Είναι μερικοί άνθρωποι που μπαίνουν μέσα στην καρδιά σου ανεξάρτητα αν τους ξέρεις χρόνια ή μήνες ή μέρες. Ανεξάρτητα αν είναι δεξιοί ή αριστεροί ή κεντρώοι ή ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους ήταν ο κ. Κώστας. Δε ήξερα μέχρι σήμερα τουλάχιστον το επώνυμό του. Για μένα ήταν ο κ. Κώστας που πίναμε καφέ απέναντι από το Δημαρχείο και συζητούσαμε για τα πολιτικά δρώμενα. Αριστερός με όλη τη σημασία της λέξης. Με αγώνες στο συνδικαλισμό των ναυτικών. Αυτά μου έλεγε. Για τους συνδικαλιστικούς του αγώνες αλλά και για την άλλη του μεγάλη αγάπη το Καρπενήσι. Καθόμουν και άκουγα τις ιστορίες του. Μου άρεσαν και θα μου λείψουν. Καλό τελευταίο μπάρκο κε Κώστα. Θα μας λείψεις από τους πρωινούς καφέδες.
Ο Κώστας Ζούκας, που «έφυγε» από κοντά μας την Πέμπτη 27 Μάη, γεννήθηκε το 1950 στο Χρυσοβέργι Αιτωλοακαρνανίας. Στα 18 του μπαρκάρισε, και ανέπτυξε σημαντική δράση στα καράβια την περίοδο της χούντας, που καταγράφεται με πληθώρα στοιχείων από τους εφοπλιστές, τα λιμεναρχεία και περιλαμβάνονται στον φάκελό του που συνέταξε η Ασφάλεια.
Μαζί με άλλους συντρόφους του πρωτοστάτησε στην ανατροπή της χουντικής διοίκησης του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και συνέβαλε αποφασιστικά να αναδειχθούν οι ταξικές δυνάμεις στο σωματείο. Γενικός γραμματέας του ΔΣ του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» την περίοδο 1993 – 1999, πρωτοστάτησε στην οργάνωση μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων των ναυτεργατών υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά τους. Πρωτοπόρος αγωνιστής ναυτεργάτης, 41 χρόνια μέλος του ΚΚΕ, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε για αρκετά χρόνια, συμμετείχε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ στις πολιτικές μάχες, στους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες, στην πρώτη γραμμή, στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στα καράβια με το σωματείο του, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», και το εργατικό κίνημα. Στη Σαλαμίνα είχε αναμειχθεί με τα κοινά σαν υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την “Λαϊκή Συσπείρωση Σαλαμίνας”
Η πολιτική κηδεία του Κώστα Ζούκα θα γίνει την Δευτέρα 31 Μάη στις 12 το μεσημέρι στο νεκροταφείο Σχιστού.
Νίκος Γιαννόπουλος
