Κύπελο Πρωταθλητριών / Champions League 1956-2021: Όλοι οι νικητές, όλα τα γκολ και τα ρεκόρ

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 28 Μαΐου 2022 fonisalaminas

Το Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, που η ιδέα για τη διεξαγωγή του ήταν έμπνευση του Γάλλου δημοσιογράφου της “Equipe”, Γκαμπριέλ Ανό, και το οποίο από...

Ένα μέρος από τον μύθο της Ρεάλ Μαδρίτης τα 13 ευρωπαϊκά κύπελλα πρωταθλητριών και Champions League στην τροπαιοθήκη της. Image via Real Madrid.com

Το Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, που η ιδέα για τη διεξαγωγή του ήταν έμπνευση του Γάλλου δημοσιογράφου της “Equipe”, Γκαμπριέλ Ανό, και το οποίο από το 1992 έχει μετονομαστεί σε Champions League, καθιερώθηκε από την σεζόν 1955-56.

Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει κατακτήσει 13 τρόπαια και βρίσκεται στην κορυφή του σχετικού πίνακα, όπου ακολουθούν η Μίλαν (7), η Λίβερπουλ και η Μπάγερν (6), η Μπαρτσελόνα (5), ο Αγιαξ (4), η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Ιντερ (από 3).

Η Ισπανία (13 Ρεάλ, 5 Μπαρτσελόνα) έχει κατακτήσει 18 φορές τον τίτλο. Ακολουθουν η Αγγλία (14), η Ιταλία που έχει 12, η Γερμανία (8), η Ολλανδία (6) και η Πορτογαλία (4), ενώ από ένα τρόπαιο έχουν οι Γαλλία, Ρουμανία, Σκοτία και Γιουγκοσλαβία.

Τα αποτελέσματα των τελικών από την έναρξη του θεσμού μέχρι και σήμερα είναι τα εξής:

