kourtchev, ειδικούς στο Coventry University, δείχνει ότι οι μάσκες, ενώ αποσυντίθεται, απελευθερώνουν μικροπλαστικά και χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων.

Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι όταν οι μάσκες έρχονται σε επαφή με το νερό για 24 ώρες, απελευθερώνουν μικροπλαστικά σωματίδια στο υδάτινο περιβάλλον.
Ειδικά οι μάσκες FFP2 και FFP3, οι οποίες θεωρούνται οι πιο προστατευτικές κατά του COVID-19, απελευθερώνουν 4 έως 6 φορές περισσότερα μικροπλαστικά από τις άλλες μάσκες.

Πέρα από τα μικροπλαστικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μάσκες απελευθερώνουν και χημικές ουσίες, όπως η βισφενόλη Β (BPA), η οποία είναι γνωστή για τις ενδοκρινικές της διαταραχές.

Η βισφενόλη Β μπορεί να λειτουργήσει σαν οιστρογόνο στον ανθρώπινο και ζωικό οργανισμό, επηρεάζοντας την αναπαραγωγική και ορμονική λειτουργία.
Η ποσότητα της βισφενόλης Β που απελευθερώθηκε από τις μάσκες υπολογίστηκε σε 128-214 κιλά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.