ΒΑΣΙΛΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

του Ντἰνου Σ. Κουμπάτη

Ας ασχοληθούμε και με κάτι για να ξαλεγράρουμε, σήμερα. Αρκετά μαράζια έχουμε βάλει μέσα μας μέχρι εδώ, καιρός να χαμογελάσουμε λιγάκι. Κι επειδή οι καιροί ου μενετοί για μειδιάματα, ας ευθυμήσουμε ελαφρώς με όσα γίνονται γύρω μας, όσα ακούμε και όσα μας σερβίρουν οι άλλοι, είτε εσκεμμένα, είτε εκ παραδρομής και εμείς τα απολαμβάνουμε.

Νορβηγός δημοσιογράφος και ιστορικός συνάμα, ο Oskar Aanmoen, συνεργάτης της ιστοσελίδας royalcentral.co.uk, έγραψε στο Twitter: «Ο Βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο Βασιλεύςς! Να ζήσει η Αυτού Μεγαλειότης, ο Βασιλεύς Παύλος ο Δεύτερος των Ελλήνων».

Δεν είναι το άτοπον της συγκεκριμένης αναφοράς, το οποίο σε κάνει να χαμογελάς, είναι περισσότερο το γεγονός ότι μίας τέτοιας Ανακοίνωσης, μύριοι φόβοι έπονται για ορισμένους.

Για παράδειγμα, μία τέτοια επευφημία, εμβάλλει σε υποψίες, σκέψεις και φόβους, πολλούς, οι οποίοι δεν βλέπουν με καλό μάτι την επιστροφή της χώρας μας στην Βασιλεία και ήδη προ πολλού είχαν κυκλοφορήσει υποθέσεις μετά φοβιών, ότι ο Παύλος, θα μπορούσε να διεκδικήσει τα παραγεγραμμένα κληρονομικά δικαιώματά του στην Ελλάδα.

Αμέσως δε μετά την κηδεία, του τέως Βασιλέως πατρός του, ο Τύπος έκανε νύξεις επ’  αυτού και τα τηλεοπτικά κανάλια οργάνωσαν αγώνες εκμαίευσης δηλώσεων από πάντα, ο οποίος είχε κάτι να ψελλίσει επ’ αυτού, προκειμένου να κομίσουν γλαύκας, αποκαλύπτοντας πως ναι, ο Παύλος, κάπως έτσι σκέπτεται.

Εκείνος, έχει τα επαγγελματικά του συμφέροντα στις ΗΠΑ, -και τρανταχτά μάλιστα-, ένα σπίτι στο Λονδίνο και ένα άλλο στην Ερυθραία, όποτε έρχεται για διακοπές στην Ελλάδα και θα συνεχίσει να έρχεται ιδιωτικά, να επισκέπτεται την μητέρα του, αλλά και γιατί έχει γεννηθεί σε αυτή τη χώρα και πάντα έλεγε πως την αγαπάει.

Φαντάζομαι πως θα χαμογελά και αυτός μαζί μας γι’  αυτήν ην όψιμη «βασιλεολογία», η οποία ξέσπασε μετά τον θάνατο ενός «τέως» και δη χωρίς ελληνική ιθαγένεια Βασιλιά.

Ας χαμογελάσουμε και ανάμεσα σε όλα όσα έχουν «τρέξει» μέχρι τώρα, και σε σχόλιο δημοσιογράφου πρωϊνής ραδιοφωνικής εκπομπής, ο οποίος μεγάλη σκασίλα έχει για το τί θα απογίνουν τα εκατοντάδες στεφάνια που εστάλησαν τιμητικά, από άρχοντες και μη από όλον τον κόσμο. Θα παραμείνουν στο Τατόϊ σε στοίβες, -αναρωτήθηκε-, ή θα μαζέψουν τα λουλούδια τους και αποξηραμένα πλέον, θα τα βγάλουν σε …πλειστηριασμό;

Ποιοί μπορεί να φοβούνται τον Παύλο, και γιατί, και ο οποίος, μάλιστα, έχει δηλώσει πολλές φορές πως δεν τον απασχολεί η πολιτική; Μη σκεπτόμενοι δε, πως και να θέλει ακόμη και ο ίδιος, θα περάσουν τόσα πολλά χρόνια για να, -και αν-, συμβεί κάτι τέτοιο, και τόσες περιπέτειες θα χρειαστεί να υπερπηδηθούν, που όλοι όσοι φοβούνται σήμερα, δεν θα υπάρχουν τότε.

Άρα, ας χαμογελάσουμε, για μία ακόμη φορά. Ουδείς φόβος.