1956: Παρίσι // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Ρεμς 4-3
1957: Μαδρίτη // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Φιορεντίνα 2-0
1958: Βρυξέλλες // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Μίλαν 3-2 παράταση (2-2)
1959: Στουτγκάρδη // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Ρεμς 2-0
1960: Γλασκόβη // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Αϊντραχτ 7-3
1961: Βέρνη // ΜΠΕΝΦΙΚΑ-Μπαρτσελόνα 3-2
1962: Αμστερνταμ // ΜΠΕΝΦΙΚΑ-Ρεάλ 5-3
1963: Γουέμπλεϊ //ΜΙΛΑΝ-Μπενφίκα 2-1
1964: Βιένη // ΙΝΤΕΡ-Ρεάλ 3-1
1965: Μιλάνο // ΙΝΤΕΡ-Μπενφίκα 1-0
1966: Βρυξέλλες// ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Παρτιζάν 2-1
1967: Λισαβόνα // ΣΕΛΤΙΚ-Ιντερ 2-1
1968: Γουέμπλεϊ // ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝ.-Μπενφίκα 4-1 παράταση (1-1)
1969: Μαδρίτη //ΜΙΛΑΝ-Αγιαξ 4-1
1970: Μιλάνο //ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ-Σέλτικ 2-1 παράταση (1-1)
1971: Γουέμπλεϊ // ΑΓΙΑΞ-Παναθηναϊκός 2-0
1972: Ρότερνταμ // ΑΓΙΑΞ-Ιντερ 2-0
1973: Βελιγράδι // ΑΓΙΑΞ-Γιουβέντους 1-0
1974: Βρυξέλλες // ΜΠΑΓΕΡΝ-Ατλέτικο Μαδρ. 1-1 (4-0 στον επαναληπτικό)
1975: Παρίσι // ΜΠΑΓΕΡΝ-Λιντς 2-0
1976: Γλασκόβη // ΜΠΑΓΕΡΝ-Σεντ Ετιέν 1-0
1977: Ρώμη // ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ-Γκλάντμπαχ 3-1
1978: Γουέμπλεϊ // ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ-Μπριζ 1-0
1979: Μόναχο // ΝΟΤΙΓΧΑΜ-Μάλμε 1-0
1980: Μαδρίτη // ΝΟΤΙΓΧΑΜ-Αμβούργο 1-0
1981: Παρίσι // ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ-Ρεάλ Μαδρίτης 1-0
1982: Ρότερνταμ // ΑΣΤΟΝ ΒΙΛΑ-Μπάγερν 1-0
1983: Αθήνα // ΑΜΒΟΥΡΓΟ-Γιουβέντους 1-0
1984: Ρώμη // ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ-Ρόμα 1-1 (5-3 στα πέναλτι)
1985: Βρυξέλλες // ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ-Λίβερπουλ 1-0
1986: Σεβίλη // ΣΤΕΑΟΥΑ-Μπαρτσελόνα 0-0 (2-0 στα πέναλτι)
1987: Βιένη // ΠΟΡΤΟ-Μπάγερν 2-1
1988: Στουτγκάρδη // ΑΙΝΤΧΟΦΕΝ-Μπενφίκα 0-0 (6-5 στα πέναλτι)
1989: Βαρκελόνη // ΜΙΛΑΝ-Στεάουα 4-0
1990: Βιένη // ΜΙΛΑΝ-Μπενφίκα 1-0
1991: Μπάρι // ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ-Μαρσέιγ 0-0 (5-3 στα πέναλτι)
1992: Γουέμπλεϊ // ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-Σαμπντόρια 1-0 παράταση
1993: Μόναχο // ΜΑΡΣΕΙΓ-Μίλαν 1-0
1994: Αθήνα // ΜΙΛΑΝ-Μπαρτσελόνα 4-0
1995: Βιένη // ΑΓΙΑΞ-Μίλαν 1-0
1996: Ρώμη // ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ-Αγιαξ 1-1 (4-2 στα πέναλτι)
1997: Μόναχο // ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ-Γιουβέντους 3-1
1998: Αμστερνταμ // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Γιουβέντους 1-0
1999: Βαρκελόνη // ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝ.-Μπάγερν 2-1
2000: Παρίσι // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Βαλένθια 3-0
2001: Μιλάνο // ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ-Βαλένθια 1-1 (5-4 στα πέναλτι)
2002: Γλασκόβη // ΡΕΑΛ ΜΑΔΙΤΗΣ-Λεβερκούζεν 2-1
2003: Μάντσεστερ // ΜΙΛΑΝ-Γιουβέντους 0-0 (3-2 στα πέναλτι)
2004: Γκελζενκίρχεν // ΠΟΡΤΟ-Μονακό 3-0
2005: Κωνσταντινούπολη // ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ-Μίλαν 3-3 (3-2 στα πέναλτι)
2006: Παρίσι // ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-Αρσεναλ 2-1
2007: Αθήνα // ΜΙΛΑΝ-Λίβερπουλ 2-1
2008: Μόσχα // ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Γιουν.-Τσέλσι 1-1 (6-5 στα πέναλτι)
2009: Ρώμη // ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-Μάντσεστερ Γ. 2-0
2010: Μαδρίτη // ΙΝΤΕΡ-Μπάγερν 2-0
2011: Γουέμπλεϊ // ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-Μάντσεστερ Γ. 3-1
2012: Μόναχο // ΤΣΕΛΣΙ-Μπάγερν 1-1 (4-3 στα πέναλτι)
2013: Γουέμπλεϊ // ΜΠΑΓΕΡΝ-Ντόρτμουντ 2-1
2014: Λισαβόνα // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Ατλέτικο Μαδρ. 4-1 παράταση (1-1)
2015: Βερολίνο // ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-Γιουβέντους 3-1
2016: Μιλάνο // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Ατλέτικο Μαδρ. 1-1 (5-3 στα πέναλτι)
2017: Κάρντιφ // ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ-Γιουβέντους 4-1
2018: Κίεβο // Ρεάλ Μαδρίτης-Λίβερπουλ 3-1
2019: Μαδρίτη // Τότεναμ-ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ 0-2
2020: Λισαβόνα // Παρί Σεν Ζερμέν-ΜΠΑΓΕΡΝ 0-1
2021: Πόρτο // Μάντσεστερ Σίτι-ΤΣΕΛΣΙ 0-1

