ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΜΑΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Πρωτομαγιά, λοιπόν, τα λούλουδα γιορτάζουν, όπως έλεγε ο ποιητής, και όπως έχει ταυτιστεί με την εργατική τάξη, αν και τον τελευταίο καιρό, όλο και λιγότεροι γίνονται αυτοί, καθώς δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας και καθώς εκ παραλλήλου, εύκολα και προμελετημένα αντικαθίστανται από τα σύγχρονα μηχανήματα και σε λίγο από τα διά πάσαν εργασίαν ρομπότ.

Είναι και το άλλο πάλι, που και όσοι εργάζονται, δεν αμείβονται έτσι όπως πρέπει και συνεχώς διαμαρτύρονται, αλλά θα μου πεις, τί θα ήταν η Πρωτομαγιά χωρίς διαμαρτυρίες για μισθούς και συντάξεις πείνας, κάτι που διεθνώς συνέβαινε και συνεχίζει να συμβαίνει, έως ότου αντικαταστήσουν δια παντός τα εργατικά χέρια, τα παράξενα ρομπότ.

Πλησιάζουν οι καιροί, όπου θα δούμε αυτές τις αλλαγές και που η Πρωτομαγιά, ως εκ των πραγμάτων θα πάψει πλέον να αποδίδεται στα εργατικά κινήματα, καθώς τα ρομπότ, έστω και υψηλής νοημοσύνης, ούτε που θα διανοηθούν ποτέ να απεργήσουν διεκδικώντας υψηλότερα μεροκάματα, καθώς ούτε καν θα γνωρίζουν περί τίνος επρόκειτο, αλλά και πλήρως θα ελέγχονται.

Έτσι λοιπόν, η Πρωτομαγιά, θα είναι και πάλι ένα ετήσιο γεγονός, μία ημερομηνία, ανάμεσα σε άλλες τριακόσιες εξήντα τέσσερις ημέρες του χρόνου, και αν ακόμη υπάρχουν λουλούδια στην Γη, οι άνθρωποι θα περνούν την ώρα τους και θα διασκεδάζουν την πλήξη τους μαζεύοντας  κάποια από αυτά στους αγρούς και φτιάχνοντας πρωτομαγιάτικα στεφάνια να τα κρεμάνε, για τύχη, πάνω από την πόρτα του σπιτιού τους.