ΟΥΔΕΙΣ ΠΤΑΙΕΙ ΕΝ ΠΟΛΕΜΟΙΣ

του Ντίνου Κουμπάτη

            Ένας αδέσποτος πύραυλος εκτοξεύτηκε ή εκ παραδρομής αλλαξοδρόμησε και έπεσε επάνω σε ένα μεγάλο Νοσοκομείο στην Γάζα, όπου χιλιάδες ασθενείς, γιατροί, νοσοκόμοι, λοιπό προσωπικό, επισκέπτες, αλλά και μετανάστες φιλοξενούνταν.

                Έπειτα, έγινε ο απολογισμός, καταμετρήθηκαν, -προς το παρόν-, γύρω στους πεντακόσιους νεκροί, και μετά τις πρώτες εντυπώσεις, ξεκίνησε ο τσακωμός. Ποιός εκτόξευσε αυτόν τον ατίθασο πύραυλο, τον οποίον αλλού τον στέλνεις και εκείνος αλλού πάει;

                Οι Ισραηλινοί πάντως, με όλη την φιλαλήθεια που τους διακρίνει, δηλώνουν πως δεν το έκαναν αυτοί και την δήλωσή τους στηρίζουν όλα τα δυτικά κράτη του κόσμου. Από την πλευρά τους, και οι Παλαιστίνιοι, οι οποίοι και αυτοί, εξ ίσου φιλαλήθεις, το αρνούνται με υποστηρικτές τα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη.            

               Ωστόσο, ποιός μπορεί μετά βεβαιότητος να γνωρίζει χωρίς περαιτέρω στοιχεία ποιός ακριβώς το έκανε; Όσο και αν αναρωτηθείς, όσο και αν ψάξεις, όσο και αν πιστέψεις τους μεν ή τους δε, μόνον η αποδοχή μπορεί να φανερώσει την αλήθεια και τον υποκινητή.

                Όμως, η αλήθεια είναι, -από αιώνων και αποτελεί αλήθεια-, πως όταν ξεσπά ένας πόλεμος, πάντα υπάρχει η αμφιβολία για το ποιός κάνει την αρχή ή και είναι υπαίτιος για τις περαιτέρω εξελίξεις, καθώς οι εκατέρωθεν πολέμιοι,  σε κάθε περίπτωση και πάντα, οι δύο εμπλεκόμενοι αρνούνται  την πρωτιά.

                Έτσι ακριβώς, όπως και από τις δύο πλευρές, η μία επιρρίπτει τις ευθύνες στην άλλη, αποδίδοντας πάντα κάθε φταίξιμο στον αντίπαλο.   

Στην προκειμένη περίπτωση, οποιουδήποτε αντιμαχόμενου την ενέργεια, την εισέπραξαν ένα νοσοκομείο, πεντακόσιοι άμαχοι εκ των οποίων πάρα πολλοί ασθενείς, και οι περεταίρω επιπτώσεις πάλι χωρίς ταυτότητα θα είναι.