ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Έμεινε κάποιος χωρίς να χαρεί, ακόμη και να πανηγυρίσει, όταν παρουσιάστηκε το ηλεκτρονικό διαδίκτυο, το οποίο τόσα πολλά προσφέρει στην καθημερινότητά μας, υποσχόμενο να μας προσφέρει μύριες-όσες υπηρεσίες και εξυπηρετήσεις, από ευχάριστη ψυχαγωγία, μέχρι και όσο το δυνατόν πληρέστερη συμπαράσταση στα διάφορα προβλήματά μας. Και η διαφαινόμενη υπόσχεση τηρήθηκε μέχρι σήμερα και με το πάρα-πάνω μάλιστα. Τόσο που σε λίγο δεν θα ξεμυτίζουμε από το σπίτι μας, και όλα θα τα διεκπεραιώνουμε μέσω Ιντερνετ, ακόμη και θα συνευρισκόμαστε εικονικά μέσα από την μικρή οθόνη του.

Τόσοι έπαινοι γι’ αυτήν την σύγχρονη ανακάλυψη, η οποία μας έχει καταστήσει δεσμώτες της, αλλά και αρκετές κατηγορίες από επικριτές, η οποίοι σε αντιπαράθεση με τους ευτυχούντες έχουν να του προσάψουν χίλια κακά και αδιόρθωτα.

Εκεί, όπου θέλω να σταθώ εγώ σήμερα, είναι αυτό το περίφημο «χακάρισμα», το οποίο παρά τις διαβεβαιώσεις των εφευρετών και χειριστών για πλήρη ασφάλεια των δεδομένων μας, τα οποία κάθε «εφαρμογή» ζητεί μετά μανίας, είναι ασφαλισμένα. Ωστόσο, καθημερινώς πολλά από αυτά «εξαφανίζονται» κλεμμένα από τους απανταχού «χάκερς», οι οποίοι αν το θελήσουν διαλύουν τα πάντα, αποδιοργανώνουν τα συστήματα και γίνονται κάτοχοι των τυχόν μυστικών μας.

Είναι να απορούμε, ως εκ τούτου, πώς μία τόσο σπουδαία εφεύρεση, η οποία και αυτοπροσδιορίζεται ως θεματοφύλακας των όσων της εμπιστευόμαστε, δεν μπορεί να περιχαρακώσει και περιφρουρήσει τα όσα καλή τη πίστη της εμπιστευόμαστε. Ειρήσθω δε, εν παρόδω, ότι τα εμπιστευόμενα, δεν αφορούν μόνο άτομα, αλλά και έθνη ολόκληρα, στων οποίων τα δεδομένα αποκτούν πρόσβαση και είτε τα οικειοποιούνται, είτε τα καταστρέφουν, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και απώλειες.