ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Όσοι πιστεύουν στα παραφυσικά φαινόμενα, πολύ καλά κάνουν, καθώς και αυτοί που δεν πιστεύουν σε τέτοιες φαντασιοπληξίες.

Μπορεί οι Προφήτες να οραματίζονται και οι σύγχρονοι Μοναχοί και λαϊκοί, -ενίοτε-, να ενορώνται και να το αποδέχεται η χριστιανική Εκκλησία, πλην όμως όταν πρόκειται για άλλου είδους οράματα, τα οποία δεν έχουν σχέση με προφητείες και θείες ιάσεις, συμπεραίνουν πως οι οραματιστές είναι μάγοι και άλλα πολλά και η Καθολική Εκκλησία κατά τον Μεσαίωνα, τους πέταγε στην πυρά ή τις λίμνες, να καούν ή να πνιγούν κατά το «αλάνθαστο» του Πάπα.

Όσο και αν κυνηγήθηκαν όμως, το όραμα είναι όραμα και πολλοί διατείνονται πως το βιώνουν συχνά, ή σπάνια, ή έστω και μία φορά στη ζωή τους.

H οικογένεια του Bruce Empey από την πολιτεία Αϊντάχο των ΗΠΑ, έγινε πρόσφατα γνωστό πως, είχε την δική της εμπειρία επί του θέματος.

Μία ωραία πρωΐαν, ή νύχτα, -δεν έχει και τόση σημασία η ώρα-, είδαν το σπίτι τους να απειλείται από φλόγες, οι οποίες όλο και περισσότερο το πλησίαζαν, απλώνονταν όλο και περισσότερο περιμετρικά, απειλώντας να κάψουν ολόκληρο το αγρόκτημά τους.

Το ζεύγος, μαζί με τον γιό τους, απεφάσισαν να εγκαταλείψουν τα πάντα στην φωτιά, προκειμένου οι ίδιοι να σωθούν.

Πανικόβλητοι πετάχθηκαν έξω, έτοιμοι να το βάλουν στα πόδια, όταν πατέρας και γιος, είδαν ξαφνικά και μέσα από τις τεράστιες πύρινες φλόγες, να ξεπετάγεται μία ανθρώπινη μορφή.

Με την φωτογραφική μηχανή, την οποία η Jeanette Empey, ούτως ή άλλως κρατούσε στα χέρια της για να φωτογραφίζει την καταστροφή, από πριν, έβγαλε και κάποιες φωτογραφίες του οράματος. Σε αυτήν δε, την οποία έδωσε στην δημοσιότητα, χρησιμοποίησε την λεζάντα “Ο φύλακας του πυροσβέστη”.

Οι άλλοι, ή τουλάχιστον αρκετοί, μη πιστεύοντες σε κάτι τέτοια, είπαν πολλά και διάφορα, για φαντασιοπληξίες, για παροράματα, για διαθλάσεις του φωτός που δημιουργούσαν σκιές  και καπνούς που διαμόρφωναν σώματα και πρόσωπα, ενώ άλλοι επιφυλάχθηκαν να το πιστέψουν και κάποιοι καταγινόμενοι με τα «ανεξήγητα», μάλλον το πίστεψαν.

Το γεγονός, εν τέλει, ήταν πως το σπίτι σώθηκε, χάρη στην άμεση επέμβαση του «φανταστικού» (;) πυροσβέστη, ο οποίος πρόλαβε το ολοκαύτωμα, ακριβώς την τελευταία στιγμή.

Ωραίο που θα ήταν τα καλοκαίρια, να εμφανιζόταν και στην χώρα μας αυτός ο πυροσβέστης και να μας γλίτωνε, έστω και ένα δάσος!