ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ –ΓΙΑΤΙ;

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Αυτές, οι «Παγκόσμιες Ημέρες», έχουν το γούστο τους. Μέρα δεν ξημερώνει που να μην τιμούμε κάτι, -ακόμη και …τα «σπίρτα».

Για παράδειγμα. Εχθές τιμούσαμε παγκοσμίως, Αυτό το «παγκοσμίως» και μας έφαγε, την «Παγκόσμια Ημέρα Τουαλέτας», αυτής, στην οποίαν εναποθέτουμε όλα τα «κακά» μας. Σημαντική ημέρα, δε, καθώς, όπως άριστοι εμπειρογνώμονες, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάθε μέσος άνθρωπος επισκέπτεται για την βασική ανάγκη του, την τουαλέτα, έξι έως οκτώ φορές, ήτοι 2. 500 φορές τον χρόνο και κατά μέσον όρον, αυτές οι επισκέψεις του «τρώνε» έως και τρία χρόνια ζωής!

Τέτοια σημαντικά συμβαίνουν στην σχέσεις μας με τα «α τα τιμούμε.», και είναι δίκαιο, όσο και ευγνωμονικό να τα τιμούμε.

Σήμερα πάλι, τιμούμε την Διεθνή Ημέρα Παιδιού, -έτσι, γενικά και αόριστα. Για ποιά, όμως, «παιδιά» και για ποια «τιμή» μιλάμε;

Είμαστε όλοι, παγκοσμίως μάρτυρες για τα πόσα εκούσια και ακούσια διαπράττουμε κατά, και όχι υπέρ των παιδιών.

Μιλάμε, λοιπόν, και εννοούμε «τιμή» τα παιδιά τύπου Αιθιοπίας, τα οποία πεθαίνουν από την πείνα και τις μολυσματικές ασθένειες, σε πλείστα όσα μέρη του κόσμου, τα παιδιά των «φαναριών» και της στέρησης μόρφωσής, τα παιδιά των διαφόρων ειδών κακοποίησης, θύματα πολέμων, βιαιοπραγιών, εγκαταλελειμμένων σε Ιδρύματα και κάδους απορριμμάτων, των σεξουαλικώς εκμεταλλευομένων και της πορνογραφικής χρησιμοποίησης πελατειακών σχέσεων με ενήλικες,, των αναγκαστικών έργων, των υφισταμένων οικογενειακή βία και «μπόουλνγκ», ή εκφοβισμών;

Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, ανθεί η παιδική εγκληματικότητα, ακμάζει η παιδική εκμετάλλευση, αυξάνεται η οικογενειακή αδιαφορία και εσχάτως, βλέπουν το φως της δημοσιότητας και μας δημιουργούν δέος, γεγονότα βιασμών ανηλίκων.

Μετά τα επανωτά κρούσματα, μάλιστα, πριν δύο εβδομάδες, η Πολιτεία αποφάσισε, ή έστω συζήτησε, να προβεί σε κατάρτιση σχεδίου δράσεως για την προστασία τα ων παιδιών.

Προχθές, ένα νέο σκάνδαλο είδε το φως της δημοσιότητας, μέσα από μία χριστιανική δομή περίθαλψης παιδιών. Ένας δεκαεννιάχρονος κατήγγειλε τον βιασμό του από άτομο «θέσεως ισχύος» στην εν λόγω δομή και ακολούθησαν πολλές άλλες καταγγελίες για τον ίδιο λόγο, για σκληρή συμπεριφορά εκπαιδευτών προς τα παιδιά, για καταναγκαστικές εργασίες και για τιμωρητικούς εγκλεισμούς. Η ίδια η δομή, αρνείται και μιλάει για κατασκευασμένα ψεύδη, όμως και έτσι αν είναι, υπάρχουν τόσα άλλα ευαγή Ιδρύματα παιδιών που κατά καιρούς καταγγέλλονται για κακές συμπεριφορές.

Η Unicef διαβεβαιώνει ότι ένα στα τέσσερα παιδιά, παγκοσμίως, καθίστανται θύματα σεξουαλικής βίας.

Αυτό πάντως, το οποίο θα μπορούσε να τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού και να δικαιολογεί τον βαρύγδουπο ορισμό, θα ήταν αν οι Κυβερνήσεις των Εθνών και οι Παγκόσμιοι, -αρμόδιοι-, Οργανισμοί, έσκυβαν πάνω από τα ουσιαστικά προβλήματα των παιδιών, όχι με λόγια, αλλά με έργα, όχι με ευχολογίες, αλλά με πράξεις.