ΤΡΟΠΑΙΟΥΧΟΙ

13 Κύπελλα: Ρεάλ Μαδρίτης
7 Κύπελλα: Μίλαν
6 Κύπελλα: Λίβερπουλ, Μπάγερν
5 Κύπελλα: Μπαρτσελόνα
4 Κύπελλα: Αγιαξ
3 Κύπελλα: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ιντερ
2 Κύπελλα: Πόρτο, Μπενφίκα, Γιουβέντους, Νότιγχαμ, Τσέλσι
1 Κύπελλο: Αστον Βίλα, Ντόρτμουντ, Σέλτικ, Ερυθρός Αστέρας, Φέγενορντ, Αμβούργο, Μαρσέιγ, Αϊντχόφεν, Στεάουα Βουκουρεστίου

Τα ρεκόρ των τελικών σε Κύπελλο Πρωταθλητριών/UCL

Λίβερπουλ και Ρεάλ Μαδρίτης θα αναμετρηθούν στον 67ο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League -30ό από τότε που έγινε UCL- το βράδυ του Σαββάτου (28/5, 22:00), στο Παρίσι.

H Λίβερπουλ διεκδικεί το 7ο τρόπαιο στην ιστορία της, μετά από εκείνο του 2019 στη Μαδρίτη, ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης το 14ο, μετά από αυτό στο Κίεβο το 2018, απέναντι στους “κόκκινους» του Γιούργκεν Κλοπ.

Κορυφαίες στιγμές και μεγάλα ρεκόρ, όπως τα παρουσιάζει η ιστοσελίδα της UEFA, έχουν χαρακτηρίσει την Ιστορία της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, του Κυπέλλου Πρωταθλητριών που εξελίχθηκε, άλλαξε όνομα και μορφή και έγινε Champions League:

ΤΑ ΡΕΚΟΡ ΤΟΥ CHAMPIONS LEAGUE

Έξι προπονητές έχουν καταφέρει έως τώρα να κάνουν το τρεμπλ, κάτι που πέτυχε πέρυσι ο Χάνσι Φλικ με την Μπάγερν Μονάχου, έχοντας κατακτήσει Champions League, πρωτάθλημα και Κύπελλο Γερμανίας, αλλά και φυσικά και ο Πεπ Γκουαρντιόλα με την Μπαρτσελόνα (2009).

Οι έξι που το έχουν καταφέρει

Αλεξ Φέργκιουσον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ/1999), Πεπ Γκουαρντιόλα (Μπαρτσελόνα/2009), Ζοζέ Μουρίνιο (Ίντερ/2010), Γιουπ Χάινκες (Μπάγερν/2013), Λουίς Ενρίκε (Μπαρτσελόνα/2015), Χάνσι Φλικ (Μπάγερν/2020).

Ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι ο νεώτερος προπονητής που πανηγύρισε κατάκτηση του τροπαίου, το 2009 με την Μπαρτσελόνα, σε ηλικία 38 ετών και 129 ημερών, ενώ ο γηραιότερος είναι ο Ρέιμοντ Γκέταλς, με την Μαρσέιγ, σε ηλικία 71 ετών και 232 ημερών.

Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό: 6- Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν)
Περισσότερα γκολ σε τελικό: 4- Κριστιάνο Ρονάλντο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ Μαδρίτης)
Περισσότερα γκολ σε έναν τελικό: 2- Γκάρεθ Μπέιλ, Ερνάν Κρέσπο, Φιλίπο Ιντζάγκι, Ντανιέλε Μασάρο, Ντιέγκο Μιλίτο, Καρλ-Χάιντς Ρίντλε, Κριστιάνο Ρονάλντο
Περισσότερες νίκες προπονητή σε τελικό: 3- Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν 2003, 2007 και Ρεάλ Μαδρίτης 2014), Ζινεντίν Ζιντάν (Ρεάλ Μαδρίτης 2016, 2017, 2018)
Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό: 5- Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν 2003, 2005, 2007, Ρεάλ Μαδρίτης 2014, 2022), 4- Μαρτσέλο Λίπι (Γιουβέντους 1996, 1997, 1998, 2003), Αλεξ Φέργκιουσον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1999, 2008, 2009, 2011)
Περισσότερες σερί νίκες προπονητών σε τελικό UCL: 3- Ζινεντίν Ζιντάν (Ρεάλ Μαδρίτης 2016, 2017, 2018)
Περισσότερες συμμετοχές ομάδας σε τελικό UCL: 8- Ρεάλ Μαδρίτης (6- Μίλαν, Γιουβέντους, Μπάγερν)
Περισσότερες σερί συμμετοχές σε τελικό: 3- Μίλαν (1992/93-1994/95), Γιουβέντους (1995/96-1997/98), Ρεάλ Μαδρίτης (2015/16-2017/18)
Περισσότερες σερί νίκες σε τελικό UCL: 3- Ρεάλ Μαδρίτης (2016, 2017, 2018)
Περισσότερες σερί ήττες σε τελικό UCL: 2- Γιουβέντους (1997, 1998), Βαλένθια (2000, 2001)
Περισσότερα τρόπαια Champions League: 7- Ρεάλ Μαδρίτης
Περισσότερες ήττες σε τελικό: 5- Γιουβέντους
Περισσότερα γκολ (υπέρ): 18- Ρεάλ Μαδρίτης
Περισσότερα γκολ (κατά): 12- Γιουβέντους
Μεγαλύτερη νίκη: Μίλαν-Μπαρτσελόνα 4-0 στις 18.5.1994 στην Αθήνα
Περισσότερα γκολ σε έναν τελικό: 6- Μίλαν-Λίβερπουλ 3-3 (2-3 στα πέναλτι) στις 25.5.2005 στην Κωνσταντινούπολη

ΡΕΚΟΡ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ/CHAMPIONS LEAGUE

Παίκτες

Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό: 8- Φρανσίσκο Χέντο (Ρεάλ Μαδρίτης), Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν)
Κορυφαίος σκόρερ σε τελικό: 7 γκολ- Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Ρεάλ Μαδρίτης), Φέρεντς Πούσκας (Ρεάλ Μαδρίτης)
Περισσότερα γκολ σε ένα τελικό: 4- Φέρεντς Πούσκας (Ρεάλ Μαδρίτης-Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, 18/05/1960)

Προπονητές

Περισσότερες νίκες: 3- Μπομπ Πέισλι (Λίβερπουλ 1977, 1978, 1981), Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν 2003, 2007, Ρεάλ Μαδρίτης 2014), Ζινεντίν Ζιντάν (Ρεάλ Μαδρίτης 2016, 2017, 2018)
Περισσότερες συμμετοχές: 5-Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν 2003, 2005, 2007, Ρεάλ Μαδρίτης 2014, 2022), 4- Μαρτσέλο Λίπι (Γιουβέντους 1996, 1997, 1998, 2003), Άλεξ Φέργκιουσον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1999, 2008, 2009, 2011), Μιγκέλ Μουνιόθ (Ρεάλ Μαδρίτης 1960, 1962, 1964, 1966)
Περισσότερες διαδοχικές νίκες: 3- Ζινεντίν Ζιντάν (Ρεάλ Μαδρίτης 2016, 2017, 2018)
Περισσότερες νίκες με περισσότερες από μία ομάδα: 3- Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν/2003, 2007, Ρεάλ Μαδρίτης/2014)

Ομάδες

Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό: 17- Ρεάλ Μαδρίτης
Περισσότερες διαδοχικές συμμετοχές σε τελικό: 5- Ρεάλ Μαδρίτης (1955/56-1959/60)
Περισσότερες διαδοχικές νίκες σε τελικό: 5- Ρεάλ Μαδρίτης (1955/56-1959/60)
Περισσότερες διαδοχικές ήττες σε τελικό: 2- Γιουβέντους (1996/97-1997/98),
Βαλένθια (1999/2000-2000-01)
Περισσότερες κατακτήσεις: 13- Ρεάλ Μαδρίτης
Περισσότερες ήττες σε τελικό: 7- Γιουβέντους
Περισσότερα γκολ: 42- Ρεάλ Μαδρίτης
Χειρότερη άμυνα: 23- Ρεάλ Μαδρίτης
Μεγαλύτερη νίκη: Ρεάλ Μαδρίτης-Αϊντραχτ Φρανκφούρτης 7-3 (18/05/1960)
Περισσότερα γκολ σε τελικό: 10- Ρεάλ Μαδρίτης-Αϊντραχτ Φρανκφούρτης 7-3 (18/05/1960)

