Η ΒΙΡΤΖΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Έχει τέσσερα μικρότερα αδέλφια, τα οποία φροντίζει, και εκείνη, η Βιρτζίνια είναι μόλις δεκατριών ετών και έχει την ατυχία να ζει στην Ζιμπάμπουε, όπου και μόλις πριν λίγο καιρό έφερε στον κόσμο ένα μωρό από άγνωστο πατέρα.

Στην Νότια Αφρική, εκεί, όπου ο σύγχρονος πολιτισμός έχει περάσει και αφήσει τα ίχνη του από τον καιρό του δουλεμπορίου και του απαρχάϊντ, το κράτος, διαβάζω, αδυνατεί να θεσπίσει τους κατάλληλους νόμους ώστε τα κορίτσια να παντρεύονται μετά τα δέκα οκτώ, καθώς οι πρόωρες εγκυμοσύνες μαστίζουν την κοινωνία και όσα είναι τυχερά να συναινεί και ο πατέρας, αναγκάζονται να παντρευτούν πολύ νωρίτερα.

Καθώς δε, η δυνατότητα εγκυμοσύνης παρουσιάζεται ακόμη νωρίτερα και από τα δέκα χρόνια του κοριτσιού, το γεγονός είναι ανεξέλεγκτο. Με τα πέντε-της αδέλφια και ένα μωρό στην αγκαλιά, η Βιρτζίνια, -αυτό είναι το αμερικανοποιημένο όνομά της-, Μαβχούνγκα αναγκάζεται και να δουλεύει σκληρά κατά την διάρκεια της ημέρας, καθώς για τέτοιες περιπτώσεις δεν προβλέπεται καμία κρατική ή άλλη κοινωνική συμπαράσταση.

Παράλληλα, το κορίτσι αντιμετωπίζει την κατακραυγή των συντοπιτών της, επειδή επιμένει με τόσους μπελάδες και κυρίως «λάθη» στο ενεργητικό της, να συνεχίζει να πηγαίνει στο σχολείο. «Αυτή είναι η δικιά μου ζωή», απαντάει σε όλους τους επικριτές της η ίδια, η οποία πουλάει φρούτα και λαχανικά στους δρόμους για να εξοικονομήσει τα προς το ζην έξη ατόμων, απάντων παιδιών ακόμη, εγκάθετη σε έναν κόσμο αναλγησίας, ο οποίος ανά πάσαν στιγμήν «υπερηφανεύεται» πως έχει πλέον επιτελέσει το «θαύμα» τού πολιτισμού και της φιλανθρωπίας.