Η ΠΡΩΤΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Εντύπωση ιδιαίτερα δεν μας προξενεί, μας προκαλεί όμως μεγάλη θλίψη η αιώνια επικρατούσα αυτή κατάσταση, η χώρα μας να κατατάσσεται ως επί το πλείστον στο τέλος όλων σχεδόν των καταστίχων παγκοσμίων μετρήσεων, όσο και αν συνηθίζουμε να χρυσώνουμε το χάπι και να παρουσιάζουμε τα πράγματα ρόδινα και ευτυχή.

Οι διεθνείς μετρήσεις, όχι μόνο μας διαψεύδουν, αλλά και αποκαλύπτουν κάθε αλήθεια, την οποία εμείς επιμελώς προσπαθούμε να κρύψουμε. Και αυτές οι διεθνείς μετρήσεις, δυστυχώς και πάλι γίνονται με βάση την ανιδιοτέλεια και μας κάνουν να τρομάζουμε, όταν αναλογιστούμε πόσο πίσω βρισκόμαστε σε τόσα και σε τόσα.

Η τελευταία κατάταξη για την οικονομία των χωρών του κόσμου, την οποία ανακοίνωσε προχθές η Eurostat, και ιδιαίτερα για την Ευρώπη, τοποθετεί την χώρα μας τελευταία σε σχέση αγοραστικής δύναμης και μισθού, καθώς κρίνει και καταγράφει τον κατώτατο μισθό σε εργαζόμενους της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Η Ελλάδα, έχει τους λιγότερο αμειβόμενους από την εργασία τους πολίτες, οι οποίοι βρίσκονται να μισθοδοτούνται με από χίλια ευρώ και κάτω τον μήνα.

Και η αλήθεια είναι πως και από το ποσόν αυτό ξεκινά αλματωδώς η μείωση, φθάνοντας σε μηνιαίες αμοιβές ή συντάξεις, ακόμη και κάτω από τα πεντακόσια ευρώ, ιδιαίτερα δε όταν και η ανεργεία φτάνει στα ύψη, και ο τιμάριθμος εκτινάσσεται αφειδώς, και ο ΦΠΑ, παρά τις πρόσφατες μειώσεις του, θεωρείται σαν ένας από τους υψηλότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και οι διάφορες φορολογίες γονατίζουν τους Έλληνες.