Διάφορα

Μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης: 41 ετών και 86 ημερών: Ντίνο Τζοφ (Αμβούργο-Γιουβέντους 1-0, 1982/83)
Μεγαλύτερος σε ηλικία σκόρερ: 36 ετών και 333 ημερών: Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν-Λίβερπουλ 2-3 στα πέναλτι/3-3, 2004/05)
Μεγαλύτερος σε ηλικία νικητής: 38 ετών και 331 ημερών: Πάολο Μαλντίνι (Μίλαν-Λίβερπουλ 2-1, 2006/07)
Μεγαλύτερος σε ηλικία ηττημένος: 41 ετών και 86 ημερών: Ντίνο Τζοφ (Αμβούργο-Γιουβέντους 1-0, 1982/83)
Νεώτερος σε ηλικία παίκτης: 18 ετών και 139 ημερών: Αντόνιο Σιμόες (Μπενφίκα-Ρεάλ Μαδρίτης 5-3, 1961/62)
Νεώτερος σε ηλικία σκόρερ: 18 ετών και 327 ημερών: Πάτρικ Κλάιφερτ (Άγιαξ-Μίλαν 1-0, 1994/95)
Νεώτερος σε ηλικία νικητής: 18 ετών και 139 ημερών: Αντόνιο Σιμόες (Μπενφίκα-Ρεάλ Μαδρίτης 5-3, 1961/62)
Νεώτερος σε ηλικία ηττημένος: 18 ετών και 307 ημερών: Κίκι Μουσάμπα (Άγιαξ-Γιουβέντους 2-4 στα πέναλτι/1-1, 1995/96)

Οι τελικοί που κρίθηκαν σε παράταση και πέναλτι

Συνολικά πέντε τελικοί της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης έχουν κριθεί στην παράταση και ένδεκα στα πέναλτι, ενώ ένας χρειάστηκε επαναληπτικό.

Η Αγγλία είναι η χώρα που έχει τους περισσότερους διαφορετικούς εκπροσώπους σε τελικό (9) και τους πιο πολλούς διαφορετικούς νικητές (5).

Τις περισσότερες εμφανίσεις ομάδων έχει η Ισπανία (30). Φυσικά, μεταξύ των χωρών με παρουσία στον τελικό βρίσκεται και η Ελλάδα, με τον Παναθηναϊκό στις 2 Ιουνίου 1971 απέναντι στον Άγιαξ, που ολοκληρώθηκε με νικητές (2-0) τους Ολλανδούς.

Τελικοί που κρίθηκαν στην παράταση

Ρεάλ Μαδρίτης-Μίλαν 3-2 (1957/58: 2-2 μετά από 90 λεπτά)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπενφίκα 4-1 (1967/68: 1-1 μετά από 90 λεπτά)
Φέγενορντ-Σέλτικ 2-1 (1969/70: 1-1 μετά από 90 λεπτά)
Σαμπντόρια–Μπαρτσελόνα 0-1 (1991/92: 0-0 μετά από 90 λεπτά)
Ρεάλ Μαδρίτης-Ατλέτικο Μαδρίτης 4-1 (2013/14: 1-1 μετά από 90 λεπτά)

