Women’s world

της Αντιγόνης Χιονίδου
Δημοσιογράφος – Make up artist

Χαζεύοντας βιτρίνες, ξέχασες τον εαυτό σου…

Κι έφτασε η στιγμή που,αντί να προβληματίζεσαι για το πιο από τα δύο εσώρουχα να διαλέξεις, ποιο ζευγάρι γόβες θα ταιριάζουν με το συνολακι σου το Σαββατόβραδο, ή τέλος πάντων που θα γευματίσεις ή θα πιεις το κοκτέιλ σου, βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο-τρεις διαφορετικές εταιρίες με πάνες και σκέφτεσαι ποια τα υπέρ και τα κατά για το μωρό σου… ποιο έχει καλύτερο λάστιχο, ποιο δεν θα του βγάλει αλλεργία… ποιο αυτό, ποιο εκείνο, ποιο το άλλο…

Ποιο γάλα είναι καλύτερο, πιο εύπεπτο και επίσης δεν θα του βγάλει αλλεργία…
Ποιο παιχνιδάκι θα του κινήσει το ενδιαφέρον και ποια προβιοτικά θα βοηθήσουν στους κολικούς του…

Κι αν θηλάζεις;;; Τι να φας ώστε να μην ενοχλήσει μέσω του γάλακτος το μωρό σου. Ποιο σουτιέν σε βολεύει, τι επιθέματα χρειάζεσαι και… μήπως αυτός ο μάρσιπος θα με βοηθήσει στον θηλασμό; Γιατί τα χέρια μου πιάστηκαν!!!

Να βρεις τον κατάλληλο παιδίατρο για το μωρό σου,που να το προσέχει και να μην το πονέσει στο έμβολιο (!) …
Ποιο έμβολιο είναι να κάνει αυτό το μήνα; Α ναι ναι αυτό κύριε φαρμακοποιε μου… α ναι φαρμακοποιε θέλω και εκείνη την κρεμουλα για να μην συγκαει από την πάνα το μωρό μου..

Και να κοιτάς σα χαζή τον φαρμακοποιό όταν σε ρωτάει τι βιταμίνες παίρνεις κι εσύ λες, μα όχι δεν παίρνω βιταμίνες είμαι μια χαρά..
Και να μην θυμάσαι από πότε έχεις να κοιμηθείς,ποτέ έφαγες όλο το πιάτο με το φαγητό σου και πότε ήταν εκείνο το μπάνιο που ολοκληρωσες και δεν πετάχτηκες έξω με τις σαπουναδες που παραλίγο να πέσεις κιόλας προσπαθώντας να βρεις μια πετσέτα να τυλιχτεις…
Κι ανάμεσα σε κρέμες, πάνες και παιδικά τραγούδια, ξέχασες τον εαυτό σου..

Είμαι μαμά σκέφτηκες!

Έχω χρόνο εγώ για να φτιάξω τα μαλλιά μου; τα νύχια μου; Εδώ δεν προλαβαίνω να ξυρισω τα ποδια μου…καλά καλά δεν τρώω και δεν κοιμάμαι… Και πρέπει να έχω και έτοιμο φαγητό για το σύζυγό το βράδυ και καθαρά ρούχα για την επόμενη του το πρωί στη δουλειά…

Και μαγειρεύεις, καθαρίζεις, παίζεις με το μωρό σου, βγάζεις βόλτα το σκύλο με το μωρό στο καρότσι ή στο μάρσιπο, πετάγεσαι και 2 λεπτά στο σούπερ μάρκετ γιατί κάτι ξέχασες, αλλά τελικά γυρνάς με γεμάτες σακούλες φορτωμένη και το μωρό να κλαίει…και να κλαίει… και να κλαίει… και το βράδυ; Το βράδυ πρέπει να είσαι ήρεμη, χαμογελαστή και επιθυμητη!
Και μέσα σε όλα αυτά,χάνεις τον εαυτό σου… Κοίτας το είδωλο σου στον καθρέφτη και σκέφτεσαι τι κάνεις λαθος…

Τι κάνεις λάθος όταν το μωρό σου ενώ το θηλασες, εκείνο πεινάει ξανά…
Τι κάνεις λάθος και ίσως το φαγητό της ημέρας δεν σου πέτυχε όπως θα το επιθυμουσες…
Τι κάνεις λάθος και κλείνεσαι στον εαυτό σου…
Τι κάνεις λάθος κι όλες σου οι φίλες ξαφνικά χάθηκαν…
Τι κάνεις λάθος και κάποιες φορές έρχεσαι σε ριξη με τον άνθρωπο σου γιατί εκείνος σου λέει να κοιμηθείς μόλις κοιμηθεί λίγο το παιδί, ενώ εσύ εκείνη τη στιγμή είναι που πρέπει να φέρεις βόλτα όλο το σπίτι αλλά και να ηρεμήσεις μισή ώρα.. νιώθεις ότι πιέζεσαι γιατί δεν σε καταλαβαίνει..

ΤΙΠΟΤΑ!

Τίποτα δεν κάνεις λάθος! Απόλυτως τίποτα!

Και να σου πω γιατί; Γιατί κάθε μέρα βρίσκεις τι δύναμη μέσα σου και σηκώνεσαι να φτιάξεις πρωινό στο μωρό σου, να μαγειρέψεις και να μαζέψεις το σπίτι,ένα σπίτι που ξέρεις ότι μετά από μια; Το πολύ δύο ώρες θα είναι ξανά το ίδιο χάος…

Έχεις τη δύναμη να κουμαντάρεις ενα ολόκληρο σπίτι χωρίς να παραπονεθεις, γιατί τις στιγμές που ήθελες απλά να μιλήσεις και να πεις τον πόνο και τις σκέψεις σου σε κατηγόρησαν ότι είσαι παραπονιάρα κι ότι δεν εκτιμάς όλα οσα σου έδωσε ο Θεός!

