ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ … ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ …
του Ντίνου Σ. Κουμπάτη Σε συνέντευξή του, την οποία παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων  πριν λίγες ημέρες, ο διαπρεπής Έλληνας αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής, επίτιμος... ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ …

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Σε συνέντευξή του, την οποία παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων  πριν λίγες ημέρες, ο διαπρεπής Έλληνας αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής, επίτιμος διευθυντής του Τµήµατος Διαστηµικής στο Εργαστήριο Εφαρµοσµένης Φυσικής του Πανεπιστηµίου «Johns Hopkins»,  και μέλος της ομάδας που έφτιαξε τα όργανα για τα δύο σκάφη τα διαστημικά σκάφη «Voyager 1» και «Voyager 2» της NASA, επισημαίνει πως αυτά συνεχίζουν απρόσκοπτα το  γαλαξιακό ταξίδι τους, ευρισκόμενα τώρα σε απόσταση περίπου 22,5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη Γη.

Σύμφωνα με τις δικές του εκτιμήσεις, ο αποικισμός του πλανήτη Άρη, για τον οποίον τόσος θόρυβος γίνεται τελευταίως, είναι έωλος υπόθεση, ενώ θεωρεί πιθανή την εξερεύνησή του από επανδρωμένα διαστημόπλοια πριν το τέλος της δεκαετίας που διανύουμε, ενώ το μεγάλο βήμα δέον να επισυμβεί με  την εξερεύνηση του Διαστήματος  δια μέσω τού τηλεσκοπίου  «James Webb», το οποίο, όπως πιστεύει ο ίδιος, «θα αποκαλύψει, αναπάντεχα φαινόμενα, που θα αναγκάσουν τους επιστήμονες να “ξύνουν το κεφάλι τους”». Προσθέτει ότι, σε μια εποχή που ο ιδιωτικός τομέας αποκτά πρόσβαση στο Διάστημα, η «ρυμούλκηση» προς τη Γη ενός αστεροειδούς με μεγάλη ποσότητα εκμεταλλεύσιμων ορυκτών είναι ένα εγχείρημα που δεν θα αργήσει πολύ, ενώ μοιράζεται τον φόβο του ότι «ποτέ δεν θα μάθουμε την απάντηση στο ερώτημα αν είμαστε ο μοναδικός τεχνολογικά προηγμένος πολιτισμός στο Σύμπαν που μπορούμε να παρατηρήσουμε».



Εξηγεί γιατί απέρριψε την πρόταση που του έγινε επί Προεδρίας Κλίντον, να αναλάβει τη διοίκηση της NASA. Ο λόγος; Να παραμείνει αφοσιωμένος στην έρευνα και τη χαρά της εξερεύνησης του Διαστήματος: «Ισχύει ότι μου προτάθηκε, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω γραπτώς. Σε τέτοιες περιπτώσεις γίνονται προφορικές βολιδοσκοπήσεις για το αν κάποιος θα δεχθεί -και αυτό έγινε επί Προεδρίας Κλίντον. Δεν δέχθηκα γιατί προτιμούσα την επιστημονική έρευνα από την ολική απασχόληση με τη διοίκηση. Πώς να συγκρίνω το κυνήγι για την έξοδο από το Ηλιακό σύστημα με τα δύο «Voyager» με καταθέσεις σε επιτροπές της Βουλής και της Γερουσίας για τον προϋπολογισμό της NASA, τον αριθμό του προσωπικού, τις κτηριακές ανάγκες των ερευνητικών Κέντρων στις διάφορες πολιτείες, κλπ; Ήμουν βέβαιος ότι άλλοι θα ήταν πολύ καταλληλότεροι από εμένα σ’ αυτά τα θέματα» λέει χαρακτηριστικά.

Σε σχετική ερώτηση, απάντησε: ««Όταν μιλάμε για εξερεύνηση του Διαστήματος συνήθως εννοούμε επιτόπου επισκέψεις με διαστημόπλοια. Είμαστε όμως περιορισμένοι στο ηλιακό μας σύστημα, διότι έξω από αυτό οι αποστάσεις είναι τεράστιες- από δεκάδες μέχρι και δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Και εδώ στο ηλιακό σύστημα το επόμενο μεγάλο βήμα είναι ο εποικισμός της Σελήνης και οι επισκέψεις στον Άρη με ανθρώπινα πληρώματα».

Στην συνέχεια εξέφρασε τους φόβους του μήπως σε κάποιες ιδιωτικές εταιρείες ανοίξει η όρεξη να επιχειρήσουν «ταξίδια» και εποικισμό του Διαστήματος, κάτι, το οποίο θα δημιουργούσε ανάλογη αναστάτωση, καθώς δεν γνωρίζουμε πώς να προφυλαχθούμε, αλλά να προφυλάξουμε το Σύμπαν. Και για την αποίκηση του Άρη, πρόσθεσε ότι «προϋποθέτει τη δημιουργία υποδομών παρόμοιων με αυτές της Γης, δηλαδή καλλιέργειες για τρόφιμα, έργα για εξόρυξη και χρήση νερού, και κατασκευές για επιβίωση σε ένα ιδιαίτερα σκληρό περιβάλλον. Η ατμόσφαιρα στον Άρη είναι μόλις 0,6% αυτής της Γης και συνίσταται από διοξείδιο του άνθρακα, όχι οξυγόνο. Η οικοδόμηση πρέπει να γίνει σε βάθος τουλάχιστον ενός μέτρου για προστασία από την κοσμική ακτινοβολία και αυτήν από ηλιακές εκρήξεις, που μπορεί να προκαλέσουν όχι μόνο σωματικές βλάβες, αλλά και θάνατο σε άτομα που κυκλοφορούν απροστάτευτα στην επιφάνεια. Η έλλειψη μαγνητικού πεδίου και ατμόσφαιρας, που μας προστατεύουν στη Γη, έχουν κατακλυσμικές συνέπειες για τον εποικισμό του Άρη».

Όσο για το αν είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν, ο καθηγητής απάντησε πως είναι τόσο μεγάλες οι αποστάσεις, και οι εναλλαγές των γεγονότων στο Διάστημα σχετικά συχνές, ενώ η ζωή στη Γη πρόσφατη και η επί του θέματος εξέλιξή μας μόλις εκατόν χρόνων, ώστε είναι πάρα-πολύ δύσκολο να προλάβουμε να γνωρίσουμε αν έχουμε και ζωή παράλληλη με την δική μας κάπου αλλού.

Όπερ και σημαίνει πως με αυτήν την έγνοια θα παραμείνουμε ξοδεύοντες δισεκατομμύρια προς εξερεύνηση του Αγνώστου, χωρίς ορατά, προς στιγμήν τουλάχιστον αποτελέσματα.

error: Content is protected !!