Αδύνατον να μην το έχει καταλάβει η κυβέρνηση, αδύνατον να μην το έχει καταλάβει η Αντιπολίτευση, να μην το έχουν καταλάβει οι λαλίστατοι περιβαλλοντολόγοι, οι ακόμη λαλίστεροι οικονομολόγοι, αυτό, το οποίο έχουμε καταλάβει όλοι εμείς, κάπου δέκα τόσα εκατομμύρια Έλληνες της υπομονής και της επιμονής να ζούμε ακόμη σε μία τόσο αφιλόξενη χώρα, όπου η διαβίωσή μας είναι προβληματική έως τραγική, βαλλόμενοι από φτώχεια, ανεργεία, εγκληματικότητα, ηθική κατάπτωση, επιβουλές ξένων δυνάμεων και διαβιούντες μέσα στην λαίλαπα των πυρκαγιών, για τις οποίες κανείς άλλος δεν φταίει, παρά μόνο τα ξερά κλαδιά, τα γυαλιά που αντανακλούν τον ήλιο και ανάβουν φωτιές, άντε και κανένας απερίσκεπτος που κάνει «μπάρμπεκιού» κατά την διάρκεια ισχυρών ανέμων στην αυλή του!
Λυσσομανάνε και πάλι τα ολοκαυτώματα στα ελληνικά δάση και τους δρυμούς, ο καθένας μπορεί να ανάψει ένα σπίρτο, ημεδαπός, αλλοδαπός, ψήστης, καπνιστής, απρόσεκτος, αφιλότιμος, βαλτός, παιχνιδιάρης, ή ό,τι άλλο. Κανείς δεν συλλαμβάνεται, κανείς δεν τιμωρείται. Τιμωρείται το περιβάλλον, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει, αφού οι περιβαλλοντολόγοι ψάχνουν ακόμη να καταλάβουν γιατί μολύνεται το περιβάλλον και γιατί εξαντλείται το όζον της ατμόσφαιρας.
Το πρόβλημα του επισιτισμού, του πληθωρισμού και της ολονέν επαυξανόμενης φτώχειας, μας, ευτυχώς το βρήκαμε. Η Ρωσία επιτέθηκε χωρίς κανένα έρρισμα στην ευρύτερη Ευρώπη, μας κλείνει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου, μας στερεί την εξαγωγή σιτηρών και άλλων προϊόντων κι εμείς, καθώς βιαστήκαμε να μην παράγουμε αυτά που άλλοτε ευδοκιμούσαν στην χώρα μας και με κλειστές τις λιγνιτοπαραγωγικές μονάδες, αναγκαζόμαστε να ακριβοπληρώνουμε την ενέργεια, να παγώσουνε τον να χειμώνα, να σκάμε το καλοκαίρι, να ξοδεύουμε τους πενιχρότατους μισθούς και τις πετσοκομμένες συντάξεις μας και να μην προλαβαίνουμε, αντιμέτωποι και με όλες τις αυξήσεις στα βασικά προϊόντα διατριβής και διαβίωσης, και φυσικά, η Κυβέρνηση μπροστά σε αυτόν το ορυμαγδό να μην μπορεί να κάνει τίποτε, παρά μόνο να λυπάται και να υπόσχεται, αλλά πώς χωρίς χρήματα;
Από κοινωνικής απόψεως, πολύ άσχημες καταστάσεις, με μία Ελλάδα, της οποίας οι κάτοικοι τελευταία, ή αυτοκτονούν για κάποιους δικούς τους λόγους, ή τους σκοτώνουν για αδιευκρίνιστους λόγους και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και δεν είναι εφικτό να παταχθεί το έγκλημα.
Άλλοι, μιλάνε και παραπονούνται για τον τομέα της υγείας, τον τομέα της ανεργίας, τις απειλές που δεχόμαστε και τις όψεις πολέμου από κάποιους γείτονές μας, αφήνοντας τα πράγματα να κυλούν με ελπίδες ότι εμείς είμαστε οι ισχυρότεροι και δεν υπάρχει λόγος να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στις απειλές τους.
Από όλες τις πλευρές καιγόμαστε αυτό το καλοκαίρι, και ακόμη και οι θάλασσες μας εκδικούνται φιλοξενώντας αντί ημών τις μέδουσες που και αυτές μας καίνε με τα τσιμπήματά τους.
Υπομονή, όμως. Κάποια στιγμή, δεν μπορεί, θα σβήσουν όλες αυτές οι φλόγες που μας τσουρουφλίζουν. Κι αν είμαστε τυχεροί, θα δούμε και καλύτερες ημέρες.
Υ.Γ. Για τον COVID 19 δεν ανέφερα κάτι, ούτε για τον πυρετό του, ούτε για τα κρούσματα και τους θανάτους επί εμβολιασμένων και μη, όμως επ’ αυτού γνωρίζω πολύ καλά πως μέσα από τις πολλές και ποικίλες γνώμες τω επιστημόνων, κάποια στιγμή, κάτι καλό θα βγει.