Οι τελικοί που κρίθηκαν στα πέναλτι

Λίβερπουλ-Ρόμα 1-1 (1983/84 – νίκησε η Λίβερπουλ με 4-2 στα πέναλτι)
Στεάουα Βουκουρεστίου-Μπαρτσελόνα 0-0 (1985/86 – νίκησε η Στεάουα με 2-0)
Αϊντχόφεν–Μπενφίκα 0-0 (1987/88 – νίκησε η Αϊντχόφεν με 6-5)
Ερυθρός Αστέρας–Μαρσέιγ 0-0 (1990/91 – νίκησε ο Ερυθρός Αστέρας με 5-3)
Γιουβέντους-Άγιαξ 1-1 (1995/96 – νίκησε η Γιουβέντους με 4-2)
Μπάγερν Μονάχου–Βαλένθια 1-1 (2000/01 – νίκησε η Μπάγερν με 5-4)
Γιουβέντους–Μίλαν 0-0 (2002/03 – νίκησε η Μίλαν με 3-2)
Μίλαν–Λίβερπουλ 3-3 (2004/05 – νίκησε η Λίβερπουλ με 3-2)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ–Τσέλσι 1-1 (2007/08 – νίκησε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 6-5)
Μπάγερν Μονάχου–Τσέλσι 1-1 (2011/12 – νίκησε η Τσέλσι με 4-3)
Ρεάλ Μαδρίτης-Ατλέτικο Μαδρίτης 1-1 (2015/16 – νίκησε η Ρεάλ Μαδρίτης με 5-3)

Τελικοί που κρίθηκαν σε επαναληπτικό

Μπάγερν Μονάχου-Ατλέτικο Μαδρίτης 4-0 στις 17/05/1974 (ο πρώτος τελικός ολοκληρώθηκε 1-1 στις 15/05/1974)

Τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας

100% : Νότιγχαμ Φόρεστ, Πόρτο, Τσέλσι (2 νίκες), Άστον Βίλα, Ερυθρός Αστέρας, Φέγενορντ, Αϊντχόφεν (1 νίκη)
81% : Ρεάλ Μαδρίτης (13 νίκες-3 ήττες)
66,6%: Λίβερπουλ (6 νίκες-3 ήττες)
66,6%: Άγιαξ (4 νίκες-2 ήττες)
63,6%: Μίλαν (7 νίκες-4 ήττες)
62,5%: Μπαρτσελόνα (5 νίκες–3 ήττες)

Οι περισσότεροι διαφορετικοί εκπρόσωποι ανά χώρα

9: Αγγλία (Άρσεναλ, Άστον Βίλα, Τσέλσι, Λιντς, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Νότιγχαμ Φόρεστ, Τότεναμ, Μάντσεστερ Σίτι)
6: Ιταλία (Μίλαν, Φιορεντίνα, Ίντερ, Γιουβέντους, Ρόμα, Σαμπντόρια)
6: Γερμανία (Μπάγερν Μονάχου, Ντόρτμουντ, Γκλάντμπαχ, Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, Αμβούργο, Λεβερκούζεν)
5: Γαλλία (Μαρσέιγ, Μονακό, Σεντ Ετιέν, Ρεμς, Παρί Σεν Ζερμέν)
4: Ισπανία (Ατλέτικο Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Βαλένθια)
3: Ολλανδία (Άγιαξ, Φέγενορντ, Αϊντχόφεν)
2: Πορτογαλία (Μπενφίκα, Πόρτο)

Οι περισσότεροι διαφορετικοί νικητές ανά χώρα

5: Αγγλία (Άστον Βίλα, Τσέλσι, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Νότιγχαμ Φόρεστ)
3: Ιταλία (Μίλαν, Ίντερ, Γιουβέντους)
3: Ολλανδία (Άγιαξ, Φέγενορντ, Αϊντχόφεν)
2: Γερμανία (Μπάγερν Μονάχου, Ντόρτμουντ)
2: Ισπανία (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης)
2: Πορτογαλία (Μπενφίκα, Πόρτο)

