…ΚΑΙ ΠΤΟΥ ΞΕΛΕΥΤΕΡΙΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Επιτέλους «κάτω οι μάσκες», εκείνες δηλαδή που φορούσαμε μέχρι εχθές στα ωραία προσωπάκια μας, για να μην μας χωθεί ο κορωνοϊός από κανά ρουθούνι ή τα χείλη και πάμε και εμείς μετά των αλλοφύλων.

Με εντολή τού Υπουργού Υγείας, ύστερα από γνωμοδότηση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων, επεβλήθη το υγειονομικό φίμωτρο, και με πάλι διαταγή του, μας δόθηκε η εντολή να το αφαιρέσουμε, καθώς μόνο λίγοι τώρα πεθαίνουν, -όπως αρμοδίως διαπιστώθηκε-,  από αυτόν τον τρισκατάρατο ιό και τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες δεν παρατηρήθηκε αύξηση εισαγωγών σε νοσοκομεία.

Υπήρξε λοιπόν αυτό το τόσο σοβαρό κριτήριο και τώρα μπορούμε να καθόμαστε πάλι όλοι μαζί σε καφενεία, ταβέρνες, να μπαίνουμε στις εκκλησίες, να στριμωχνόμαστε στα ΜΜΜ, να κολυμπάμε χωρίς αποστάσεις, να αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε όπως πρώτα και τέλος πάντων να αισθανόμαστε απελεύθεροι.

Την ίδια δε, στιγμή, κατά την οποίαν εμείς πανηγυρίζουμε για τις μάσκες που έπεσαν, στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Κογκρέσο, έχει ανάψει για τα καλά η ανησυχία των Γερουσιαστών, οι οποίοι έχουν στήσει σε πεδίο βολής τον πρόεδρο  του CDC και τον πυροβολούν με ερωτήσεις τύπου αν γνώριζε τα όσα μηθεύονταν για την φυσική προέλευση ή εργαστηριακή προέλευση του εν λόγω ιού, τις αντιδράσεις και αποφάσεις, τις οποίες είχε λάβει, υπογράψει και διοχετεύσει στις Κυβερνήσεις και αναστάτωσαν τον κόσμο όλο.

Αλλά, τι μας νοιάζει εμείς, όπως και αν είχαν τα πράγματα;

Εμείς, αποκτήσαμε την εμπειρία των ελεύθερων πολιορκημένων επί τρία χρόνια, μείναμε περισσότερο στα σπίτια μας και ξεκουραστήκαμε, εμπεδώσαμε το γεγονός πως τα μικρόβια είναι αυτά, τα οποία μας κυνηγούν και μπαίνουν σε στόμα και ρουθούνια μας, αν βρισκόμαστε πολύ κοντά, – από πάσης απόψεως-, ο ένας με τον άλλον, ή και πολλοί μαζί, και τώρα πάλι καλούμεθα να αποδείξουμε κατά πόσον μάθαμε σωστές ατομικές και κοινωνικές συμπεριφορές, μετά από αυτήν την δοκιμασία.

Θα φανεί στην πράξη, όπως όλα εκεί φαίνονται και κρίνονται.