ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Η αλήθεια είναι πως η παιδεία μας στα νεότερα χρόνια, τα οποία για εμένα συμπεριλαμβάνουν δύο χιλιάδες είκοσι ένα χρόνια, πήγαινε πάντα από το κακό στο χειρότερο.

Τα γνωστά, -για να αρχίσουμε-, κλωθογυρίσματα της νέας εποχής, όπου η αρχαία ελληνική πνευματική κληρονομιά θάφτηκε και αποξεχάστηκε, η ρωμαϊκή κατόπιν εκπαίδευση ώσπου το βυζαντινό κράτος να επισημοποιήσει την ελληνική γλώσσα και αυτήν για τις κρατικές υποθέσεις κυρίως, οι πολλαπλές προσμίξεις με τα λατινικά, αλλά και κάθε λαό που μας κυρίευε, η μεγάλη καταστροφή κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, η οποία μας άφησε και λέξεις καταργώντας τις δικές μας, κι έπειτα η μεγίστη διαφορά ανάμεσα στους καθαρευουσιάνους και τους «μαλλιαρούς», και στην συνέχεια αυτός ο διαχωρισμός σε καθαρεύουσα, δημοτική, καθομιλουμένη, λογία, εφημερίδων, ως και εκείνη των μαγκών του Ψυρή, η γλώσσα των σαλονιών επίσης με τις γαλλικές λέξεις και εκφράσεις ευγενείας και αβρότητας, της μίμησης προσέτι του «παρδόν» και του «σας μερσώ» και άλλα κωμικά ή και τραγελαφικά γεγονότα, ώσπου σήμερα η ελληνική γλώσσα χρησιμοποιεί περισσότερο την αγγλική για να εκφρασθεί, παρά την δική μας, την οποία απαξιοί και απολησμονεί.

Μίας τραγικά ταλαιπωρημένες γλώσσας κακά, μύρια έπονται και επάνω στα ερείπιά της, αυτής της ανεπανάληπτης γλώσσας του Ομήρου, πολλοί αποπειράθηκαν «να μάθουν γράμματα», καθιερώνοντας ένα σύστημα παιδείας, μέσα από το οποίο ανέβρυζαν πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες απέβαιναν σε βάρος της πραγματικής εκπαίδευσης των φοιτούντων. Αυτό, το οποίο ιδιαίτερα μου έχει κάνει εντύπωση από τα μικράτα μου, είναι πως κάθε γενιά οίκτιρε πάντα το επικρατούν εκπαιδευτικό σύστημα, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Στα δικά μας χρόνια, η εκπαίδευση ήταν ιδανική και μαθαίναμε πραγματικά γράμματα». Ας μην μακρηγορήσω, ένεκα χώρου, και να προσθέσω πως τηρουμένων των αναλογιών και το γνωστό «κάθε γενιά και χειρότερα», είμαι κι εγώ ένας από αυτούς, οι οποίοι πιστεύουν πως αν όχι εντελώς, σχετικά πάντως, σε προηγούμενες γενιές και όσον αφορά στην παιδεία, τα πράγματα θα έπρεπε να ήσαν καλύτερα. Προχθές, η υπουργός Παιδείας κυρία Κεραμέως, εξήγγειλε την προοπτική της να αναμορφώσει και διαμορφώσει εκ βάθρων το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, με καθ’ όλα σύγχρονο τρόπο, όπου οι φοιτούντες θα εκπαιδεύονται όπως πρέπει, σωστά και επαγωγικά. Εμείς, θα περιμένουμε με αναζωογονημένες τις ελπίδες μας, να το τολμήσει, να το εφαρμόσει και να πετύχει!