Μετά τι?

της Άννας Ζανιδάκη

Πόσες φορές δεν έχουν σκεφθεί οι οικογένειές τους τι θα γίνουν αυτά τα παιδιά αν αυτοί φύγουν απ τη ζωή, δε θα θέλαμε να ξέρουμε.

Που είναι το Κράτος για να μερυμνήσει για αυτά τα αγγελούδια που κλήθηκαν χωρίς να θέλουυν να αντιμετωπίσουν το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής

Τι θα τους πουν κοιτώντας τους στα μάτια , αν έχουν το παραμικρό φιλότιμο. να κάνουν σχολές, όχι ιδρύματα, να δημιουργήσουν στέγες απασχόλησης κι όχι απλά νοσκομεία παροχών ιατρικών τους υπηρεσιών.

ΝΑΙ ΡΕ ,να τα ενσωματώσετε στην κοινωνία, να τα αποδεχθείτε επιτέλους και να αποτελέσουν κι αυτά μέλη της κοινωνίας μας, παρά παραγκωνισμένα και να χάνονται μέσα στη μοναξιά, τη μοναχικότητά τους, ή στη δική μας ενδεδειχμένη παράμερη αντιμετώπιση.

Ναι μωρέ, να δουλέψουν όπως κι όπου μπορούν, εξάλλου πιστεύετε πως το κάθε προσωπικό, ανταποκρίνεται άψογα και άρτια στις αναλαμβανόμενες ευθύνες του?

ΠΛΑΝΑΣΤΕ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ…

Πόσοι δε λουφάρουν εις βάρος των άλλων, μην αναφερθώ στο Δημόσιο, δε θα μας φτάνουν σελίδες Α4…

Άλλωστε όλα αυτά είναι πασίγνωστα σ όλους κι όλες μας.

Δώστε τη ζωή σ αυτά τα παιδιά , σ αυτούς τους αγγέλους που θέλουν να αποτελέσουμε μερίδα, κομμάτι της κοινωνίας τους, γιατί ανηκει και σ αυτούς κι όχι μόνο σε μας, στους άλλους.

Εξάλλου πρέπει να ξέρουμε πως πολλοί από μας έχουν την αναπηρία ,όχι σε σωματική μη ακεραιότητα, αλλά στο νού.

Όταν φέρονται και συμπεριφέρονται χαρακτηριστικά , επιδεικτικά και προκλητικά εναντίον τους, τι να περιμένουμε τότε απ αυτούς και τους όμοιούς τους?

Επιτέλους μια φορά ας νιώσουμε και μεις άνθρωποι , με ατόφια και γνήσια ψυχή κι ας συμβάλλουμε όσο και όπως μπορούμε στη δική τους την ενσωμάτωση, στη δική τους την απόλυτη ταύτιση μαζί μας , με το κοινωνικό εκεινο σύνολο που τα απωθεί και τα διώχνει όσο το δυνατόν μακρύτερα γίνεται, δήθεν για το δικό του καλό.

Εγώ όμως που τυχαίνει να συναναστρέφομαι τέτοια άτομα ,σας δηλώνω κατηγορηματικά μόνο ένα ζητούν από μας, τάχα τους αρτιμελείς και υγιείς…

ΑΓΑΠΗ ΜΩΡΕ , ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΔΩΣΟΥΜΕ ..

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΜΕ ΤΟΣΟ? Άγγελοι επί γης , είναι η ποιητική μου συλλογή, αφιερωμένη , σαυτά τα παιδιά , στα ΑΜΕΑ , σ όλους εκείνους που η μοίρα τους φέρθηκε βάναυσα μεν, αλλά αυτοί με τη δύναμη της ψυχής τους αποτελούν περίτρανα παραδείγματα ζωής και αντοχής για ΜΑΣ!