ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Πρωτομαγιά, χαρείτε.

Γιορτή της Άνοιξης, επέτειος αγώνων, αργία σε όλα τα πολιτισμένα και ευνομούμενα κράτη του κόσμου, ημέρα, -από την άλλη-, χαράς και διασκέδασης.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, ιδιαίτερη ημέρα, ημέρα των αγρών, απ’ όπου συλλέγονται και αγριολούλουδα και πλέκονται στεφάνια που κρεμάμε έξω από τις πόρτες των σπιτιών μας, για να μας φέρνουν γούρι και ευδαιμονία.

Όσοι δεν προλάβαμε να ετοιμάσουμε από εχθές το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, ας ξεχυθούμε ανέμελοι στην εξοχή, να τρέξουμε, να διασκεδάσουμε, να τραγουδήσουμε, να συλλέξουμε τα αγριολούλουδά μας και να επιστρέψουμε ευτυχείς στα σπίτια μας.

Ημέρα για να ξεχάσουμε τα λογής-λογής προβλήματά μας, αυτά που μας ταλανίζουν κάθε ημέρα, να ξεχάσουμε πως ζούμε πλέον σε έναν εντελώς αφιλόξενο κόσμο, γεμάτον από ίντριγκες, εγκλήματα, ανηθικότητα, έκπτωση κάθε αξίας, περιχαρακωμένοι στον εαυτό μας και στα ατομικά μας «θέλω», αδιαφορώντας όχι μόνο για τους γύρω μας, αλλά και για την πορεία ημών των ιδίων, όταν τα πάντα καταρρέουν πέριξ ημών.

Ξεχάστε για μία ημέρα, ακόμη, τις κακουχίες της ζωής, το αβέβαιο μέλλον, ξεφύγετε από το οδυνηρό παρόν, παραδοθείτε στην Φύση, όσο αυτή υπάρχει ακόμη. Γιατί θα έρθει καιρός που θα έχει καταστραφεί όλη και ολοσχερώς, από το ίδιο το χέρι του απάνθρωπου Ανθρώπου.

Χαρείτε την Πρωτομαγιά όπως της αξίζει και μας αξίζει, γιατί αύριο τα παιδιά μας δεν θα έχουν αυτήν την πολυτέλεια, υποτελή στην σύγχρονη τεχνολογία, υποχείρια της τεχνητής νοημοσύνης, δούλοι των ρομπότς, ακρωτηριασμένα ψυχικά από την ολισθηρή πορεία της ανθρωπότητας.

Χαρείτε και ευχηθείτε την Πρωτομαγιά, λοιπόν, τώρα που ακόμη μπορούμε και να την χαιρόμαστε, και να ευχόμαστε.