SOUVENIR DE GRECE

Ένας άντρας 38 ετών, -πριν λίγες ημέρες-, πέταξε μία μεγάλη πέτρα σε μία εβδομηντάχρονη γυναίκα και την τραυμάτισε θανάσιμα. Προχθές, η άτυχη γυναίκα, πέθανε, -έτσι απλά.

Ο άντρας, είχε νοσηλευθεί τουλάχιστον 18 φορές σε ψυχιατρείο, αλλά «τόσκασε» και τις δέκα οκτώ, και ζούσε στον δρόμο, εκεί κοντά στο σπίτι τής θανούσης, «πιστεύοντας» πως εκεί ήταν το άσυλό του και το υπερασπιζόταν με κάθε τρόπο, όταν κάποιος το πλησίαζε και εκείνος φοβόταν μήπως του το πάρουν, όπως ανέφερε η κόρη της «ακουσίως» δολοφονημένης.

Οπωσδήποτε και δεν είναι ο μόνος, ο οποίος «το σκάει» από ένα ψυχιατρείο, -και συχνά δημόσιο-, ούτε ο πρώτος, ο οποίος οικειοποιείται ένα κομμάτι δρόμου, ή ένα πεζοδρόμιο, εγκαταλελειμμένο κτίριο, εξωτερικό χώρο εισόδου πολυκατοικίας, ή κάποιο παγκάκι, καθώς για λόγους πενίας, -κυρίως-, δεν δύναται να ζήσει αξιοπρεπώς και σαν Άνθρωπος σε ένα σπίτι, έστω και ελάχιστου χώρου.

Ιδιαίτερα στην Αθήνα και τον Πειραιά, το γεγονός είναι συχνότατο και από τους ευγενείς τουρίστες μας πολυφωτογραφημένο, σαν «σουβενίρ» από τα όσα ωραία διαθέτει η χώρα μας, παράλληλα με την στρατιά ναρκομανών, ζητιάνων και εκβιαστών.

Η επίσημη Πολιτεία, φαίνεται να αντιμετωπίζει το όλο θέμα σαν παρατηρητής και ούτε οι Δήμοι, ούτε οι Αστυνομία, ούτε τα διάφορα εξυγιαντικά κέντρα μπορούν ή τολμούν να κάνουν κάτι, ώστε να αποτραπεί αυτή η απάνθρωπη κατάσταση.