“Catcalling” : Ορισμός, παραδείγματα και διαπιστώσεις

Οι περισσότεροι από εμάς, άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό, έχουμε “συναντήσει” τον όρο “catcalling”, είτε σε ταινίες, είτε σε περιοδικά, είτε στα ΜΜΕ, είτε έχει αποτελέσει εμπειρία της ζωής μας στις καθημερινές μας συναναστροφές και εξόδους.

Τι σημαίνει “catcalling”;

Ξενόφερτος όρος, η προέλευση του έχει ποικίλες θεωρίες (π.χ  συσχέτιση με τον τρόπο που “καλούμε” τις γάτες όπως το γνωστό “ψιτ” ή ακόμη έχει ειπωθεί πως προέρχεται από το διάσημο έργο του Tex Avery, πρωτοποριακού σκιτσογράφου. Η πιο εξέχουσα δηλαδή προέλευση του όρου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συνεπώς και στην αμερικανική κουλτούρα, είναι ένα κομμάτι που δημιούργησε ο ίδιος, στο οποίο ένας λύκος σφυρίζει έντονα σε μια γυναίκα, και είναι τόσο συγκλονισμένος με εκείνη, νιώθει έντονη έλξη  που καταφεύγει να ¨χτυπήσει¨ τον εαυτό του στο κεφάλι για να σταματήσει τη ροή της επιθυμίας. Έτσι, με τα περιοδικά να έχουν ζήτηση, η προσοχή στράφηκε στο πως ¨καλούσε¨ τη γυναίκα το συγκεκριμένο καρτούν και ολοένα και περισσότεροι νέοι και ενήλικες υιοθέτησαν την πρακτική αυτή). Κάποιοι θεωρούν την πρακτική αυτή αθώα, μηδαμινής σημασίας ή ακόμη ότι υφίσταται στο πλαίσιο της πλάκας και ότι αποτελεί είδος φλερτ και κολακείας απέναντι στους άλλους.

Είναι όμως πράγματι έτσι;

Η πραγματικότητα διαφέρει κατά πολύ και σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί πως δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτό, ένα ευγενικό χαμόγελο ή ένα ¨γεια¨, η προσέγγιση δηλαδή που χαρακτηρίζεται από σεβασμό, έχει όρια και δεν φέρνει σε δύσκολη θέση οποιοδήποτε άτομο τα δέχεται.  Επομένως το “catcalling”, αποτελεί ένα φαινόμενο παρενόχλησης, κυρίως σεξουαλικής φύσεως, στο δρόμο, που συνοδεύεται από ανεπιθύμητα ερωτικά σχόλια και χαρακτηρισμούς, προκλητικές χειρονομίες, φωνές και σφυρίγματα, εξού και η ονομασία του. Πρέπει να γίνει αντιληπτό, πως τέτοιου είδους συμπεριφορές, δεν είναι υγιείς, προκαλούν φόβο και δυσφορία. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να φέρνει σε δύσκολες θέσεις τον συνάνθρωπό του , ανεξαιρέτως φύλου, φυλής κ.α. στο δρόμο του προς τη δουλειά, στις καθημερινές δραστηριότητές του, πουθενά. Πολλά είναι τα παραδείγματα τέτοιων συμπεριφορών, κυρίως απέναντι σε γυναίκες (πχ «ψιτ που πας;», «πως γυρνάει μια νέα και όμορφη κοπέλα σαν εσένα αργά το βράδυ μόνη της;» ( με υπαινικτικό βλέμμα και γεμάτο υπονοούμενα προτάσεις για περαιτέρω συνοδεία), «πες μου το ονοματάκι σου» και γενικότερα χρήση χυδαίων επιθέτων, αναφορές στον τρόπο ντυσίματος κλπ.). Η πλειοψηφία των γυναικών, βιώνουν τέτοιες συμπεριφορές πολλές φορές στην καθημερινότητά τους, στις διακοπές τους, παντού.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι πρέπει να γίνει;

Πολλοί είναι οι παράγοντες που δημιουργούν τέτοιες συμπεριφορές. Ο  ρόλος της οικογένειας που συνειδητά και ασυνείδητα μεταλαμπαδεύει αξίες και ιδανικά στα παιδιά για το τι είναι σωστό, τι δεν είναι, τον σεβασμό, την συναίνεση κλπ., είναι πολύ σημαντικός. Όπως είναι και ο ρόλος του φιλικού και ευρύτερου περιβάλλοντος, των σχολείων και των ΜΜΕ που δημιουργούν συγκεκριμένα πρότυπα. Η κοινωνία στο σύνολό της είναι εκείνη που μπορεί να αλλάξει αρχικά ορισμένες απόψεις και αντιλήψεις σχετικά με τη θέση και τον ρόλο των φύλων, τον τρόπο προσέγγισης και αντιμετώπισης τους. Παραδείγματος χάριν, οφείλουμε να απομακρυνθούμε από παλαιότερες αντιλήψεις όπως είναι  το στερεότυπο του άνδρα-¨κυνηγού¨ ή του λεγόμενου ¨η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά¨. Ακόμη, όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, θα πρέπει να μην το θεωρούμε πλάκα και να πιστεύουμε τον φίλο μας, την φίλη μας, κλπ , εφόσον και οι ίδιοι δεν το θεωρούν πλάκα αλλά ενοχλητικό, σε σημείο παρενόχλησης σχόλιο.

Τέλος, δεν είναι λίγες οι φορές που το λεγόμενο “catcalling”, αποτελεί προοικονομία για ακόμη περισσότερο σοβαρά περιστατικά βίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το γεγονός ότι δεν επιτέθηκε ή δεν αποπειράθηκε κάποιος να επιτεθεί σωματικά δεν παύει να σημαίνει πως με τα λόγια δεν μπορεί να ¨ξεγυμνώσει¨ ψυχικά τον συνάνθρωπό του, δημιουργώντας ανασφάλειες και φόβους σε πολλαπλά στάδια και πτυχές της προσωπικότητας και των διαπροσωπικών σχέσεών του.

csii.gr