ΜΕΡΚΕΛ, ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ…
Το σχόλιο της ημέρας 28 Σεπτεμβρίου 2021 fonisalaminas
του Ντίνου Σ. Κουμπάτη
Αν μη τί άλλο, η φράου Άνγκελα – Δωροθέα Μέρκελ, προερχόμενη από τα πίσω μέρη του Τοίχους του Αίσχους, η οποία είχε γνωρίσει την φτώχεια και την δικτατορία του προλεταριάτου, βάζοντας ή όχι πλάτη στο γκρέμισμα του επαίσχυντου αυτού τείχους, πέρασε μία ωραία και πανευτυχή ημέρα στην Δυτική Γερμανία, και ευνοούμενη του Καγκελάριου Χέλμουτ Κολτ έλαβε γρήγορα τα κλειδιά της Καγκελαρίας στα χέρια της, όπου και παρέμεινε απτόητη επί δεκάξη χρόνια, δέκα μήνες και τέσσερις ημέρες, δεύτερη στο ρεκόρ, μετά τον ευεργέτη της, ο οποίος, θα το καταγράψουμε για την Ιστορία, είχε εγκατασταθεί εκεί για δεκάξη χρόνια και είκοσι έξι ημέρες.
Η «σκληρή» κυρία, η οποία ξέχασε τα δεινά των συμπατριωτών της στο απολυταρχικό καθεστώς, στο οποίο ζούσε πριν, θέλησε, προσπάθησε με νύχια και με δόντια, και τελικά το επέτυχε να επιβάλει τον δικό της αυταρχισμό και να αναγκάσει ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση να την υπακούει, και την Μεγάλη Βρετανία να διακόψει την εξάρτησή της από τις δικές της προθέσεις, ενώ και κάποιες άλλες χώρες ήσαν έτοιμες να το κάνουν.
Η κυρία Μέρκελ δε, -και ποιός δεν το θυμάται αυτό;- κατόρθωσε με το «έτσι θέλω» να γονατίσει μία ολόκληρη Ελλάδα και να την απειλήσει μάλιστα και με έξοδό-της από την Κοινότητα, και για την οποία κυρία, ο Καρλ Γιούνγκερ, δήλωσε, λίγες ημέρες πριν την εκλογές και πριν εκείνη αποσυρθεί, δήλωνε πως είχε παταγωδώς αποτύχει «στην διαχείριση της ελληνικής κρίσης», κάτι το οποίο και η ίδια είχε παραδεχθεί τελευταία, δακρυρροούσα ως μετανοημένη Μαγδαληνή.
Η Γερμανία, εξέλεξε έναν νέο Καγκελάριο, τον ‘Ολαφ Σολτς του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματο, για τον οποίο δεν μπορούμε να προβλέψουμε πώς θα βαδίσει, σε ποια σημεία και ποια όχι θα πετύχει, και ποια θα είναι η συμπεριφορά του απέναντι στην Ελλάδα, με την οριακή εκλογή του 25,7% και τις «συμμαχίες» που θα καταφέρει για να εδραιωθεί. Ζητούμενο, τόσο για εμάς, όσο και για όλη την Ένωση, δεν είναι μόνο το αν πάει σπίτι της η κυρία Μέρκελ.
Αλλά θα πρέπει να μας ανησυχεί, μέχρι αποδείξεων, η μέλλουσα συμπεριφορά αυτού, ο οποίος έφυγε από το δικό του και ανέλαβε ως διάδοχος τα καθήκοντά της.
