ΕΚ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΘΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Ως προς την πανδημία και τις επιπτώσεις τού κορωνοϊού στην υγεία μας, οι πολιτικο-επιδημιολογικοί παράγοντες της χώρας μας, έφτασαν αρκετές φορές σε πεδία ευγενών διαμαχών με την Εκκλησία και το χριστεπώνυμο πλήθος.

Ποιος θα μπορούσε να μην θυμάται στο πρώτο στάδιο των lock downs το κλείσιμο των εκκλησιαστικών θυρών, τις διαμαρτυρίες ιερέων και πιστών και τις πίσω πόρτες των ιερών, όπου στα κλεφτά οι παροικούντες συνέρρεαν για να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, τα οποία οι λοιμοξιολόγοι μας, χαρακτήριζαν έως και λίαν επικίνδυνα για την διασπορά του ιού, από στόμα σε στόμα με το κοινό κουταλάκι για τους όλους κοινωνούντες.

Οι Άγιοι Πατέρες ήσαν της αντιθέτου γνώμης, καθότι όπως επρέσβευαν, ό,τι είναι Θείον είναι και ακίνδυνο. Κατόπιν, μεταξύ άλλων, ήλθε και εκείνο το νεοφανές ότι στον επιτάφιο και την Ανάσταση οι ιός δρα σε ορισμένες αποστάσεις εκτός Εκκλησίας και κατά τα μεσάνυχτα οπότε και αναστήσαμε από τις εννέα το βράδυ, και άλλα πολλά, ώσπου έφτασε και η λυτρωτική ημέρα τής ελεύθερης εισόδου στους Ναούς, αφού οι ιερείς δέχθηκαν να φιλοξενήσουν και υγειονομικά κέντρα εμβολιασμών στα προαύλια και από άμβωνος ξεκίνησαν τα κηρύγματα επί του προκειμένου.

Προχθές, με τα νέα σημαντικά μέτρα που ελήφθησαν, οι Ναοί εξαιρέθηκαν από αυτά και οι πιστοί ανάσαναν γιατί θα μπορούσαν απρόσκοπτα να παρακολουθούν τις θείες λειτουργίες. Κατόπιν όμως, και μία ημέρα αργότερα κατά τις εξαγγελίες, ανακοινώθηκε πως και οι πιστοί, -εμβολιασμένοι και μη-, θα πρέπει να υφίστανται το rapid test για να μπορούν να εισέρχονται και να συμμετέχουν των λειτουργιών αυτών.

Όλα αυτά, καίτοι ανησυχούν, κατά περιόδους και αναλόγως αποφάσεων, οι πιστοί επαφιόμαστε στην φροντίδα του Κυρίου, ο οποίος όμως μάλλον εκ του μακρόθεν τα παρατηρεί μη επεμβαίνων στην εκάστοτε φιλοσοφία των δημιουργημάτων Του.