Έχεις τη δύναμη να κλάψεις από αδυναμία τι στιγμή που το μωρό σου κλαίει ακατάπαυστα και είσαι μόνη σου…

Έχεις τη δύναμη να συνεχίσεις τον θηλασμό όταν έχεις ματώσει επειδή το μωρό σου ήταν ατσαλο στο στήθος σου και παραμένεις ήρεμη και γλυκιά για να το θηλασεις…

Έχεις τη δύναμη να βρεις τον εαυτό σου όταν όλα τα ιδανικά σου κι όλα όπως τά περίμενες ρόδινα στη ζωή σου γκρεμίζονται…
Έχεις τη δύναμη μετά τις 40 μέρες από τον τοκετό ή την καισαρική σου, που ακόμα σε ενοχλεί ο πόνος της τομής,να γίνεις ξανά ερωμένη στον άνθρωπο σου …

Έχεις τη δύναμη να περνάς ξυστά από την κατάθλιψη, να το ξέρεις, να την κοιτάς κατάματα κάθε μέρα και να της γυρνάς αξιοπρέπως την πλάτη… Κι αν καταφέρει και σε νικήσει,έχεις τη δύναμη να ζητήσεις βοήθεια για να μην σε καταπλακώσει και χάσεις τον εαυτό σου!

Ξέρω, μέσα στο χάος του μυαλού σου από την κούραση και την αϋπνία αλλά και τον θηλασμό (γιατί ποιος είπε ότι ο θηλασμός είναι εύκολο κομμάτι, να τον δειρω τώρα), όλα σου φαίνονται μαύρα… Πώς τίποτα δεν κυλάει σωστά κι όπως θα ήθελες…

Ναι έτσι είναι γιατί ποτέ κανείς δεν σου μίλησε με αλήθειες!
Κάποτε φορούσες τα τακούνια σου και σαγήνευες με ένα σου βλέμμα, φλερταρες και γελούσες…

Κάποτε γυρνουσες στο σπίτι από τη δουλειά κι αν βαριοσουν να μαγειρέψεις είχες την άνεση να παραγγείλεις ότι τραβάει η όρεξη σου, να κλείσεις το κινητό και για το υπόλοιπο βράδυ να μην μιλήσεις με ανθρωπο… έκανες το μπάνιο σου με την ησυχία σου και έβλεπες την αγαπημένη σου ταινία μέχρι που σε έπαιρνε ο ύπνος…

Κάποτε εφευγες διήμερο με τον άνθρωπο σου και δεν σας ένοιαζε τίποτα, πετουσες δύο ρούχα στη τσάντα κι εφευγες…

Δεν είσαι η ίδια και ποτέ δεν θα είσαι…

Όμως ναι! Είσαι ακόμα! γυναίκα και είσαι μαμά! Υπάρχει μεγαλύτερη δυναμη από το συνδυασμό αυτών των δύο;

Όχι γλυκιά μου! Αυτή είναι ακριβώς η υπερδύναμη σου..

Στα μάτια ενός μωρού είσαι ήρωας… Είσαι η μαμά του… είσαι εκείνη που στην αγκαλιά σου θα ξεσπάσει τους φόβους και θα γιατρέψει την ανασφάλεια του… είσαι η μυρωδιά που αν δεν φτάσει στις αισθήσεις του δεν θα ηρεμήσει και θα σπαραζει μέχρι εσύ να το αγκαλιάσεις..είσαι η φωνή που θα του ψιθυρίσεις, καλημέρα μωρό μου κι εκείνο ασυναίσθητα θα χαμογελάσει! Είσαι τα πάντα του!!!

Στα μάτια του ανθρώπου σου είσαι εκείνη που τα καταφέρνει όλα απλά είναι άντρας, δεν γνωρίζει πως να στο πει,πώς να το δείξει… κι ίσως νιώθει και μειονεκτικά, επειδή εσύ καταφέρνεις τα πάντα χωρίς να παραπονιέσαι, χωρίς να μιλάς κι εκείνος γυρίζει από τη δουλειά του και τα βρίσκει όλα έτοιμα…

Έχεις τη δύναμη να καταφέρεις τα πάντα!

Εξάλλου το αποδεικνύεις κάθε μέρα… κάθε πρωί που σηκώνεσαι κουρασμένη και πιάνεις τα μαλλιά σου ενώ χασμουριεσαι… κάθε νύχτα που προσπαθεις να κοιμηθείς και πετάγεσαι στο ενδιάμεσο για να δεις εάν το μωρό σου αναπνέει,αν είναι σκεπασμένο ή που το άκουσες να σε ζητάει…
Κάθε στιγμή που χαμογελας ενώ θες απλά να ουρλιαξεις!!!
Έχεις την δύναμη να καταφέρεις τα πάντα όταν..τη νύχτα πριν κοιμηθεί το μωρό σου, το σταυρώνεις και κάνεις προσευχή, μια προσευχή να στο έχει πάντα καλά η Παναγία! Γιατί ξέρεις που προσεύχεσαι, προσεύχεσαι σε μια μητέρα!!… όπως προσεύχεσαι για όλα τα μωρά του κόσμου!!

Κι αυτή η αγάπη που ξεχειλίζει από μέσα σου…αυτή είναι η δύναμη σου!!!

από την Φωνής της Σαλαμίνας
έντυπη μορφή – Αύγουστος 2021