Οι περισσότερες εμφανίσεις ομάδων ανά χώρα

30: Ισπανία (Ρεάλ Μαδρίτης 17, Μπαρτσελόνα 8, Ατλέτικο Μαδρίτης 3, Βαλένθια 2)
28: Ιταλία (Μίλαν 11, Γιουβέντους 9, Ίντερ 5, Φιορεντίνα 1, Ρόμα 1, Σαμπντόρια 1)
25: Αγγλία (Λίβερπουλ 10, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 5, Τσέλσι 3, Νότιγχαμ Φόρεστ 2, Άρσεναλ 1, Άστον Βίλα 1, Λιντς 1, Τότεναμ 1, Μάντσεστερ Σίτι 1)
18: Γερμανία (Μπάγερν Μονάχου 11, Ντόρτμουντ 2, Αμβούργο 2, Γκλάντμπαχ 1, Λεβερκούζεν 1, Αϊντραχτ Φρανκφούρτης 1)
9: Πορτογαλία (Μπενφίκα 7, Πόρτο 2)
8: Ολλανδία (Άγιαξ 6, Αϊντχόφεν 1, Φέγενορντ 1)
7: Γαλλία (Μαρσέιγ 2, Ρεμς 2, Μονακό 1, Σεντ Ετιέν 1, Παρί Σεν Ζερμέν 1)
2: Σκωτία (Σέλτικ 2)
2: Ρουμανία (Στεάουα Βουκουρεστίου 2)
2: Σερβία (Ερυθρός Αστέρας 1, Παρτιζάν Βελιγραδίου 1)
1: Ελλάδα (Παναθηναϊκός 1)
1: Σουηδία (Μάλμε 1)

Οι 53 χώρες με παίκτη-νικητή και η Ελλάδα με τους περισσότερους φιναλίστ

Συνολικά 53 χώρες έχουν τουλάχιστον έναν παίκτη που έχει κατακτήσει το τρόπαιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League.

Ο Κρίστιαν Πούλισικ της Τσέλσι έγινε στον περσινό τελικό ο πρώτος παίκτης από τις Ηνωμένες Πολιτείες που πανηγύρισε το τρόπαιο, ενώ ο Χακίμ Ζίγες ο πρώτος Μαροκινός νικητής στην κορυφαία διοργάνωση.

Από τον πρώτο τελικό του 1956, 608 παίκτες έχουν εμφανιστεί στην καταληκτική αναμέτρηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή του UEFA Champions League (πολλοί εξ αυτών περισσότερες από μία φορές).

Στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης βρίσκεται η Ισπανία με 79 παίκτες, μόλις επτά περισσότερους από την Ιταλία (72) και οκτώ από την Αγγλία (71).

Η Ελλάδα είναι η χώρα με τους περισσότερους φιναλίστ, αλλά χωρίς νικητή, συνολικά 12. Αυτό το σύνολο περιλαμβάνει τους 11 παίκτες του Παναθηναϊκού από τον χαμένο τελικό (2-0) του Γουέμπλεϊ το 1971 απέναντι στον Άγιαξ, καθώς και τον Άκη Ζήκο, φιναλίστ με τη Μονακό το 2004, στην ήττα (3-0) από την Πόρτο.

Η Τουρκία (20η στην τρέχουσα κατάταξη της UEFA) δεν είχε ποτέ νικητή Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή Champions League. Οι τρεις φιναλίστ της Τουρκίας μέχρι σήμερα κατέληξαν ηττημένοι: Γιλντιράι Μπαστούρκ (Λεβερκούζεν, 2002), Χαμίτ Αλτιντόπ (Μπάγερν, 2010) και Νούρι Σαχίν (Ντόρτμουντ, 2013).

Αντίθετα, η χώρα με την χαμηλότερη θέση στη βαθμολογία της UEFA που υπερηφανεύεται για φιναλίστ και νικητή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή του Champions League είναι το Σαν Μαρίνο. Ο Μάσιμο Μπονίνι, πρωταθλητής Ευρώπης το 1985 με τη Γιουβέντους (1-0 τη Λίβερπουλ) αντιπροσώπευε μία χώρα που ήταν -και εξακολουθεί να είναι- 55η και τελευταία στην κατάταξη χωρών στην UEFA.

Ο Αντσελότι και ο άλλοι έξι νικητές παίκτες-προπονητές

O Ιταλός προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης, Κάρλο Αντσελότι, είναι ανάμεσα στους επτά τεχνικούς, οι οποίοι έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών/Champions League ως παίκτες και ως προπονητές.

