Στη προβλήτα της Ζωής

Πόσα χρόνια ..

Εδώ ..στή προβλήτα τής Ζωής.

Περιμένω..

Μιά ..να σε δώ να φεύγεις ..

Να ξεμακραίνεις και γώ με κουρασμένο βήμα να ξαναγυρνώ στα ιδια ..στη μονότονη καθημερινότητα μου.

Μιά ..με λαχτάρα να βλέπω να ζυγώνει η μικρή κουκίδα στόν ορίζοντα – να μεγαλώνει ..να πλησιάζει..

Να μεγαλώνει κι η λαχτάρα μου, να σε σφίξω ξανά στην αγκαλιά μου!

Να μυρίσω το άρωμα απ΄τα μαλλιά σου ..ανάκατο με τη δροσάτη αλμύρα… με τη μοσχοβολιά της κολώνιας σου.

Καί πάλι να τρέχει ο αγύρτης Χρόνος ..

Καί πάλι να φεύγεις..! Αλήθεια, πόσα χρόνια ..

Μα … Πάντα να γυρίζεις κοντά μου!!

Ταρσώ