Ηλεκτρονικός εκφοβισμός | Σε τι διαφέρει από τον «παραδοσιακό» εκφοβισμό και ποιες είναι οι μορφές του

Αρκετοί ερευνητές, μελετώντας το φαινόμενο του ηλεκτρονικού εκφοβισμού, επεδίωξαν να τον προσδιορίσουν και να τον διαχωρίσουν από τον «παραδοσιακό» εκφοβισμό, ο οποίος λαμβάνει χώρα ζωντανά και προσβάλλει τόσο τη σωματική όσο και τη ψυχική ακεραιότητα του θύματος. Έχει διαπιστωθεί ότι ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός παρουσιάζει κάποια κοινά γνωρίσματα με τον λεγόμενο έμμεσο εκφοβισμό, όπου το άτομο υπόκειται πολλές φορές σε συγκαλυμμένη επιθετικότητα και περιθωριοποιείται. Σύμφωνα με άλλους επιστήμονες γίνεται λόγος για ένα νέο και ξεχωριστό φαινόμενο, το οποίο δεν λαμβάνει χώρο στα πλαίσια του σχολείου και κατ’ επέκταση ενός περιβάλλοντος που παραβρίσκεται ζωντανά το άτομο. Θα πρέπει όμως να αναρωτηθούμε το εξής: Μήπως η διένεξη έχει αρχίσει από ένα περιβάλλον γνώριμο του θύματος και εξελίσσεται μετέπειτα στο διαδίκτυο λόγω της ανωνυμίας και της εύκολης διασποράς απειλητικών ή και προσβλητικών μηνυμάτων;

H Willard έχει διακρίνει κάποιες μορφές ηλεκτρονικού εκφοβισμού στις οποίες φαίνεται να προχωράνε οι θύτες με σκοπό να προκαλέσουν τα θύματα και να τα φέρουν αντιμέτωπα με μια δυσμενή κατάσταση.     

• Παρενόχληση : Εδώ περιλαμβάνεται η επαναλαμβανόμενη απειλητική και προσβλητική διάθεση του θύτη μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
• Δυσφήμιση : Η διάδοση βλαβερών και ψευδών φημών για ένα άτομο μέσω ηλεκτρονικών συσκευών ή και η δημοσιοποίηση τέτοιου υλικού στο Διαδίκτυο.
• Διασυρμός/Εξαπάτηση : Η δημοσίευση ή αποστολή προσωπικών δεδομένων και ιδιωτικών στιγμών του θύματος , τα οποία είχε εμπιστευθεί σε ένα άτομο.
• Αποκλεισμός από διαδικτυακές ομάδες : Διακόπτεται η δυνατότητα σε ένα άτομο να είναι μέρος μιας κοινωνικής ομάδας που λαμβάνει χώρα στο Διαδίκτυο.

Η θυματοποίηση ενός παιδιού και η έκθεση του σε περιστατικά ηλεκτρονικής βίας, δυστυχώς με τα χρόνια αυξάνεται καθώς η τεχνολογία αποκτά πλέον έναν πιο ενεργό ρόλο στη καθημερινότητά μας. Σύμφωνα με έρευνα που διεξάχθηκε το 2011, από τους Αβδελίδου, Σταυρόπουλο και Μόττη- Στεφανίδη, το ποσοστό των ερωτηθέντων που απάντησε πως έχει υπάρξει θύμα ηλεκτρονικού εκφοβισμού ανερχόταν στο 30,7 % και το ποσοστό που δήλωσε πως υπήρξε θύτης στο 20,4%. Κρίνεται αναγκαίο να ευαισθητοποιηθούν οι φορείς εκπαίδευσης ώστε να παρέχουν την απαραίτητη ενημέρωση σε παιδιά και γονείς και να προλαμβάνονται περιστατικά εκδήλωσης επιθετικής και κακοποιητικής συμπεριφοράς. Ο ρόλος του γονέα πρέπει να ενισχύεται και να υποβοηθάται από τη κοινότητα και τους ειδικούς ψυχικής υγείας καθώς υπάρχει περίπτωση να έχουν άγνοια ως προς τους κινδύνους που εγκυμονούν στο χώρο του Διαδικτύου. Η κατάλληλη και εμπεριστατωμένη ενημέρωση θα λειτουργήσει αποτελεσματικά με απώτερο στόχο τη σωστή και ασφαλή χρήση του Διαδικτύου.

csii.gr