Ο Αντσελότι πανηγύρισε ως παίκτης με τη Μίλαν το 1989 και το 1990 και ως προπονητής με τη Μίλαν το 2003 και το 2007 και με τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2014.

Ο κατάλογος με τους «διπλούς» νικητές

Μιγκέλ Μουνιόθ

Ως παίκτης: Ρεάλ Μαδρίτης το 1956, το 1957 και 1958
Ως προπονητής: Ρεάλ Μαδρίτης το 1960 και το 1966

Αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης που κατέκτησε τα πρώτα δύο τρόπαια του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (δεν έπαιξε στον τελικό του 1958), ήταν προπονητής της, όταν έφτασε τους πέντε σερί τίτλους, και βρισκόταν ακόμα στο «τιμόνι», όταν οι «μερένχες» πρόσθεσαν το έκτο, έξι χρόνια αργότερα.

Τζιοβάνι Τραπατόνι

Ως παίκτης: Μίλαν το 1963 και το 1969
Ως προπονητής: Γιουβέντους το 1985

Ο Ιταλός μέσος ήταν παρών στα πρώτα δύο από τα επτά τρόπαια της Μίλαν, ενώ πανηγύρισε το τρόπαιο μόνο μία φορά ως προπονητής, τη βραδιά της τραγωδίας του Χέιζελ το 1985.

Γιόχαν Κρόιφ

Ως παίκτης: Άγιαξ το 1971, το 1972 και 1973
Ως προπονητής: Μπαρτσελόνα το 1992

Ο πιο μεγάλος εκφραστής του “Total Football” (ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο), του στιλ που βοήθησε τον Άγιαξ να φτάσει σε τρεις διαδοχικές κατακτήσεις, σημείωσε δύο γκολ στον τελικό του 1972, ενώ ως προπονητής οδήγησε την Μπαρτσελόνα στην κορυφή της Ευρώπης το 1992.

Κάρλο Αντσελότι

Ως παίκτης: Μίλαν το 1989 και το 1990
Ως προπονητής: Μίλαν το 2003 και το 2007, Ρεάλ Μαδρίτης το 2014

Κατέκτησε ως παίκτης δύο τίτλους στη σειρά και είναι ένας από τους μόλις τρεις τεχνικούς (μαζί με τους Μπομπ Πέισλι και Ζινεντίν Ζιντάν) που έχει στεφθεί τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης ως προπονητής.

Φρανκ Ράικαρντ

Ως παίκτης: Μίλαν το 1989 και το 1990, Άγιαξ το 1995
Ως προπονητής: Μπαρτσελόνα το 2006

Μέσος της Μίλαν, δίπλα στον Αντσελότι στους τελικούς του 1989 και του 1990, σημείωσε το μοναδικό γκολ στον δεύτερο. Με τον Αγιαξ νίκησε τη Μίλαν το 1995 (σ.σ. το τελευταίο παιχνίδι του ως παίκτης) και ως προπονητής πήρε το τρόπαιο με την Μπαρτσελόνα το 2006.

Πεπ Γκουαρντιόλα

Ως παίκτης: Μπαρτσελόνα το 1992
Ως προπονητής: Μπαρτσελόνα το 2009 και το 2011

Μέλος της ομάδας του Γιόχαν Κρόιφ που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1992, ο Γκουαρντιόλα πανηγύρισε ως προπονητής το Champions League το 2009, έναν χρόνο μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της και επανέλαβε το σπουδαίο επίτευγμα, δύο χρόνια αργότερα.

Ζινεντίν Ζιντάν

Ως παίκτης: Ρεάλ Μαδρίτης το 2002
Ως προπονητής: Ρεάλ Μαδρίτης το 2016, το 2017 και το 2018

Φιναλίστ με την Γιουβέντους το 1997 και το 1998, ο Ζιντάν σημείωσε το αξέχαστο γκολ για τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του 2002 εναντίον της Λεβερκούζεν, ενώ ως προπονητής οδήγησε τους Μαδριλένους σε τρεις διαδοχικές κατακτήσεις στη δεκαετία του 2010.

ΑΠΕ ΜΠΕ – hellasjournal.com