Ο ΑΓΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Κατά πόσον μπορεί να αγιάσει ένας κερεαυνοκτυπημένος από τον Έρωτα, απορίας άξιον είναι. Ίσως γι’ αυτό να χρειάστηκε και κάποιος Άγιος να βάλει το χέρι του, όπως λέμε, για να μπορεί να παρακολουθεί τα πράγματα, να εξομολογεί και να δίνει άφεσιν αμαρτιών. Και φυσικά βρέθηκε στο ευρωπαιοκαθολικό ημερολόγιο, και δεν είναι άλλος από τον πασίγνωστο πλέον σε όλους τους ερωτευμένους, ερωτιδείς, απογοητευμένους και μη, Άγιο Βαλεντίνο.

Είχαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τους δικούς τους Θεούς και μάλιστα οι Έλληνες αναφέρονταν μέσω Αφροδίτης σε διττό έρωτα, ευγενή και πανδημικό, με όλα όσα κακά μπορούσε να επισύρει στο πέρασμά του, αυτός ο δεύτερος.  

Τρείς Άγιοι Βαλεντίνοι αναφέρονται στην ρωμαϊκή καθολική Εκκλησία, ένας ιερέας, ένας άλλος επίσκοπος της Ιντεράμνα και ένας ακόμη που μαρτύρησε με συντρόφους του στην ρωμαϊκή επαρχία τής Αφρικής. Αυτός, ο οποίος τιμάται στις 14 Φεβρουαρίου, λέγεται πως πάντρευε ζευγάρια με το χριστιανικό δόγμα και ο Αυτοκράτορας τον συνέλαβε, το 269 μ.Χ., τον φυλάκισε, τον βασάνισε και μαρτύρησε κατ’ αυτήν την ημερομηνία, ενώ άλλη μία σύμπτωση θέλει την αμέσως επόμενη ημέρα του μαρτυρίου του, να εορταζόταν από τους Ρωμαίους η ημέρα της γονιμότητας, τα ονομαζόμενα «Λουμπερκάλια» και συνδυαζόμενα αυτά τα δύο, κατά το σωτήριον έτος 496 καθιερώθηκε σαν προστάτης των αγνώς ερωτευμένων, πλην όμως, έχουν έκτοτε κάνει «πλιάτσικο» και οι μη αγνοί και συνετοί.

Έθιμο παλαιότερα ήταν την ημέρα αυτή, οι ερωτευμένοι να ανταλλάσουν κλειδιά, αυτά δηλαδή της καρδιάς τους, ενώ αργότερα επεκράτησαν τα άνθη, τα οποία εξ’ άλλου μαραίνονται εύκολα και δεν σε δεσμεύουν σε τίποτε

Τέλος, να μην ξεχνάμε πως υπάρχει και Ορθόδοξος Άγιος του έρωτα, αλλά  εμείς σαν Έλληνες, μάλλον θελγόμεθα από καθετί το εισηγμένο.