Επιβίωση

… η μέρα σώθηκε
η νύχτα μαχαίρι κοφτερό
πέφτει απαλά στο νιόφερτο χιόνι
o εκφωνητής των ειδήσεων μοιράζει πόνο και τρόμο
κι άλλη γυναίκα νεκρή
κι άλλο παιδί βιασμένο
σωματικά και ψυχικά
μια πληγή ακόμα στο κατώφλι του κόσμου
άγριος τόπος…
ο ουρανός στάζει θλίψη και φόβο
κλειστές κουρτίνες
πάνω τους κολλάει το σκοτάδι
εκκενώνοντας το φως από κάθε γωνιά
σωρός τ’ αποτσίγαρα
υπόγεια ρεύματα διασχίζουν το κορμί
ξεχνάς ν’ ακούσεις το χτύπο της καρδιάς σου
ξεχνάς να νυστάξεις
στηλώνεις τα μάτια στην παραίτηση
ψάχνοντας ένα ρήγμα για την ανατολή
και σα χαράξει η μέρα
καμουφλάρεις με χαμόγελο την πληγή
σε μια σιωπηλή ανακωχή με την επιβίωση,
γιατί η επιβίωση του ανθρώπου θέλει κότσια
όσο παλιώνεις στα γυρίσματα των εποχών…

~Άννα Γεωργαλή ~