ΚΑΙ «ΕΠΕΙΤΑ», ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ;

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Την ώρα που, -εχθές το βράδυ-, χαράζονται οι γραμμές αυτές, μία μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αθήνα, στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους.

Μία πορεία που θα μπορούσε να κλονίσει τη θέση κάθε Κυβέρνησης και να αναγκάσει τους υπεύθυνους της προχθεσινής τραγωδίας, -εδώ και 23 τουλάχιστον χρόνια-, να σκύψουν τα κεφάλια και να ομολογήσουν ταπεινά πως έσφαλαν, -ίσως όχι εσκεμμένα, αλλά σαφώς απερίσκεπτα και ανεύθυνα-, και να ζητήσουν «συγνώμη».

Όμως, με μία «συγνώμη», τί ακριβώς και κατά πόσον μπορεί να επουλωθεί; Και αν επρόκειτο να συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα το είχαν κάνει ήδη;

Αντ’  αυτού αρκούνται σε υποσχέσεις για επανορθώσεις κατόπιν εορτής. και τους δίκαια διαμαρτυρόμενους τους προπηλακίζουν, ως συνήθως συμβαίνει σε κάθε είδους διαμαρτυρία.

Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως και «συγνώμη» ζητούν και όσα δεν είχαν επιτελεσθεί, τα διαμορφώνουν ως προς το βέλτιστον, αύριο.

Με ό,τι και αν συμβεί από εδώ και πέρα, με ό,τι και αν καταφέρουν να επανορθώσουν, θα μπορέσουν να επιστρέψουν πίσω στη ζωή και τους δικούς τους, τόσους άδικα νεκρούς, να ανοίξουν τις πόρτες τόσων κλειστών πλέον σπιτιών, να αποδείξουν σε όλους εμάς πως ενδιαφέρονται για εμάς, -εμάς πως τους προσφέρουν επισήμως και δια ψήφου επιλογής και εμπιστοσύνης μας την ψήφο μα,ς για να φροντίζουν το «καλό» μας και όχι να επιτρέπουν στην «μοίρα» να μας αφανίζει από προσώπου Γης;